Σβήνουν οι θρυλικές φουφούδες της Αθήνας

14:43 11/12/2017 - Πηγή: Espresso

ΡΕΠΟΡΤΑΖΠρόκειται για τέχνη που περνάει ως κληρονομιά από γενιά σε γενιάΣβήνουν οι θρυλικές φουφούδες της ΑθήναςΔευτέρα, Δεκέμβριος 11, 2017 - 14:43

❱❱ Ελάχιστοι είναι πλέον οι καστανάδες που έμειναν στους δρόμους, για να θυμίζουν την αίγλη της παλιάς Αθήνας

Από τον
Κώστα Στάμου

Αθήνα, 1950. Τα πρώτα Χριστούγεννα μακριά από Κατοχή και Εμφύλιο γιορτάζονται στην πρωτεύουσα και ο κόσμος που περπατά στους δρόμους βρίσκει λίγη ζεστασιά στις φουφούδες των καστανάδων του κέντρου.

Από

τότε ως σήμερα η πόλη άλλαξε ριζικά μορφή και ρυθμούς. Ωστόσο, οι καστανάδες έμειναν για να θυμίζουν την αίγλη της παλιάς Αθήνας κάθε φορά που ο χειμωνιάτικος αέρας μαστιγώνει τους διαβάτες που κινούνται από τη Βασ. Σοφίας ως την Ομόνοια.

Την τελευταία εβδομάδα η Αθήνα έχει βάλει το χριστουγεννιάτικο κοστούμι της και ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους για να πάρει μια πρώτη γεύση από την εορταστική ατμόσφαιρα στις στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων. Από αυτό το σκηνικό δεν λείπουν ούτε και φέτος οι καστανάδες, οι οποίοι με τα πρώτα κρύα έστησαν τις φουφούδες τους στα πεζοδρόμια του κέντρου σε μια ρετρό αλλά και συνάμα γνώριμη στους Αθηναίους εικόνα.

Η φωτιά, το α και το Ω

Σε μια χριστουγεννιάτικη βόλτα της στο κέντρο της Αθήνας η «Espresso» μίλησε με τους καστανάδες που τηρούν μια παράδοση μισού και πλέον αιώνα στα πεζοδρόμια του κέντρου. Οι περισσότεροι κάνουν αυτή τη δουλειά πάνω από 10 χρόνια, ενώ κάποιοι παρέλαβαν την τέχνη ως κληρονομιά, η οποία περνά από γενιά σε γενιά. Παραδοσιακή πιάτσα των καστανάδων αποτελεί ο πεζόδρομος της Βουκουρεστίου. Εκεί στήνει κάθε απόγευμα τον πάγκο του ο κ. Νίκος και ανάβει τη φωτιά στη φουφού. Η φωτιά, λέει, είναι το Α και το Ω στο ψήσιμο του κάστανου.
«Αν έχεις καλή φωτιά, θα ψηθεί ωραία το κάστανο και θα ανοίξει» εξηγεί αποκαλύπτοντας μερικά από τα μυστικά της τέχνης του. Ο κ. Νίκος γυρίζει με τη φουφού του το κέντρο της Αθήνας εδώ και 20 χρόνια, αλλά βλέπει τους συναδέλφους του να μειώνονται χρόνο με τον χρόνο.

«Ημασταν περισσότεροι κάποτε εδώ. Κάποιοι βρήκαν άλλη δουλειά, άλλοι δεν έβγαζαν μεροκάματο και εγκατέλειψαν» εξηγεί στην «Espresso» κάνοντας λόγο για μια δύσκολη δουλειά, που φέρνει καλό μεροκάματο μόνο κατά τη διάρκεια των εορτών. Στο απέναντι πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου συναντήσαμε τον Αλέξανδρο. Μολονότι έκλεισε τα 18 χρόνια του πριν από μία εβδομάδα, είναι από τους πιο παλιούς καστανάδες της Αθήνας!

«Ψήνω κάστανα εδώ απ' όταν ήμουν 11 χρονών! Ανάβαμε τη φωτιά με τον πατέρα μου και με άφηνε μόνο μου για να πάει σε άλλη πιάτσα» θυμάται και αποκαλύπτει στην «Espresso» ότι η φουφού είναι μια οικογενειακή παράδοση, που συντηρεί τον ίδιο και τα αδέλφια του εδώ και δεκαετίες.

«Πείνα το καλοκαίρι»

«Μόνο εγώ και ο μπαρμπα-Νίκος απέναντι έχουμε μείνει από τους παλιούς εδώ» λέει με πικρία. Ο πατέρας του ψήνει κάστανα στην Ιπποκράτους και, μόλις η πόλη αδειάσει από κόσμο, περνά από το Σύνταγμα προκειμένου να υπολογίσουν μαζί με τον Αλέξανδρο την είσπραξη της ημέρας.
«Μόνο τον χειμώνα με τα κρύα και τα Χριστούγεννα βγαίνει κάτι. Το καλοκαίρι πέφτει πείνα» εξομολογείται ο νεαρός καστανάς, χωρίς ωστόσο να έχει πρόθεση να εγκαταλείψει την οικογενειακή επιχείρηση.

Στη Βουκουρεστίου ψήνει κάστανα τα τελευταία δύο χρόνια και μια γυναίκα. Οπως μας λέει, είναι δύσκολη δουλειά για το γυναικείο φύλο, αλλά η ανάγκη και η φτώχεια την έκαναν να πάρει τη φουφού και να βγει στους δρόμους για το μεροκάματο. Τον ίδιο δρόμο έχουν πάρει και άλλοι συμπολίτες μας, που αναγκάστηκαν να μάθουν την τέχνη του καστανά αναζητώντας απελπισμένα ένα εισόδημα. Το ψήσιμο του κάστανου είναι τέχνη για όσους κρατούν ακόμα ζωντανές τις μνήμες της μεταπολεμικής Αθήνας, και μέσο επιβίωσης για όσους ζουν την κρίση τού σήμερα…

«Μέσα στο κρύο και Στη βροχή για 30 ευρώ...»

Τόσο ο Αλέξανδρος όσο και ο κ. Νίκος συμφωνούν ότι το επάγγελμα του καστανά έχει ημερομηνία λήξης και σε λίγα χρόνια οι φουφούδες θα έχουν εξαφανιστεί από τους δρόμους της Αθήνας.
«Δουλειά μέσα στο κρύο και στη βροχή για 30 ευρώ και μάλιστα όχι όλες τις ημέρες» λέει ο κ. Νίκος που θεωρεί ότι τα έξι ευρώ της μερίδας είναι πολλά πλέον για τον μέσο Ελληνα. Το ίδιο αδιέξοδο βλέπει και ο νεαρός πλανόδιος πωλητής, που βάζει στα έξοδά του και το τέλος το οποίο πληρώνει στον Δήμο Αθηναίων για τη φουφού του.
«Πολλοί μπαίνουν στη δουλειά με την ελπίδα να κάνουν κάτι, αλλά δεν μας χωράει πια όλους ο δρόμος... Δεν αφήνει λεφτά ο κόσμος» προσθέτει.

Παράληψη από το RSS: