Η Πέννυ Μπαλτατζή μάς ταξιδεύει στον ευφάνταστο κόσμο της μέσω της μουσικής

09:11 22/1/2022 - Πηγή: InStyle

Η Πέννυ δεν χρήζει συστάσεων στον κόσµο της ελληνικής µουσικής σκηνής. Με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο υπογράφει ώριµους ήχους και στίχους, έχει έντονα θεατρική σκηνική παρουσία και πρωτίστως µια προσωπικότητα αυτόνοµη, δυναµική, διάφανη, γλυκιά και αφοπλιστικά ειλικρινή. Απαθανατίστηκε για το τεύχος ∆εκεµβρίου στον Ιππικό Οµιλο Κουβαρά –εκφράζοντας παράλληλα την αγάπη της για τα άλογα, τη φύση και την εξοχή– και µας µίλησε για τη λύτρωση που της προσφέρει πάντα η µουσική και για το πώς τα όνειρά µας γίνονται –και πρέπει να γίνονται– πυξίδα και φάρος µέσα στα µεγαλύτερα σκοτάδια. Η ίδια δεν

σταµατά να ονειρεύεται και να στοχεύει σ’ ένα καλύτερο αύριο, πιο αισιόδοξο, φωτεινό, δίχως αναχρονιστικές νοοτροπίες που µας κρατούν δέσµιους ενώ πρέπει απελευθερωµένα όλοι να µιλάµε για όλα χωρίς ταµπού.

ΕΙΡΗΝΗ ΖΟΥΡΝΑΤΖΗ: Πέννυ, ασχολείσαι µε τη µουσική εξ απαλών ονύχων. Πώς εξελίχθηκε όµως η αγάπη σου γι’ αυτήν και ποια η σηµασία της στη ζωή σου;

ΠΕΝΝΥ ΜΠΑΛΤΑΤΖΗ: Η µουσική για µένα είναι ηρεµία, κατακλυσµός και έκπληξη. Κάποιες φορές θέλω σιωπή στο σπίτι µου. Είναι εκείνες που θέλω να αφουγκραστώ το µέσα µου αλλιώς. Με τη µουσική κατάφερα να γνωρίσω τους δράκους µου, µε τη µουσική να τους γητέψω.

Ε.Ζ.: Εχεις αναµφίλεκτα µια ιδιαίτερη φωνή. Εκτός όµως από ερµηνεύτρια είσαι και στιχουργός και συνθέτρια. Τι σε εκφράζει περισσότερο;

Π.Μ.: Ευχαριστώ γι’ αυτό, µου δίνετε χαρά. Αλλωστε όλοι µας ψάχνουµε τον ήχο µας, αυτόν που θα µας κάνει ξεχωριστούς. Με εκφράζει αυτό που εκείνη τη στιγµή γεννιέται από µεγάλη ανάγκη και αλήθεια. ∆εν έχει σηµασία ποιο είναι κάθε φορά.

Ε.Ζ.: Οταν βρίσκεσαι on stage, σε χαρακτηρίζει η θεατρικότητα και η αβίαστη µεταδοτικότητα ευθυµίας. Σου έλειψε όλο αυτό κατά τη διάρκεια των lockdowns;

Π.Μ.: Εχασα πολλές φορές τα πατήµατά µου. Εχασα τον ρυθµό σ’ αυτόν τον χορό που χόρευα όλα αυτά τα χρόνια. Πρωτόγνωρο… ∆εν µου πήρε πολύ να τα ξαναβρώ, ευτυχώς. Αλλά µου στοίχισε αρκετά στις ισορροπίες µου.

Ε.Ζ.: Εχοντας λοιπόν µια έντονα θεατρική παρουσία, θα ήθελες να ασχοληθείς µε την υποκριτική και ειδικότερα στο θέατρο;

Π.Μ.: Με πολλή χαρά και πολλή περιέργεια. Θέλω να µε δω εκεί. Να µε δοκιµάσω. Να µε βρω σε όλες τις φάσεις των φεγγαριών µου.

Ε.Ζ.: Ο κόσµος συχνά σε κατατάσσει στις ερµηνεύτριες µε έντεχνο ρεπερτόριο. Ο καλλιτέχνης όµως µπορεί να σταθεί µέσα σε αυτά τα περιοριστικά δεσµά;

Π.Μ.: Ο καθένας έχει την ανάγκη να σε τακτοποιήσει σε ένα κουτάκι στο κεφάλι του. Να ξέρει ποιος είσαι. Μα πώς είναι δυνατόν να ξέρουν ποια είµαι όταν εγώ γνωρίζω τον εαυτό µου µέρα µε τη µέρα;

Ε.Ζ.: Θα συµµετείχες στην κριτική επιτροπή ενός reality show νέων ταλέντων;

Π.Μ.: Αναλόγως το show και την αισθητική.

Ε.Ζ.: Εκτός από τη µουσική, έχεις κάνει σπουδές βρεφονηπιοκοµίας. Θα µπορούσε µε κάποιον τρόπο αυτό να ενταχθεί στη µουσική σου;

Π.Μ.: Εχω κάνει πολλά σεµινάρια µουσικοκινητικής και δίδασκα χρόνια σε βρέφη. Φυσικά και γίνονται µαζί, υπέροχα ταιριαστά!

Ε.Ζ.: Αν είχες σήµερα ένα παιδί που πρέπει να επιβιώσει συναισθηµατικά µόνο του, τι θα το συµβούλευες;

Π.Μ.: Θα του έλεγα πως πάντα θα µπορεί να βρίσκει µια διαθέσιµη αγκαλιά. Κάποιου… Οµως, αν το ίδιο δεν αγκαλιάσει τον εαυτό του ποτέ, δεν θα συµφιλιωθεί µε την ιδέα της πραγµατικότητάς µας. Είµαστε µόνοι σε όλα τα ταξίδια. Εχουµε για λίγο µόνο κάποιους συµπορευτές. Αλλά είµαστε µόνοι. Μόνοι περνάµε τις καταστάσεις µέσα µας, όσο κι αν τις κουβεντιάσουµε. Οι ώρες που λυγίζει η ψυχή µας είναι εκείνες που για κάποιον λόγο κανείς δεν είναι εκεί να το µοιραστείς. Φυσικά, η µοιρασιά είναι µεγάλο γιατρικό. Και γι’ αυτό πάντα το επιλέγω.

Ε.Ζ.: Πριν από καιρό µίλησες στον κόσµο για την προσπάθειά σου να γίνεις µητέρα έπειτα από αρκετές περιπέτειες. Ως µάνα, τι θα συµβούλευες όσες γυναίκες τα παρατάνε ή ντρέπονται να µιλήσουν για αυτό αναζητώντας βοήθεια;

Π.Μ.: ∆εν είναι καµιά µόνη. Ούτε η µόνη. ∆εν υπάρχει ντροπή. Αυτά οφείλουµε να τα ξεπεράσουµε, γιατί οι ψυχικές ασθένειες θερίζουν και πλέον έχουµε τόση ενηµέρωση. Ενσυναίσθηση και όχι κριτική, αγάπη και αγκαλιά για όλες τις γυναίκες. Σαφώς και να µην τα παρατήσουν. Σαφώς και το ταξίδι είναι δύσκολο. Σαφώς και θέλει πίστη. Πίστη στη σοφία, στο σώµα µας, το πιο εξελιγµένο και σοφό εργοστάσιο που υπήρξε και θα υπάρξει ποτέ.

Ε.Ζ.: Μίλησέ µας για τις ενέργειές σου γύρω από το crowdfunding και τη σηµασία του ειδικά τώρα, έπειτα από µια πανδηµία και εγκλεισµούς διαρκείας.

Π.Μ.: Ηταν µια κίνηση συµβολική για µένα. Να επικοινωνήσω στον κόσµο όλη τη δουλειά που χρειάζεται και τα έξοδα που γίνονται ώστε να παραχθεί αυτό το προϊόν που λέγεται µουσική. Να αφυπνίσω συναδέλφους. Να ξεσκουριάσω από την κλεισούρα µου. Να έχω κίνητρο. Να θυµηθώ πως ποτέ δεν το βάζω κάτω.

Ε.Ζ.: Πες µας λίγα λόγια για το νέο σου single, Μου το ’πανε, αλλά και για το τι έπεται µουσικά.

Π.Μ.: Είναι το δεύτερο single του δίσκου από το crowdfunding και το πρώτο τραγούδι που συνοδεύεται και µε µπουζούκι. Με πάει σε µια άλλη εποχή ενώ έχει σχετικά φρέσκο ήχο. Το έγραψα και το αγάπησα από τις πρώτες νότες του.

Ε.Ζ.: Κλείνοντας… Κάρολος. Τι σου χαρίζει κάθε µέρα;

Π.Μ.: Μου χαρίζει τον καινούργιο εαυτό µου. Με γνωρίζω κάθε µέρα! Τον ευχαριστώ που είναι το µεγαλύτερο δώρο της ζωής µου. Και ευχαριστώ και τον Χρήστο µου για το όµορφο αυτό ταξίδι της γονεϊκότητας.

από την ΕΙΡΗΝΗ ΖΟΥΡΝΑΤΖΗ

φωτογραφίες NIKOΣ ΜΑΛΙΑΚΟΣ

styling ΣΟΦΙΑ ΤΣΑΚΙΡΗ