Η Σαρλίζ Θερόν περιγράφει για πρώτη φορά το βράδυ που η μητέρα της σκότωσε τον πατέρα της

11:21 17/12/2019 - Πηγή: People

Στο παρελθόν η Σαρλίζ Θερόν έχει αναφερθεί πολύ…περιφερειακά για τη σχέση της με τους γονείς της και το πώς πέθανε ο πατέρας της. Σε μια συνέντευξή της στο NPR όμως περιγράφει για πρώτη φορά τόσο λεπτομερώς το τι συνέβη το βράδυ του Ιουνίου του 1991 που η μητέρα της σκότωσε τον πατέρα της.

Όχι, δεν τον σκότωσε με πρόθεση. Ο πατέρας της ήταν ένας αλκοολικός και οι εκρήξεις βίας ήταν καθημερινές προς τις δυο τους. Ένα βράδυ όμως τα πράγματα ξέφυγαν,

καθώς ο Τσαρλς Γιακόμπους Θερόν μπήκε στο σπίτι με ένα όπλο. Και το χρησιμοποίησε. Ευτυχώς όμως μια πόρτα έσωσε την Σαρλίζ Θερόν και τη μητέρα της Γκέρντα. Τότε η Γκέρντα κατάλαβε μέσα της ότι η λύτρωση δεν μπορεί να έρθει αλλιώς.

Σε μια στιγμή μάχης με τον Τσαρλς, το όπλο εκπυρσοκρότησε και η σφαίρα βρήκε εκείνον. Φυσικά λόγω θέσης αυτοάμυνας, δεν απαγγέλθηκαν ποτέ κατηγορίες στην Γκέρντα. Έχει ενδιαφέρον το πώς έμεινε στη μνήμη αυτό το σοκαριστικό γεγονός για την Σαρλίζ Θερόν, που τότε ήταν 15 ετών.

«Ο πατέρας μου ήταν τόσο μεθυσμένος, που δεν θα έπρεπε να μπορεί να σταθεί στα πόδια του και να μπει στο σπίτι με ένα όπλο. Εγώ με τη μητέρα μου ήμασταν στο δωμάτιό μου και είχαμε στηριχτεί στην πόρτα, γιατί την έσπρωχνε για να μπει. Καθώς εμείς σπρώχναμε την πόρτα για να μη μπει, εκείνος έκανε ένα βήμα πίσω και έριξε τρεις φορές με το όπλο στην πόρτα. Καμία από τις σφαίρες δεν μας πέτυχε, κάτι που είναι σαν θαύμα. Όταν μπήκε μέσα, η μητέρα μου βρισκόταν σε αυτοάμυνα και τότε αποφάσισε να τον «τελειώσει».

Αυτή η οικογενειακή βία με την οποία μεγάλωσα, είναι κάτι που μοιράζομαι με πολλούς ανθρώπους. Δεν ντρέπομαι να το συζητήσω, γιατί όσο το συζητάω, τόσο βλέπω πως δεν είμαι η μόνη που έχει ζήσει κάτι τέτοιο. Για μένα αυτή η ιστορία δείχνει τι σημαίνει να μεγαλώνεις μ΄έναν εθισμένο και τι κάνει ο εθισμός σε αυτό το πρόσωπο.

Εγώ έμαθα τον πατέρα μου σε μία κατάσταση: αλκοολικό. Ήταν μια αδιέξοδη κατάσταση. Η οικογένεια μου είχε εγκλωβιστεί σε αυτό. Και αυτή η μη προβλεψιμότητα που έχει η κάθε ημέρα συμβίωσης με έναν εθισμένο, είναι κάτι με το οποίο γίνεσαι ένα και το βάζεις στο σώμα σου για το υπόλοιπο της ζωής σου. Πολύ περισσότερο απ΄αυτό που συνέβη μέσα σε μια νύχτα».