Σαν σήμερα οι Έλληνες έδιωξαν τον Όθωνα

14:16 10/10/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Στις 10 Οκτωβρίου 1862 οι Έλληνες έδειξαν την πόρτα στον πρώτο τους βασιλιά, τον Όθωνα. Εξορίστηκε ως ο μονάρχης που βασίλεψε απολυταρχικά και χωρίς να λαμβάνει υπόψιν του τις ανάγκες του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.

Και όμως ήταν ίσως ο μόνος φιλέλληνας βασιλιάς της Ελλάδας. Πολύ σωστά βέβαια οι ιστορικοί τον χαρακτηρίζουν πρόσωπο τραγικό, αφού η πνευματική του στέρηση και η ατεκνία, τον οδήγησαν στην εξορία. Είναι αλήθεια επίσης ότι ο Όθων αγάπησε την Ελλάδα,

όσο τίποτε άλλο, όχι όμως και τους Έλληνες. Στις 14 Ιουλίου 1867 απεβίωσε ξεχασμένος στην Βαμβέργη (Bamberg). Ο ίδιος θέλησε να θαφτεί με την παραδοσιακή ενδυμασία της Ελλάδας, τη φουστανέλα.

Ο Όθων (Otto von Wittelsbach) , Πρίγκιπας της Βαυαρίας και Βασιλεύς της Ελλάδος υπήρξε ο πρώτος βασιλιάς της νεότερης Ελλάδας που διορίστηκε ύστερα από συμφωνία των Μεγάλων Δυνάμεων.

Ήταν δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου I. Το 1833 σε ηλικία 16 χρονών αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο εν μέσω λαϊκών επευφημιών. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ισχυρή πρόθεσή του και πρωταρχικός στόχος του ήταν η δημιουργία νοσοκομείων και σχολείων στην Ελλάδα.Το 1837 ίδρυσε το Πολυτεχνικό Σχολείο στην Αθήνα.Το 1843 ξέσπασε το κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου με το οποίο ο λαός απαίτησε να παραχωρήσει Σύνταγμα.

Η πορεία του

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Εν μέσω πολιτικής αταξίας ο Όθων έφτασε στο Ναύπλιο το 1833 υποστηριζόμενος από τις “προστάτιδες” δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία. Είχε ανακηρυχθεί “ελέω Θεού βασιλεύς της Ελλάδος”, και το Ελληνικό κράτος μοναρχικό και ανεξάρτητο “Βασίλειον της Ελλάδος”. Στο διάγγελμα του Οθωνα για την ανάληψη των καθηκόντων του δεν υπήρχε καμία νύξη περί Συντάγματος. Λόγω του νεαρού της ηλικίας του νέου Βασιλέως, και μέχρι την ενηλικίωσή του, οι εξουσίες του ασκήθηκαν από την Αντιβασιλεία.

Κατά την περίοδο της δεκαετούς απολυταρχικής διακυβέρνησης του Όθωνα έγιναν τα πρώτα βήματα για τη διοικητική οργάνωση της χώρας, οργανώθηκε η δικαιοσύνη, θεσπίστηκαν ορισμένα βασικά νομοθετήματα όπως ο Εμπορικός Νόμος, ο Ποινικός Νόμος, οι Νόμοι για την Πολιτική και την Ποινική Δικονομία, ιδρύθηκε η Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και τέλος, το 1834, μεταφέρθηκε η πρωτεύουσα του βασιλείου από το Ναύπλιο στην Αθήνα.

Τα βασικά όμως χαρακτηριστικά της περιόδου αυτής ήταν η έλλειψη Συντάγματος, η αυθαίρετη διακυβέρνηση, η κακή οικονομική κατάσταση και η αυταρχική νομοθεσία.

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1843 στασίασε η στρατιωτική φρουρά των Αθηνών και με τη συμμετοχή πολιτών, ζήτησε από τον Όθωνα την παραχώρηση Συντάγματος.

Το Σύνταγμα που προέκυψε τον Μάρτιο του 1844, από τις εργασίες “της Γ’ Σεπτεμβρίου εν Αθήναις Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως”, υπήρξε ένα Σύνταγμα – συνάλλαγμα, δηλαδή ένα συμβόλαιο μεταξύ του μονάρχη και του Έθνους. Το Σύνταγμα αυτό εγκαθίδρυσε τη Συνταγματική Μοναρχία και συντάχθηκε ως επί το πλείστον με βάση το Γαλλικό Σύνταγμα του 1830 και το Βελγικό του 1831.

Καθιερώνεται η ευθύνη των υπουργών για τις πράξεις του βασιλιά, ο οποίος διορίζει και παύει αυτούς. Η δικαιοσύνη πηγάζει από τον βασιλιά και απονέμεται εν ονόματί του από τους δικαστές που ο ίδιος διορίζει.

Η Συνέλευση αυτή ψήφισε και τον εκλογικό νόμο της 18ης Μαρτίου 1844, ο οποίος είναι ο πρώτος ευρωπαϊκός εκλογικός νόμος που καθιερώνει, ουσιαστικά, την καθολική ψηφοφορία (μόνον των αρρένων, βεβαίως).

Ο Όθων, παρ’ ότι δέχτηκε την ίδρυση συνταγματικού πολιτεύματος, δεν είχε τη διάθεση της πιστής εφαρμογής του και, παραβιάζοντας το πνεύμα – αλλά και το γράμμα – του Συντάγματος, προσπάθησε να συγκεντρώσει όση περισσότερη δύναμη γίνεται. Το αυξανόμενο ρεύμα δυσαρέσκειας είχε ως αποτέλεσμα πολίτες και στρατός να εξεγερθούν τη νύχτα της 10ης Οκτωβρίου 1862 και να αποφασίσουν την έξωση του Όθωνα.

Η Β’ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα και ασχολήθηκε τόσο με την εκλογή νέου ηγεμόνα όσο και με τη σύνταξη νέου Συντάγματος, πραγματοποιώντας τη μετάβαση από τη συνταγματική μοναρχία στο πολίτευμα της βασιλευόμενης δημοκρατίας.

Μετά την άρνηση του πρίγκιπα Αλφρέδου της Αγγλίας (η επιλογή του οποίου έγινε με το πρώτο δημοψήφισμα της χώρας τον Νοέμβριο του 1862 και με συντριπτική πλειοψηφία) να δεχθεί το στέμμα του ελληνικού βασιλείου, η κυβέρνηση προσέφερε το στέμμα στον πρίγκιπα της Δανίας Γεώργιο Χριστιανό Γουλιέλμο του οίκου Χόλσταϊν – Σόντερμπουργκ – Γκλύξμπουργκ, ο οποίος ορκίστηκε συνταγματικός βασιλιάς της Ελλάδας με το όνομα “Γεώργιος Α’ Βασιλεύς των Ελλήνων”.

Το Σύνταγμα του 1864 συντάχθηκε σύμφωνα με τα πρότυπα του Συντάγματος του Βελγίου του 1831, και της Δανίας του 1849, και καθιέρωνε σαφώς την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, αφού μόνον αρμόδιο όργανο για την αναθεωρητική λειτουργία ήταν πλέον η Βουλή. Ακόμη, το άρθρο 31 επαναλάμβανε ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Έθνος και ενεργούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα, ενώ το άρθρο 44 καθιέρωνε το τεκμήριο αρμοδιότητας υπέρ του λαού, προβλέποντας ότι ο Βασιλιάς έχει μόνον τις εξουσίες που του απονέμουν ρητώς το Σύνταγμα και οι σχετικοί με αυτό νόμοι.

Πηγή: patris.gr

The post Σαν σήμερα οι Έλληνες έδιωξαν τον Όθωνα appeared first on Paraskhnio.gr.