Καρδιακή ανεπάρκεια: Βάσιμες ελπίδες για τη θεραπεία της

15:54 29/5/2024 - Πηγή: iEfimerida

Πριν από μερικά ακόμα χρόνια ο άρρωστος με καρδιακή ανεπάρκεια είχε περίπου προδιαγεγραμμένη πορεία. Η διάγνωση της καρδιακής ανεπάρκειας ήταν ταυτόσημη με πολύ βαριά αρρώστια, όπου η μέση επιβίωση των αρρώστων εκυμαίνετο περί τα 3 ½ χρόνια. Χειρότερη δηλαδή και από τον καρκίνο. Σήμερα όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.

Πλέον γνωρίζουμε πως να θεραπεύσουμε την καρδιακή ανεπάρκεια. Στοχεύουμε σε τρεις διαφορετικούς άξονες, οι οποίοι δημιουργούν την παθοφυσιολογική βάση της βλάβης.

Οι τρεις άξονες για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας

Ο πρώτος μηχανισμόςαφορά την υποκλινική φλεγμονή τουμυοκαρδίου που διαλάθει για χρόνια καικαταστρέφει τις μυοκαρδιακές ίνες. Μετάαπό πολυετείς και επίπονες κλινικέςμελέτες βρέθηκαν φάρμακα που στοχεύουνστην υποκλινική φλεγμονή, όπως είναιοι SGLT2αναστολείς (φάρμακα γνωστά που ταχρησιμοποιούμε επί χρόνια στουςδιαβητικούς ασθενείς για τη βελτίωσητου γλυκαιμικού τους προφίλ) πουβελτιώνουν το προσδόκιμο επιβίωσης τωνκαρδιοπαθών.

Ο δεύτερος μηχανισμόςαφορά τον νεύροορμονικό άξονα, oοποίος ενεργοποιείται για την διάσωσητου μυοκαρδίου αλλά όταν παρατείνεταιη λειτουργία του είναι καταστροφικόγια την καρδιά. Έτσι φάρμακα όπως οιαναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμουτης αγγειοτενσίνης, οι ανταγωνιστέςτης αγγειοτενσίνης, η σακουμπιτρίλη-βαλσαρτανη και οι τρίτης γενιάςβ-αναστολείς μαζί με τους MRAsχάρισαν χρόνια και καλύτερη ποιότηταζωής στους ασθενείς.

Τέλος, ο τρίτοςμηχανισμός αφορά την μείωση τηςκατασπατάλησης της ενέργειας τηςκαρδιάς. Γνωρίζαμε για αρκετά χρόνιαότι είναι καλό να διασφαλίζεται τοενεργειακό υπόστρωμα και τα τελευταίαχρόνια αυτό έχει επιτευχθεί με την χρήσηφαρμάκων, όπως είναι η β-αναστολείς.

Είναι αλήθεια ότι οιαισιόδοξοι πιστεύουν ότι ο ιατρός δενθα πρέπει να μιλά για τέλος ή για τελικόστάδιο και τούτο διότι και όταν ακόμαδιαφαίνεται ότι δεν υπάρχουν εφεδρείεςτης καρδιάς, υπάρχει τρόπος το αδιέξοδονα ξεπερασθεί.

Στην εποχή τηςκαλπάζουσας τεχνολογίας, μία σειράσυσκευών έχουν επινοηθεί που υποστηρίζουνκαι ξεκουράζουν την καρδιά. Συσκευέςπου ξεκινούν από την ενδοαορτική αντλίακαι φθάνουν μέχρι τις τελευταίου τύπουαντλίες, που εμφυτεύονται στο θώρακακαι λειτουργούν με μπαταρίες χαρίζονταςχρόνια στον ασθενή. Επίσης, νέες συσκευέςυποστήριξης της καρδιάς που μειώνουντο μέγεθος και ενισχύουν την σπαστικότητατης βρίσκονται σε κλινικές μελέτες μεεξαιρετικά αποτελέσματα.

Είναι λοιπόν αλήθειαότι σημαντικός αριθμός αρρώστων μεκαρδιακή ανεπάρκεια αναρρώνει εντυπωσιακά.Και τούτο γιατί, καθώς η αντλία ξεφορτώνειτην καρδιά, αφαιρεί την επιπλέονεπιβάρυνση του όγκου του αίματος πουείναι υποχρεωμένη να στείλει στα ζωτικάόργανα του σώματος και επιτρέπει σταταλαιπωρημένα και κουρασμένα κύτταρατου μυοκαρδίου να αναλάβουν δυνάμεις.

Κατ’ αυτό τον τρόπομειώνουμε την χορήγηση των διουρητικώνπου μαστιγώνουν τα νεφρά και δημιουργούνδιέγερση του νευροορμονικού άξονα καιχρόνια νεφρική ανεπάρκεια. Έτσι τοσχήμα της καρδιάς από σφαιρικό γίνεταικαι πάλι ελλειψοειδές, οι βαλβίδες τηςλειτουργούν καλύτερα και ιδιαίτερα ημιτροειδής βαλβίδα και τελικά η εξωθητικήδύναμη της καρδιάς βελτιώνεταιεντυπωσιακά.

Σε αρκετούς λοιπόνασθενείς αφαιρείται μετά από μερικάχρόνια η αντλία και ζουν χωρίς αντλίαπολύ ικανοποιητικά. Αλλά και όταν ακόμααυτό δεν συμβαίνει, υπάρχει η μεταμόσχευσητης καρδιάς, οπότε μία νέα καρδιά μπορείνα εμφυτευθεί μέσα στο θώρακα και μίανέα ζωή να ξαναρχίσει.

Έναςάνεμος αισιοδοξίας αρχίζει να πνέειγια τους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια,γιατί πολύ γρήγορα πιστεύουμε ότι ητελειοποίηση των αντλιών και των συσκευώνυποβοήθησής θα οδηγήσει στην τεχνητήκαρδιά, η οποία θα λύσει ίσως και τοπρόβλημα των περιορισμένων μοσχευμάτωνκαρδιάς που διατίθενται σήμερα.

Γράφει ο
Τσούγκος Ηλίας
Καρδιολόγος
Διευθυντής ΣΤ’ Καρδιολογικής Κλινικής ΥΓΕΙΑ

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr