H τεράστια σημασία του πλεονάσματος

20:26 3/9/2013 - Πηγή: E-Typos

Τα πράγματα, δυστυχώς ή ευτυχώς, τελικά είναι εξαιρετικά απλά. Αν κλείσουμε με πρωτογενές πλεόνασμα το 2013, αυτό σημαίνει ότι η χώρα θα μπορεί να εξυπηρετήσει τις δημοσιονομικές ανάγκες της. Τι δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει; Το δημόσιο χρέος και το δανεισμό της. Γι’ αυτό προκύπτει και η «τρύπα» για το 2014-2016. Το περίφημο χρηματοδοτικό κενό αφορά με άλλα λόγια τους δανειστές μας και μόνο. Εφόσον βεβαίως επιτευχθεί ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος.

Θα μας λείψουν, δηλαδή, μόνο τα χρήματα για να πληρώσουμε τις δανειακές υποχρεώσεις μας… Τι σημαίνει αυτό; Oτι αν οι δανειστές μας θέλουν πίσω τα χρήματά τους -που προφανώς τα θέλουν…- πρέπει να βρεθεί τρόπος να τα πάρουν, αλλά πώς; Με νέα μέτρα, νέες δεσμεύσεις και νέα Μνημόνια; Αυτό φαίνεται ότι επιδιώκουν οι ίδιοι, όπως η «γριά» η «μαθημένη στα σύκα»…
Από την άλλη η κυβέρνηση δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι τέτοιο περιθώριο δεν υπάρχει. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά και ότι το τίμημα που έχει καταβάλει ήδη η χώρα είναι υπερβολικό και εξωπραγματικό. Εγινε «αέρας» το 25% του ΑΕΠ, η ανεργία έσπασε κάθε ρεκόρ κι έφτασε στο 28%, εργασιακά δικαιώματα πλέον ουσιαστικά δεν υπάρχουν σε αυτή τη χώρα κι όλα αυτά, μαζί με την απέραντη θλίψη που σκεπάζει την ηλιόλουστη χώρα, είναι τα αποτελέσματα-τίμημα της πιο βάρβαρης δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει γίνει ποτέ σε ευρωπαϊκό κράτος… Η κυβέρνηση λοιπόν πετυχαίνοντας πρωτογενές πλεόνασμα ενισχύει καθοριστικά τη διαπραγματευτική ισχύ της. Αν οι δανειστές μας θέλουν πίσω τα λεφτά τους, πρέπει να βρουν έναν τρόπο να τα πάρουν, χωρίς να εξαθλιωθεί άλλο η κοινωνία και χωρίς να σμπαραλιαστεί περαιτέρω η οικονομία. Αν πάλι δεν τα θέλουν, με γεια τους με χαρά τους…
Επειδή όμως τα θέλουν -και είναι λογικό- το βάρος μετατοπίζεται εκ των πραγμάτων στην επικείμενη διαπραγμάτευση. Εκεί η χώρα μπορεί να έχει ένα σχεδόν ακαταμάχητο ατού: Το πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο, εφόσον υπάρξει, ουσιαστικά για πρώτη φορά μεταθέτει το πρόβλημα σχεδόν εξ ολοκλήρου στους δανειστές μας. Για πρώτη φορά από τότε που ξέσπασε η κρίση και διαλύθηκε η χώρα, της δίνεται η ευκαιρία να μην έχει αυτή το πρόβλημα, αλλά να το έχουν οι δανειστές μας, οι οποίοι θα πρέπει να ιδρώνουν στην ιδέα ότι μπορεί να μην πάρουν πίσω τα λεφτά τους… Επομένως η κρίσιμη, η καθοριστική παράμετρος, που μπορεί να αλλάξει τα πάντα ή να μας ξαναφέρει στη θέση του ανήμπορου επαίτη ή να μας φέρει αίφνης σε θέση ισχύος έναντι των δανειστών μας, είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Για να γίνει αυτό χρειάζονται να γίνουν αρκετά. Ενα όμως είναι καθοριστικότατης σημασίας: Να υπάρξει πολιτική σταθερότητα. Γιατί αν δεν υπάρξει -όπως θέλουν φήμες και σενάρια που διακινούνται τις τελευταίες μέρες- τότε όχι μόνο δεν θα βρεθούμε καβάλα στ’ άλογο, αλλά θα χρειαστεί να ξανακουβαλήσουμε το άλογο…