Τα επικοινωνιακά όπλα του Μαξίμου για το ασφαλιστικό

09:16 6/1/2016 - Πηγή: Το Ποντικι

ΠΟΛΙΤΙΚΗΈντυπη Έκδοση

Πριν ο νέος χρόνος κλείσει εβδομάδα η κυβέρνηση μπαίνει με τα «μπούνια» στη μάχη του ασφαλιστικού, κλιμακώνοντας την επικοινωνιακή του διαχείριση, η οποία έχει ξεκινήσει ήδη από τον περασμένο μήνα.

Μετά την παρουσίαση της κυβερνητικής πρότασης, τη Δευτέρα, στους θεσμούς και τους πολιτικούς αρχηγούς – οι οποίοι αρνήθηκαν τη συναίνεση –, η κυβέρνηση… υψώνει το λάβαρο της πολιτικής μάχης ή αλλιώς της πολιτικής διαπραγμάτευσης προκειμένου να περάσουν οι ελληνικές θέσεις και να καμφθούν οι αντιδράσεις των θεσμών, όπου υπάρχουν.

Με άλλα λόγια, σύμφωνα με την

επικοινωνιακή στρατηγική του Μαξίμου όπως αυτή ξεδιπλώνεται, προσδίδεται χαρακτήρας διεθνούς καμπάνιας και πολιτικής διαπραγμάτευσης στις επαφές με τους «έξω», ενώ στο εσωτερικό η κυβέρνηση, απευθυνόμενη σε τρεις κατευθύνσεις (κοινωνία, αντιπολίτευση, 153), υπογραμμίζει το μέγεθος του διακυβεύματος, το οποίο επιτάσσει την ψήφιση του ασφαλιστικού.

Ο Τσακαλώτος στον Σόιμπλε

Στην ατζέντα των επόμενων ημερών περιλαμβάνονται ταξίδια των Τσακαλώτου και Κατρούγκαλου στην Ευρώπη, προκειμένου να «ζυμώσουν» τις ελληνικές θέσεις, ενώ προς το παρόν δεν υπάρχουν κάποιες προγραμματισμένες επαφές για τον πρωθυπουργό με ομολόγους του, πριν από το Νταβός (21-22 Ιανουαρίου), όπου αναμένεται να συνομιλήσει με την Άνγκελα Μέρκελ, χωρίς ακόμη να έχει «κλειστεί» συνάντηση. Ειδικότερα, την ερχόμενη εβδομάδα ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος θα επισκεφθεί το Βερολίνο, όπου θα συναντήσει τον ομόλογό του Βόλ-φγκανγκ Σόιμπλε, προκειμένου να τον ενημερώσει από πρώτο χέρι για το σκεπτικό της ελληνικής πρότασης, ενώ και ο Γιώργος Κατρούγκαλος θα πραγματοποιήσει επαφές σε Βερολίνο και Παρίσι.

Στην Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ ο πρωθυπουργός μίλησε για τη σημασία των διεθνών επαφών κυβέρνησης και κόμματος στην κατεύθυνση της οικοδόμησης προοδευτικών συμμαχιών, έναντι των πιέσεων που αναμένει να ασκηθούν κυρίως από την πλευρά του ΔΝΤ, το οποίο υποδεικνύεται ως φορέας επίμονων «ιδεοληψιών» στον βαθμό που επιμένει στις περικοπές κύριων συντάξεων και δεν αποδέχεται μέτρα όπως η αύξηση των εισφορών εργοδοτών - εργαζομένων.

Στην πρόσφατη συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη «Real News», ο πρωθυπουργός απαντώντας σε ερώτηση για τον αν η Ελλάδα θέλει ή όχι την παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, άφησε την αιχμή ότι το Ταμείο υπονομεύει την επιτυχία του ελληνικού προγράμματος κι εφόσον εγκαταλείψει αυτήν τη στρατηγική, η Αθήνα δεν έχει πρόβλημα με τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα. Προφανώς, σε επίπεδο συμμαχιών η κυβέρνηση ποντάρει περισσότερο στο άξονα Παρισιού - Κομισιόν (Γιούνκερ) παρά στο Βερολίνο, στο οποίο οι δύο υπουργοί σπεύδουν για να απορροφηθούν οι όποιοι κραδασμοί.

Η εσωτερική διαχείριση

Ωστόσο το μεγάλο ζήτημα είναι η διαχείριση του ασφαλιστικού στο εσωτερικό της χώρας. Η κυβέρνηση ποντάρει στο γεγονός ότι η πρόταση που παρουσίασε, παρόλο που περιλαμβάνει επώδυνες πτυχές για τους νέους συνταξιούχους και την εκπλήρωση μνημονιακών υποχρεώσεων, όπως η σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, δεν περιλαμβάνει μειώσεις σε «σημερινές κύριες συντάξεις», όπως το έθεσε η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη στην ανακοίνωσή της μετά την ολοκλήρωση των επαφών Κατρούγκαλου με τους πολιτικούς αρχηγούς, ανακοίνωση με την οποία κατήγγειλε ως υποκριτική και ανεύθυνη τη στάση της αντιπολίτευσης.

Είναι φανερό δηλαδή ότι η κυβέρνηση επιχείρησε να μετριάσει το πολιτικό κόστος εστιάζοντας στους παλαιούς ασφαλισμένους και δη τους χαμηλόμισθους, προβάλλοντας παράλληλα το επιχείρημα έναντι των νέων ασφαλισμένων ότι οι συντάξεις που θα καταβάλλονται από εδώ και στο εξής θα συνδέονται με το ΑΕΠ (ρήτρα ανάπτυξης), επομένως όταν τα επόμενα χρόνια αυτό θα αρχίσει να ανεβαίνει, θα προκύψουν αυτόματες αυξήσεις στην εθνική σύνταξη.

Ωστόσο, μένει να φανεί ποια θα είναι η έκβαση της διαπραγμάτευσης και αν το σχέδιο που θα προκύψει έπειτα από αυτή θα είναι ακόμη πιο επώδυνο ή όχι. Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση λαμβάνει τα μέτρα της στο επικοινωνιακό πεδίο στέλνοντας τα μηνύματά της προς την αντιπολίτευση αλλά και προς το εσωτερικό της:

Ύστερα και από την άρνηση των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων να παράσχουν συναίνεση στην κυβερνητική πρόταση που τους παρουσίασε ο Κατρούγκαλος, η κυβέρνηση κατηγορεί την αντιπολίτευση και δη τα κόμματα που ψήφισαν το μνημόνιο ότι αρνούνται τη συζήτηση με την κυβέρνηση και εκ του ασφαλούς ασκούν κριτική χωρίς να προτείνουν τίποτα. Οι ρόλοι δείχνουν να έχουν αντιστραφεί πλήρως, καθώς ο μεταβατικός πρόεδρος της Ν.Δ. Γιάννης Πλακιωτάκης απέκρουσε το αίτημα για συναίνεση καταφεύγοντας στο επιχείρημα Τσίπρα όταν ήταν αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι ο πρωθυπουργός «ζητά συναίνεση στο λάθος», δηλαδή τη μείωση συντάξεων.

Ωστόσο, η κυβέρνηση χαρακτηρίζει υποκριτική αυτήν τη στάση, τουλάχιστον από πλευράς Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, τη στιγμή που επί κυβερνήσεών τους τα τελευταία πέντε χρόνια έπεσε «βαθύ μαχαίρι» στις συντάξεις: κύκλοι του Μαξίμου επικαλούνται τα στοιχεία των τελευταίων χρόνων, σύμφωνα με τα οποία κύριες συντάξεις που το 2010 ανέρχονταν σε 2.300, 2.000, 1.500 και 1.200 ευρώ κόπηκαν το 2013 στα 1.648, 1.425, 1.288 και 1.000 ευρώ αντιστοίχως. Οι ίδιοι κύκλοι υποστηρίζουν ότι ο νόμος Λοβέρδου - Κουτρουμάνη 3863/2010, ευθυγραμμισμένος με τις μνημονιακές υποχρεώσεις συμπίεσε τις κατώτατες συντάξεις, κάτι που επιχειρείται να αποφευχθεί με τη νέα πρόταση.

Η «μεγάλη εικόνα»

Από εκεί και πέρα τα επιχειρήματα που επιστρατεύονται προκειμένου να στηριχτεί η κυβερνητική πρόταση και στη συνέχεια η αναγκαιότητα της ψήφισης του ασφαλιστικού όπως θα έχει διαμορφωθεί μετά τη διαπραγμάτευση σχηματοποιούνται ως εξής:

1 Η κυβέρνηση καλείται ουσιαστικά να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, να καταστήσει δηλαδή βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο με ευθύνη των μεταπολεμικών κυβερνήσεων και των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. απειλείται με κατάρρευση. «Αν δεν λύσουμε το ασφαλιστικό, σε έναν χρόνο δεν θα μπορούμε να δίνουμε συντάξεις» είναι το κυβερνητικό μότο, που ακούστηκε από τα χείλη του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εργασίας Ανδρέα Νεφελούδη, επιχείρημα με το οποίο διαχειρίστηκαν το ασφαλιστικό και όλοι οι προηγούμενοι βέβαια.

2 Ο πρωθυπουργός στην παραπάνω συνέντευξή του θέλησε να διευρύνει το διακύβευμα της ψήφισης του ασφαλιστικού, λέγοντας ότι δεν αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, αλλά στις επόμενες γενιές (στον βαθμό που, όπως υποστηρίζεται, η κυβερνητική πρόταση δια- σφαλίζει την αλληλεγγύη των γενεών). Στη βάση αυτήν εκτίμησε ότι θα υπάρξουν πέραν των 153 βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας που θα στηρίξουν το ασφαλιστικό στη Βουλή, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για ψήφους μεμονωμένων βουλευτών ή ίσως και της Ένωσης Κεντρώων, παρόλο που χαρακτήρισε την όλη συζήτηση περί συνεργασίας με τον Λεβέντη «αστεία».

Εμμέσως, το διακύβευμα διευρύνεται ακόμη περισσότερο από τις μεγαλόπνοες και φιλόδοξες διακηρύξεις πως το 2016 είναι το έτος της ανάκαμψης και της επιστροφής στις αγορές - ο πρωθυπουργός μίλησε για «comeback» της Ελλάδας ύστερα από έξι χρόνια κρίσης. Η πορεία σε αυτήν την κατεύθυνση προϋποθέτει πολιτική σταθερότητα και, παρόλο που ο πρωθυπουργός διατείνεται πως αυτή υπάρχει και πως η κυβερνητική πλειοψηφία είναι συμπαγής, την ίδια ώρα επιστρατεύει ως φόβητρο προς τους 153 τον κίνδυνο Grexit καθώς, όπως αναφέρει στη συνέντευξή του στη «Real News», «το σχέδιο για την ευρωζώνη δύο ταχυτήτων μπορεί να δέχθηκε ένα καίριο πλήγμα τον Ιούλιο και αντικειμενικά να έχει αποδυναμωθεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει ηττηθεί πλήρως».

Σε αυτό το πνεύμα, η πίεση και ο «εκβιασμός» διατυπώνονται πιο καθαρά από το ευρύτερο περιβάλλον συνεργατών του πρωθυπουργού. Όπως σημειώνει στο χθεσινό του άρθρο στην Αυγή ο Θανάσης Καρτερός, βασικός αρθογράφος της εφημερίδας ο οποίος κατά καιρούς διατελεί χρέη λογογράφου του πρωθυπουργού, «η κυβέρνηση βρίσκεται ακόμη σε ναρκοπέδιο» και «όποιος ή όποια δεν μετρήσει στην ψήφο του τη μεγάλη εικόνα φέρει ανυπολόγιστες ευθύνες». Και συνεχίζει: «Αν αυτήν την άποψη την εκλάβουν ορισμένοι ως εκβιασμό, θα έχουν δίκιο. Δεν εκβιάζει όμως κάποιος κάποιον, αλλά η πραγματικότητα όλους. Γιατί, από την ώρα που η Αριστερά ανέλαβε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, όφειλαν όλοι να ξέρουν ότι έρχονται και εγκαύματα».

Τα παραπάνω, βέβαια, αφορούν το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αφενός και αφετέρου (και κυρίως) τους βουλευτές των Κοινοβουλευτικών Ομάδων ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛΛ, οι οποίοι ήταν κι εκείνοι που κατά κανόνα βρέθηκαν αντιμέτωποι μέσα στις γιορτές με τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών τις οποίες εκπροσωπούν.

ΚυβέρνησηΑσφαλιστικόΤσακαλώτοςΤσίπραςIssue: 1898Issue date: 06-01-2016Has video: