«Όχι» Δικαστηρίου σε προσφυγή Χριστοδουλίδη για διορισμό σε θέση Λέκτορα σε ΠΚ

Το Διοικητικό Δικαστήριο απέρριψε προσφυγή του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Χριστοδουλίδη, κατά της απόφασης του Πανεπιστημίου Κύπρου να μην του επιτρέψει να πάρει άδεια άνευ απολαβών από τη θέση του λέκτορα, μέχρι να λήξει η θητεία του.

Σύμφωνα με το ιστορικό της απόφασης «ο αιτητής, στις 15.9.2009, διορίστηκε στο καθ’ ου η αίτηση, Πανεπιστήμιο Κύπρου, στη θέση Λέκτορα, στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας,

στην ειδικότητα «Πολιτική και Διπλωματική Ιστορία του Μεταπολεμικού Κόσμου». Ωστόσο, αργότερα, με απόφαση ημερομηνίας 9.11.2009, η οποία γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με σχετική επιστολή ημερομηνίας 22.12.2009, το Συμβούλιο του καθ’ ου η αίτηση αποφάσισε να ανακαλέσει την επικύρωση του διορισμού του αιτητή στην πιο πάνω θέση, καθότι, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονταν στην εν λόγω επιστολή, δεν είχε ακολουθηθεί η ορθή και/ή νόμιμη διαδικασία για την επικύρωση της εκλογής του αιτητή στην εν λόγω θέση.

Ο αιτητής αντέδρασε και κατά της πιο πάνω απόφασης καταχώρησε την προσφυγή αρ. 219/2010 , η οποία απορρίφθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο στις 16.3.2012. Κατ’ αυτής της απορριπτικής απόφασης, ο αιτητής καταχώρησε την Αναθεωρητική Έφεση υπ’ αρ. 95/2012, στην οποία εκδόθηκε απόφαση στις 6.7.2018. Με την εν λόγω απόφασή του, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε τον παραμερισμό της πρωτόδικης απόφασης και την παραπομπή της υπόθεσης στο Διοικητικό Δικαστήριο, ούτως ώστε να εξεταστούν οι λόγοι ακύρωσης που δεν είχαν εξεταστεί πρωτόδικα.

Στις 14.11.2018, το Διοικητικό Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση στην υπό αναφορά προσφυγή αρ. 219/2010, σύμφωνα με την οποία η απόφαση του καθ’ ου η αίτηση να τερματίσει και/ή ανακαλέσει την ισχύ του διορισμού του αιτητή στην προαναφερθείσα θέση ήταν παράνομη, καθότι «βασίστηκε επί ultra vires Κανονισμού» και, συνακόλουθα, αυτή ακυρώθηκε.

Συνεπεία της πιο πάνω ακυρωτικής απόφασης, αναβίωσε ο διορισμός του αιτητή στην προαναφερθείσα θέση Λέκτορα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και το καθ’ ου η αίτηση, με επιστολή του ημερομηνίας 27.12.2018 προς τον αιτητή, ο οποίος στο μεταξύ είχε διοριστεί στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών, καλούσε αυτόν να αναλάβει τα καθήκοντά του ως Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο, θέση, την οποία, ως του ανέφερε, «λογίζεται ότι κατέχετε από τις 15/09/2009».

Σε απάντηση, ο αιτητής, με σχετική επιστολή των δικηγόρων του προς το καθ’ ου η αίτηση, ημερομηνίας 3.1.2019, ενημέρωσε ότι αποδέχεται την πρόσκληση ανάληψης των καθηκόντων της υπό αναφορά θέσης «με πλήρη επιφύλαξη όλων των νόμιμων δικαιωμάτων του». Ταυτόχρονα, ο αιτητής υπέβαλε αίτημα, υπό τύπο πληροφόρησης, στο καθ’ ου η αίτηση ότι «ενόψει του γεγονότος ότι υπηρετεί επί του παρόντος στη θέση Υπουργού Εξωτερικών διατίθεται να αναλάβει τα καθήκοντα της εν λόγω θέσης μετά την ολοκλήρωση της θητείας του ως Υπουργός Εξωτερικών».

Το Συμβούλιο του καθ’ ου η αίτηση, στη συνεδρία του ημερομηνίας 4.2.2019, εξέτασε το πιο πάνω αίτημα του αιτητή για μετάθεση του χρόνου ανάληψης των καθηκόντων του στην προαναφερθείσα θέση Λέκτορα και αποφάσισε ότι αυτό δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί, λόγω, ως καταγράφεται στο σχετικό πρακτικό της συνεδρίας, του συνταγματικού ασυμβίβαστου που υπάρχει μεταξύ του αξιώματος του Υπουργού, το οποίο κατέχει ο αιτητής και της θέσης στο ακαδημαϊκό προσωπικό του Πανεπιστημίου Κύπρου, την οποία επίσης κατέχει.

Με επιστολή του προς τους δικηγόρους του αιτητή, ημερομηνίας 26.2.2019, το καθ’ ου η αίτηση τους πληροφορούσε για τα πιο πάνω, αναφέροντας ότι, δεδομένου ότι ο αιτητής είναι πλέον μέλος του ακαδημαϊκού προσωπικού του Πανεπιστημίου, δεν μπορούσε να δοθεί οποιαδήποτε αναστολή στο χρόνο ανάληψης των καθηκόντων του. Για να συνεχίσει, αναφέροντας τα εξής:

«Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία που αφορά στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και ειδικότερα τα μέλη του ακαδημαϊκού προσωπικού του, ο μόνος εγκεκριμένος τύπος άδειας στον οποίο θα μπορούσε να υπαχθεί το αίτημα του πελάτη σας, είναι η παραχώρηση άδειας απουσίας χωρίς αποδοχές.

Εν προκειμένω το Πανεπιστήμιο κωλύεται να παραχωρήσει τέτοια άδεια, καθότι δημιουργείται συνταγματικό ασυμβίβαστο μεταξύ του αξιώματος του Υπουργού το οποίο κατέχει ο κ. Χριστοδουλίδης και της θέσης ακαδημαϊκού προσωπικού του Πανεπιστημίου Κύπρου την οποία επίσης κατέχει, κατά παράβαση του Άρθρου 59 εδαφίου 2 του Συντάγματος».

Κάλεσε, τέλος, τον αιτητή να επιλέξει εάν θα συνέχιζε να κατέχει το αξίωμα του Υπουργού Εξωτερικών ή τη θέση ακαδημαϊκού προσωπικού.

Κατά της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης καταχωρήθηκε η υπό εξέταση προσφυγή, στις 10.5.2019.

Στην εμπροσθοφυλακή των προβαλλόμενων λόγων ακύρωσης που προωθεί η πλευρά του αιτητή, βρίσκεται ο ισχυρισμός περί παραβίασης του δεδικασμένου και της υποχρέωσης του καθ’ ου η αίτηση για ενεργή συμμόρφωση με τα ευρήματα του Διοικητικού Δικαστηρίου στην προαναφερθείσα προσφυγή αρ. 219/2010, καθώς και πλάνης περί την ύπαρξη συνταγματικού ασυμβίβαστου, που οδήγησε στην απόρριψη του αιτήματος του αιτητή.

Περαιτέρω, εγείρονται ισχυρισμοί περί παραβίασης της αρχής της ίσης μεταχείρισης, ενώ ως αυτοτελείς λόγοι ακύρωσης προωθούνται ισχυρισμοί περί παραβίασης των αρχών της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης.

Επίσης, μεταξύ άλλων το Διοικητικό Δικαστήριο καταλήγει στην απόφασή του ότι: « Κρίνω ότι ούτε ο ισχυρισμός περί ελλιπούς και/ή ανεπαρκούς αιτιολόγησης της επίδικης απόφασης ευσταθεί και, συνακόλουθα, αυτός απορρίπτεται. Κατά συνέπεια, δεν διαπιστώνεται λόγος ακύρωσης της επίδικης απόφασης, με αποτέλεσμα να μην χωρεί επέμβαση του Δικαστηρίου. Ως εκ των πιο πάνω, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται».

Διαβάστε επίσης: Τετραμερής των ΥΠΕΞ Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου και Γαλλίας στην Αθήνα

Keywords
Τυχαία Θέματα