Μαγδανής: «Μας ανήκει μία θέση στο βάθρο» (photos)

Ελληνική κωπηλασία και ολυμπιακά μετάλλια αποτελούν έννοιες, άρρηκτα συνδεδεμένες και ο Παγκόσμιος πρωταθλητής, Παναγιώτης Μαγδανής, δεν θα μπορούσε παρά να είναι αισιόδοξος ενόψει Λονδίνου, σε αποκλειστική του συνέντευξη στο Onsports.

Μόλις στα 21 του χρόνια, ο Παναγιώτης Μαγδανής έχει στεφθεί Παγκόσμιος πρωταθλητής κάτω των 23 ετών στο αγώνισμα διπλού σκιφ, ενώ με το πλήρωμά του, τον Λευτέρη Κονσόλα αποτελούν τις μεγάλες μας ελπίδες, για μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες

του Λονδίνου, το ερχόμενο καλοκαίρι. Από το 2005 μετρά δεκάδες διακρίσεις στο «παλμαρέ» του, μεταξύ των οποίων, πανελλήνια, ευρωπαϊκά και παγκόσμια μετάλλια. Από τη συλλογή του λείπει το Ολυμπιακό, αλλά το μεγάλο του όνειρο δεν αποκλείεται να υλοποιηθεί, φέτος το καλοκαίρι.

Ο Παναγιώτης Μαγδανής παραχώρησε συνέντευξη στο Onsports και μίλησε για την επιλογή του να ασχοληθεί με την κωπηλασία, το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων και τη δυνατότητα μεταλλίου αλλά και τη συνεργασία του με τον Λευτέρη Κονσόλα.

- Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την κωπηλασία, μιας και δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο άθλημα;

Η κωπηλασία όντως, δεν είναι και από τα πιο διαδεδομένα αθλήματα και ομολογώ πως είχα δοκιμάσει διάφορα αθλήματα, χωρίς κάποιο όμως, να μου τραβήξει πραγματικά το ενδιαφέρον. Έπειτα από παρότρυνση του μεγαλυτέρου μου αδερφού, πήρα την απόφαση να ξεκινήσω κωπηλασία μαζί του και από την πρώτη επαφή που είχα, συνειδητοποίησα πως με αυτό το άθλημα θέλω να ασχοληθώ σοβαρά και γιατί όχι, μια μέρα να το διαδώσω σε αρκετά παιδιά.

- Αποτέλεσαν κίνητρο οι επιτυχίες των Μούγιου και Πολύμερου;

Σαφώς και οι επιτυχίες τους βοήθησαν γενικότερα την ελληνική κωπηλασία γιατί ήταν αυτοί που έκαναν την αρχή. Όπως ξέρουμε κάθε αρχή είναι δύσκολη, έτσι με αυτόν τον τρόπο, χτίσανε παράδοση στο άθλημα μας για εμάς τους νεώτερους.

- Μόλις στα 20 σου χρόνια κατάφερες να στεφθείς Παγκόσμιος πρωταθλητής, τι θυσίες χρειάζεται για να το καταφέρεις;

Η ζωή ενός συνειδητοποιημένου αθλητή απαιτεί πολλές θυσίες ώστε να πετύχει τους στόχους του. Η προσωπική ζωή σχεδόν εξαφανίζεται, εφόσον χρειάζεται να λείπω συνεχώς σε προπονητικά κοινόβια με την Εθνική ομάδα. Επίσης, έχω ελάχιστη επαφή με οικογένεια, φίλους και αυτό μου στοιχίζει αρκετά, σε προσωπικό επίπεδο. Ακόμα, λόγω αυξημένων απαιτήσεων, αναγκάστηκα να παραμελήσω τις σπουδές μου. Παρόλο αυτά, γνώριζα εκ των προτέρων τις αντιξοότητες που θα αντιμετώπιζα. Επέλεξα συνειδητοποιημένα να μπω σε αυτό τον τρόπο ζωής.

- Κατάφερες να προκριθείς στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο «διπλό σκιφ ελαφρών βαρών» με παρτενέρ τον Λευτέρη Κόνσολα. Αποτελούσε όνειρο ζωής;

Νομίζω πως η απάντηση είναι αυτονόητη. Τελικός στόχος κάθε αθλητή είναι τουλάχιστον η συμμέτοχη του σε μια Ολυμπιάδα στη διάρκεια της καριέρας του. Είναι πραγματικά όνειρο ζωής, αφού κέρδισα ένα μεγάλο στοίχημα με τον εαυτό μου, μιας και η πρόκριση δυο τρεις μήνες πριν το Παγκόσμιο, έμοιαζε με όνειρο… θερινής νυκτός.

- Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να συνεργά

Keywords
Τυχαία Θέματα