Η μητέρα μου συνεχώς με αμφισβητεί κι αυτό με στενοχωρεί! Πρέπει να το αποδεχτώ ή μπορώ να της αλλάξω γνώμη για μένα;

19:01 28/3/2018 - Πηγή: Fays Book

Απαντά η Σοφία Αντύπα, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια

Η αποδοχή από τους γονείς μας, είναι το πιο βασικό και ουσιαστικό εφόδιο που μπορούνε να μας δώσουν στη ζωή μας, διότι είναι αυτή η πρωταρχική αποδοχή που χτίζει την αυτοεκτίμηση μας και την αυτοαξία μας. Αυτό δημιουργείτε τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, και αργότερα μας εξοπλίζει στο να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουμε αλλά κυρίως θα μας βοηθήσει στην κριτική που θα δεχόμαστε από τους γύρω μας.

Καταλαβαίνετε λοιπόν, πόσο βασική είναι αυτή η αναγνώριση από τους γονείς μας, στα πρώτα χρόνια

της ζωής μας και στην μετέπειτα εξέλιξη μας. Σε περίπτωση όμως που αυτή την αποδοχή δεν την εισπράξουμε ποτέ ως παιδιά και δεν νιώσουμε την ανιδιοτελή αγάπη απο τους γονείς μας (που υποτίθεται πως νιώθει ένα γονέας προς το παιδί του), τότε σε όλη μας τη ζωή σαν ενήλικες θα πασχίζουμε να τη λάβουμε από αυτούς ή από τους γύρω μας, για παράδειγμα από ένα σύντροφο, ή μια φίλη μας, και η ακύρωση τους κάθε φορά θα μας πληγώνει πολύ.

Συνεπώς, για να αποφεύγουμε την απόρριψή και την απογοήτευση γινόμαστε υποχείρια των γύρω μας, όπου προσπαθούμε να είμαστε συνεχώς αρεστοί και να τους κάνουμε τα χατίρια. Έτσι καταλήγουμε να κάνουμε τα πάντα για να τους ευχαριστήσουμε, και μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο, όπου διαλέγουμε ανικανοποίητους ανθρώπους γύρω μας σαν τους γονείς μας, όπου μας θέλουν για τη δική τους ουσιαστικά ευχαρίστηση και ανάγκη. Είναι επομένως ένας “χαμένος” αγώνας, για εμάς εξ αρχής. Χρειάζεται λοιπόν, να σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο εμείς οι ίδιοι και όχι να περιμένουμε να αλλάξουν οι γύρω μας.

Η μητέρα ενδεχομένως να μην μας αποδεχτεί έτσι όπως είμαστε ποτέ, και το να προσπαθούμε να της ικανοποιήσουμε τη δική της “φαντασιωσική” εικόνα για εμάς, δηλαδή το πως θα επιθυμούσε να είμαστε, δεν θα το επιτύχουμε ποτέ διότι θα είναι πάντα κατά βάση ακυρωτική σαν άνθρωπος, άρα και προς εμάς. Η απάντηση εδώ είναι πως χρειάζεται μέσα από δική μας προσωπική δουλειά, να αποδεχτούμε εμείς τον εαυτό μας, και να αντλούμε την ευχαρίστηση μέσα από τα δικά μας χαρακτηριστικά και επιτεύγματα.

Η ερώτηση επομένως είναι, τι σας κάνει εσάς ευτυχισμένη και όχι τι ευχαριστεί τη μητέρα σας. Τι επιθυμείτε εσείς στη ζωή σας και όχι τι επιθυμεί η μητέρα σας για εσάς. Είστε δυο ξεχωριστοί άνθρωποι, και δεν γίνεται να ικανοποιήσετε το δικό της ανικανοποίητο.

Συζητήστε μαζί της και μοιραστείτε τις επιθυμίες σας, και προσπαθήστε να τις αποδεχτείτε ακόμα και αν εκείνη τις απορρίψει. Πείτε της πως σας στενοχωρεί που η σχέση σας είναι τόσο ανταγωνιστική, είναι όμως δική σας η ζωή σας και οι αποφάσεις σας, και πως θα επιθυμούσατε να μην σας κριτικάρει πια. Δεν θα αλλάξει η ίδια αλλά σίγουρα μπορείτε να αλλάξετε εσείς!