Απειλούν με παραιτήσεις οι δημάρχοι της μπετονιέρας της μπουλντόζας και του εκσκαφέα.

00:22 6/8/2012 - Πηγή: Olympia

Δεν εξεπλάγην καθόλου ακούγοντας τους έτσι και αλλιώς ανεύθυνους (άρχοντες) της τοπικής αυτοδιοίκησης, (κοινός τους τοπικούς πλασιέ των εργολάβων) να απειλούν ότι θα παραιτηθούν λόγο των οικονομικών προβλημάτων που όπως λένε αντιμετωπίζουν πάλι, λέω πάλι, γιατί τουλάχιστον από όσο θυμάμαι τα τελευταία τριάντα χρόνια, ποτέ δεν
τους ήταν αρκετά τα λεφτά που είχαν.
Συγνώμη, αν ακούγομαι λίγο ακραίος, αλλά αυτοί δεν είναι δήμαρχοι, αυτοί είναι ευωσυλέκτες- αντιπρόσωποι της μπουλντόζας του εκσκαφέα και της μπετονιέρας, δεν θα ήταν καθόλου άσκημο αν αντί για δημάρχους να

τους ονομάζαμε, ραβοξυλωτές.
Ραβοξυλωτές: Από το ράβε ξήλωνε, δουλειά να μην μας λείπει. Κάθε δύο χρόνια αλλάζουν πλακάκια, κάθε έξι μήνες αλλάζουν σχέδια στις πλατείες, εκεί που χθες περνούσαν τα καλώδια μετά από δύο μήνες ξανασκαύουν για την αποχέτευση, και πάει λέγοντας, με τα δικά μας λεφτά πάντα.
Με του δημάρχους τα έφαγε ο Πάγκαλος, όχι μαζί μας.
Σε αυτούς λοιπόν τους ραβοξυλωτές που στην Ελλάδα τους ονομάζουμε δημάρχους κάποιος θα πρέπει να πει ότι δεν τους ζήτησε κανένας με το ζόρι να γίνουν δήμαρχοι, αλλά και εκτός αυτού, αφού η παρουσία τους και η αξία τους έχει να κάνει με το πόσα φράγκα θα τους δώσει το Κράτος, τουλάχιστον ας μας ενημερώσουν ποιό είναι το χρηματικό όριο, που τους κρατά στην θέση τους.
Θέλω να πω, καλό είναι από τις επόμενες δημοτικές εκλογές να μας δηλώσει ο κάθε ραβοξυλωτής δήμαρχος, με πόσο προϋπολογισμό κάθεται και με πόσο παραιτείτε, έτσι για να είναι ενημερωμένοι οι πολίτες.
Αίσχος. Πραγματικά αίσχος, να ακούς δημοτικούς άρχοντες εν μέσο αυτής της οικονομικής κρίσεις που περνά η Ελλάδα, να απειλούν με παραίτηση, λόγο έλλειψης χρημάτων.
Πραγματικά αίσχος. Αν υπήρχε πραγματική πολιτεία θα έπρεπε να διώξει αμέσως τον όποιο δήμαρχο απειλή με παραίτηση την κοινωνία, γιατί αυτό στην ουσία είναι, η απειλή παραίτησης ενός δημάρχου εν μέσο αυτής της οικονομικής καταστροφείς που βιώνει στο σύνολο της η ελληνική κοινωνία, δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως εκβιασμός του Κράτους, ή προδοσία της κοινωνίας.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δεν βρέθηκε κανένας Έλληνας ραβοξυλωτής δήμαρχος να δωρίσει τον μισθό του στο Κράτος, εν αντιθέση με δύο τρεις Ιταλούς τοπικούς πραγματικούς ΑΡΧΟΝΤΕΣ που δώρισαν τους μισθούς τους στην Ελλάδα και δακρύζοντας μπροστά στην κάμερα έδειξαν να έχουν πλήρη κατανόηση των οικονομικών δυσκολιών των Ελλήνων.
Υπάρχει ανάπλαση-πλακόστρωση σε χωριό του Νομού Ρεθύμνου Κρήτης (68 κατοίκων) που το κόστος της είναι πάνω από 8000 ευρώ περίπου ανά κάτοικο, αν δηλαδή κάνουμε μια αναγωγή ανά κάτοικο της Ελλάδος, χρειαζόμαστε τουλάχιστον 80 δις ευρώ κάθε 5-10 χρόνια για πλακοστρώσεις αναπλάσεις.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων πρώτα βάζουν οι δήμαρχοι την πλακόστρωση, και μετά τους βιολογικούς.
Δεν έχω ακούσει ακόμη κανένα δήμαρχο να γνωρίζει πόσο % του νερού χάνετε.
Αλλά μην πάμε μακριά, ας σταθούμε στην πλατεία ομόνοιας, η οποία κάθε πέντε χρόνια αλλάζει μορφή και κατευθύνσεις, λες και είναι