Δεν αρκούν οι ξένες επενδύσεις -ακόμα κι αν εμφανιστούν

Οι διαφωνίες για το πόσο θα φτάσει η ύφεση φέτος και πότε θα έρθει η ανάκαμψη μεταξύ του Έλληνα υπουργού Οικονομικών και του ΟΟΣΑ έχουν ασφαλώς και πολιτικό περιεχόμενο, αλλά φέρνουν αναγκαστικά τη συζήτηση και σε ένα θέμα που μένει συνήθως στο περιθώριο.

Το αναφέρει όμως η τελευταία έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για τη νομισματική πολιτική, η οποία ήταν αυτή τη φορά λίγο πιο ρεαλιστική από τις προηγούμενες και πιο “συντηρητική” από την Κομισιόν.

Φαίνεται

ότι η συνεχής διάψευση των προηγούμενων αισιόδοξων προβλέψεων της Τράπεζας της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια έκανε τους συντάκτες φέτος πιο προσεκτικούς.

Πέραν αυτού, όμως στην έκθεση γίνεται αναφορά και στην εσωτερική ζήτηση της οικονομίας και στο ρόλο της στην αναπτυξιακή διαδικασία.

Συνήθως η συζήτηση για την ανάπτυξη στρέφεται γύρω από την ανάγκη “μεταρρυθμίσεων” οι οποίες υποτίθεται ότι θα κάνουν την οικονομία πιο ανταγωνιστική, αποκρατικοποιήσεων και ξένων επενδύσεων. Πρόκειται, βέβαια, για μια ρητορική η οποία έχει πολιτικό στόχο και αυτός δεν είναι άλλος από το να δικαιολογηθεί η πολιτική των αποκρατικοποιήσεων η οποία έχει ξεκινήσει αλλά και η εκποίηση υπερχρεωμένων ελληνικών επιχειρήσεων -διαδικασία που θα εντατικοποιηθεί μόλις τελείωσει η ανακεφαλαίωση των τραπεζών.

Η εσωτερική ζήτηση, όμως, είναι εξαιρετικά σημαντικός παράγων για την πυροδότηση της αναπτυξιακής διαδικασίας και τη δυναμική διατήρησή της.

Στην Ελλάδα σήμερα τα νοικοκυριά, οι επιχειρήσεις και το Κράτος, είναι αποδεκατισμένα. Με απλά λόγια δεν έχουν χρήμα για να επενδύσουν ή να καταναλώσουν, ενώ η υπόστασή τους συνεχώς υποβαθμίζεται. Το εργατικό δυναμικό μαραζώνει και χάνει τις δεξιότητές του, οι επιχειρήσεις διαβρώνονται από την ύφεση, ενώ το Κράτος διαλύεται, αντί να εξυγιαίνεται.

Η κατάσταση αυτή σύμφωνα με όλα τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα στο τραπέζι -ακόμα κι αν υιοθετήσουμε τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις για “αναπτυξιακή στροφή” της ευρωζώνης- θα συνεχιστεί για χρόνια και δεν φαίνεται σήμερα προοπτική για ανάκαμψη της εσωτερικής ζήτησης.

Επομένως, οι επενδύσεις από το εξωτερικό είναι μεν αναγκαίες αλλά δεν αρκούν για να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ο μόνος τρόπος για να γίνει κάτι τέτοιο θα ήταν να χρηματοδοτηθούν επενδύσεις με κρατικά (τουτέστιν ευρωπαϊκά) χρήματα για να πάρει μπρος η οικονομία.

Κάτι τέτοιο, όμως, μοιάζει ουτοπικό με τα πολιτικά δεδομένα που υπάρχουν σήμερα στην Ευρώπη.

Ας μην συντηρούμε, όμως, και τις αυταπάτες ότι θα λυθούν τα προβλήματα με κάποιες ξένες επενδύσεις που θα γίνουν επειδή οι αξίες των περιουσιακών στοιχείων στην Ελλάδα έχουν πέσει.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου
Keywords
Τυχαία Θέματα