Ισορροπημένη προϊστορία μετά το 2000

11:16 6/12/2015 - Πηγή: Sigma Live

Σαφής υπεροχή της Ομόνοιας στα 121 ντέρμπι συνολικά που έδωσε με την ΑΕΛ.

Τα παιχνίδια ΑΕΛ - Ομόνοια έχουν πάντα το δικό τους ξεχωριστό ενδιαφέρον και, ιδιαίτερα στη Λεμεσό, γίνονται αμφίρροπα ντέρμπι. Η ομάδα του «τριφυλλιού» έχει σαφή υπεροχή στην προϊστορία των αγώνων της με τους «γαλαζοκίτρινους» της Λεμεσού και ειδικά όταν παίζει στη Λευκωσία.
Από το 1953-54 οι δύο ομάδες συναντήθηκαν σε 121 αγώνες (μαζί με τα πλέι-οφ), με την Ομόνοια να έχει 67 νίκες, την ΑΕΛ

27, ενώ 27 αγώνες έληξαν ισόπαλοι. Υπεροχή της Ομόνοιας και στα τέρματα με 217-109. Σε 60 αγώνες στη Λεμεσό η Ομόνοια έχει 23-19-18 και 86-69 τέρματα, ενώ σαν γηπεδούχος μετρά 44-9-8- και 131-40 τέρματα. Από το 2000 και σε 18 αγώνες στη Λεμεσό η ΑΕΛ έχει απολογισμό 7-5-6 και 24-22 τέρματα, κάτι που αποδεικνύει τη δυναμική που αποκτά εντός έδρας. Η Ομόνοια ως γηπεδούχος έχει δύο μεγάλα ρεκόρ, μετρώντας 14 συνεχόμενες νίκες (1985 έως 2000) και 12 συνεχόμενες νίκες (2003-2013).

Στη Λεμεσό η πιο μεγάλη νίκη για την Ομόνοια ήταν το 6-0 (1974/75) και της ΑΕΛ το 7-1 (1953-54, πρώτη χρονιά που βρέθηκαν αντίπαλοι). Στη Λευκωσία η Ομόνοια έχει το 7-1 (1994/95), το 6-0 (1975/76 και 1989/90) και το 6-2 (1995/96), ενώ η ΑΕΛ το 5-3 (1964-65).

Δύο φορές σε τελικό
Οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι βρέθηκαν μόνο δύο φορές σε τελικό Κυπέλλου, με την Ομόνοια να πανηγυρίζει και στις δύο περιπτώσεις την κατάκτηση του τροπαίου.
Η πρώτη φορά ήταν το 1988. Ο αγώνας έγινε στο «Τσίρειο» και η Ομόνοια κέρδισε με 2-1. Ο Σάκης Ανδρέου (43’) άνοιξε το σκορ, ο Πανίκος Ορφανίδης (59’) ισοφάρισε για την ΑΕΛ και ο Βούλγαρος Λαχτσίεφ (71’) έδωσε το τρόπαιο στο «τριφύλλι».

Ομόνοια: Χαρίτου, Γ. Καλοθέου, Τσίκκος (84’ Μαυρής), Γ. Χριστοδούλου, Λαχτσίεφ, Πέτσας, Κάντηλος, Σάκης, Τζεβίζοφ, Ευαγόρας, Ξιούρουππας (67’ Γιατρού).
ΑΕΛ: Ονησιφόρου, Χρ. Χριστοδούλου, Αναστασίου, Χριστοφόρου, Μ. Σωκράτους, Π. Ορφανίδης, Κολιαντρής, Π. Σάββα (46’ Αριστοτέλους), Λάουτα, Μαυρουδής (84’ Α. Χριστοδούλου), Ντελιμίγκοφ.

Η δεύτερη φορά ήταν το 2012 και ο τελικός έγινε στο ΓΣΠ. Η Ομόνοια κέρδισε 1-0 με τέρμα του Αντρέ Άλβες (16’).
Ομόνοια: Γιωργαλλίδης, Σπούνγκιν, Μπεν Νταγιάν, Καρυπίδης, Αλαμπί, Σάλατιτς, Αγκουιάρ (46’ Λεάντρο), Μακρίδης, Εφραίμ, Αβραάμ (57’ Αλωνεύτης), Άλβες (86’ Χριστοφή).
ΑΕΛ: Ντεγκρά, Οουόν, Τζούνιορ, Αϊρόσα, Καρλίτος, Νικολάου (75’ Σίλας), Ντεντέ (85’ Ενρίκε), Μπεμπέ, Τζιλμπέρτο (60’ Εντμάρ), Ντίξον, Βοού.

Ενδιαφέροντα παιχνίδια
Στις 10 Νοεμβρίου του 1973 έγινε σπουδαίο παιχνίδι στο κατάμεστο ΓΣΟ της Λεμεσού. Η ΑΕΛ κέρδισε 1-0 την Ομόνοια με τέρμα του Πατούνα (48’) και ανέκοψε τον καλπασμό του «τριφυλλιού», που προερχόταν από ένα σερί 5 νικών στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Η ΑΕΛ ήταν καλύτερη και νίκησε δίκαια, σε ένα παιχνίδι που παρακολούθησαν 6.000 θεατές.
ΑΕΛ: Α. Κωνσταντίνου, Πανίκος, Χ’’Σωκράτους, Σταύρος, Πόντζιος, Χ’’Κωνσταντής, Τρύφωνας (Ιάπωνας), Αναστασίου, Πατούνας, Άριστος, Κολοσσιάτης.
Ομόνοια: Δ. Ελευθεριάδης, Καρταμπής, Κοντογιώργης, Λούκας, Μοκάνο, Κ. Αντωνίου, Μούσκος (50’ Φραντζίλα), Γκρέγκορι, Καϊάφας, Ν. Χαραλάμπους, Κανάρης.

Στις 21 Φεβρουαρίου του 1975, στο παλιό ΓΣΠ, η Ομόνοια πέτυχε μεγάλη νίκη επί της ΑΕΛ με 6-0. Από δύο τέρματα πέτυχαν οι Σ. Καϊάφας, Φίλιππος κι από ένα οι Ν. Χαραλάμπους, Κανάρης. Στο «Τσίρειο» η Ομόνοια κέρδισε την ίδια χρονιά με 3-0, με τον Σ. Καϊάφα να σημειώνει πάλι δύο τέρματα, κι ένα ο Κ. Αντωνίου.

Στις 10 Μαρτίου του 1985, ύστερα από ένα ωραίο παιχνίδι, η Ομόνοια κέρδισε στο «Τσίρειο» την ΑΕΛ με 1-0, με τέρμα του Γ. Σαββίδη (53΄). Το παιχνίδι παρακολούθησαν 20 χιλιάδες θεατές και, σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, το σκορ αδικούσε την ΑΕΛ, που έχασε κλασικές ευκαιρίες.
ΑΕΛ: Κωνσταντίνου, Ιωάννου, Αναστασίου, Στυλιανού, Φάρκας, Ορφανίδης, Κολιαντρής (72’ Αριστοτέλους), Πέσιτσε, Π. Σάββα, Μαυρουδής, Γενεθλίου (63’ Σωκράτους).
Ομόνοια: Χαρίτου, Σάββα, Κοντογιώργης, Κλείτος, Γκρέγκορι, Τσίκκος, Κάντηλος, Π. Χαραλάμπους (85’ Καλοθέου), Τζεβίζοφ, Σαββίδης, Μαυρής (79’ Κανάρης)

Στον α΄ γύρο στο «Μακάρειο» οι δύο ομάδες έμειναν στην ισοπαλία 2-2. Η Ομόνοια στο ημίχρονο είχε προηγηθεί 2-0 (Τζεβίζοφ, Μαυρής πέν.) και η ΑΕΛ ισοφάρισε με τους Πελεντρίτη (πέν.) Αριστοτέλους.

Τα πάνω και τα κάτω της ΑΕΛ
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ιστορικό σωματείο της ΑΕΛ παρουσιάζει μια άσχημη πορεία στο πρωτάθλημα. Πάντα είχε τα πάνω και τα κάτω της, με χειρότερη στιγμή τον υποβιβασμό της στη Β’ κατηγορία - την περίοδο 1995-96.
Η ΑΕΛ έχει κατακτήσει 6 πρωταθλήματα, 6 Κύπελλα, 4 Σούπερ Καπ, ενώ άλλες 11 φορές ήταν φιναλίστ Κυπέλλου. Από το 1959-60, όταν το άθροισμα των ομάδων ήταν διψήφιος αριθμός, η ΑΕΛ πήρε δύο φορές τον τίτλο. Το 1967-68 ήταν και η πιο ιστορική, αφού την επόμενη περίοδο αγωνίστηκε στην Α’ Εθνική Ελλάδος. Η ΑΕΛ τερμάτισε πρώτη έχοντας 59 βαθμούς σε 22 αγώνες, από 17-3-2- και 65-20 τέρματα. Πήρε 4 βαθμούς περισσότερους από τη δεύτερη Ομόνοια, είχε την πρώτη επιθετική γραμμή και τη δεύτερη καλύτερη άμυνα και τον Παμπουλλή πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος με 31 τέρματα.
Πήρε ξανά τίτλο μετά από 44 χρόνια, το 2011-12, έχοντας 68 βαθμούς (δύο περισσότερους από τον ΑΠΟΕΛ) με 20-8-4 και 37-10 τέρματα.
Την περίοδο 1976-77 τερμάτισε 14η (σε 16 ομάδες), ενώ άσχημες παρουσίες αποτέλεσαν οι 12ες θέσεις το 1977-78 (16 ομάδες), το 1980-81 (14) και το 1995-96 (τελευταία και υποβιβάστηκε). Στην 11η θέση τερμάτισε το 1971-72 (12 ομάδες) και το 1971-72 (12), στη 10η θέση το 1962-63 (10), το 1994-95 (12) και το 2004-05 (14). Στην 9η θέση τις αγωνιστικές περιόδους 1974-75 (14), 1978-79 (16), 1997-98 (14), 2006-07 (14), 2007-08 (14). Στην 8η θέση η ΑΕΛ τερμάτισε τις σεζόν 1963-64 (11 ομάδες), 1965-66 (11), 1966-67 (12), 1972-73 (14), 1975-76 (15) και 2014-15 (14).
Την περίοδο 1995-96, που υποβιβάστηκε, τερμάτισε στη 12η θέση έχοντας 24 βαθμούς σε 26 αγώνες, 6-6-14 και 37-49 τέρματα. Τη συγκεκριμένη χρονιά υποβιβάζονταν τρεις ομάδες, έτσι μαζί με την ΑΕΛ έπεσαν οι Ευαγόρας και Ομόνοια Αραδίππου. Η ΑΕΛ πήρε τον τίτλο της Β’ κατηγορίας την επόμενη χρονιά και επέστρεψε εκεί που ανήκει, έχοντας κοντά της τον μεγάλο κόσμο της σ’ όλα τα δύσκολα παιχνίδι της Β’ κατηγορίας.
Πέραν από τους τίτλους η ΑΕΛ έχει ως καλύτερες παρουσίες της τη 2η θέση (2013-14), την 3η θέση (1964-65, 1973-74, 2000-01, 20001-02) και την 4η θέση (1959-60, 1960-61, 1961-62, 1982-83, 1986-87, 2003-04, 2008-09).
Μαύρη σελίδα αποτελεί ο υποβιβασμός, μετά από 66 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην Α’ Κατηγορία. Ξεκίνησε ως προπονητής ο Α. Κισσονέργης και ακολούθησαν ανεπιτυχώς οι Ντ. Φέρνενρ και Φάρκας. Στη Β΄ κατηγορία προπονητής ήταν ο Βούλγαρος Απ. Τσατσέφσκι (είχε εργαστεί και το 1971-72) με βοηθό τον Π. Ορφανίδη.