Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη αλλά ζήτησε να τη θάψουν στους Δελφούς

Η ιστορία της Εύας Πάλμερ-Σικελιανού μοιάζει με ένα λογοτεχνικό αφήγημα γεμάτο πάθος, ιδεαλισμό και αγάπη για την Ελλάδα. Γεννημένη στη Νέα Υόρκη, μεγάλωσε μέσα σε έναν κόσμο πλούσιο σε τέχνη και διανόηση, αλλά η μοίρα της ήταν δεμένη με τη γη των Δελφών. Η επιλογή της να αφιερώσει τη ζωή της στην αναβίωση του αρχαιοελληνικού πνεύματος και να ταφεί τελικά στην ιερή αυτή τοποθεσία δεν ήταν απλώς μια ρομαντική χειρονομία, αλλά η επιβεβαίωση

μιας ζωής αφιερωμένης στην Ελλάδα και τον πολιτισμό της.

Η Εύα Πάλμερ γεννήθηκε το 1874 σε μια εύπορη αμερικανική οικογένεια, η οποία της πρόσφερε την ευκαιρία να σπουδάσει και να ασχοληθεί με τη μουσική, το θέατρο και την ποίηση. Από νεαρή ηλικία έδειξε έντονο ενδιαφέρον για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, γοητευμένη από τη φιλοσοφία, την τέχνη και τις παραδόσεις της κλασικής Ελλάδας. Οι σπουδές της στη Γαλλία και η επαφή της με κύκλους διανοουμένων και καλλιτεχνών την οδήγησαν τελικά στην Ελλάδα, όπου γνώρισε τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό.

Ο έρωτας τους ήταν κεραυνοβόλος και καθόρισε την πορεία της ζωής της. Το 1907 παντρεύτηκαν και εγκαταστάθηκαν στη Λευκάδα, όπου η Εύα αφοσιώθηκε στην αναβίωση του αρχαιοελληνικού τρόπου ζωής. Υιοθέτησε την αρχαιοελληνική ενδυμασία, ύφαινε μόνη της τα ρούχα της στον αργαλειό και μελετούσε τις τεχνικές των αρχαίων υφασμάτων. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τη μουσική και το αρχαίο δράμα, προσπαθώντας να αναβιώσει τις χαμένες μελωδίες και ρυθμούς των αρχαίων Ελλήνων.

Η μεγάλη της προσφορά στον ελληνικό πολιτισμό ήταν η διοργάνωση των Δελφικών Εορτών, ενός φιλόδοξου εγχειρήματος που πραγματοποιήθηκε το 1927 και το 1930 στους Δελφούς. Οι γιορτές αυτές στόχευαν στην αναβίωση του αρχαίου πνεύματος και περιλάμβαναν θεατρικές παραστάσεις, αθλητικούς αγώνες, μουσικές εκδηλώσεις και φιλοσοφικές συζητήσεις. Η Εύα Πάλμερ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην υλοποίηση αυτών των εκδηλώσεων, σχεδιάζοντας τα κοστούμια, επιλέγοντας τη μουσική και κατευθύνοντας τις παραστάσεις με απόλυτη αφοσίωση.

Το όραμά της, όμως, συνάντησε εμπόδια. Η οικονομική κρίση και η αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας δυσχέραναν την πραγματοποίηση των Δελφικών Εορτών. Παρά την επιτυχία τους, δεν κατάφεραν να γίνουν θεσμός, και το ζεύγος Σικελιανού βρέθηκε σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Η Εύα αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αμερική, όπου έζησε για χρόνια δίνοντας διαλέξεις και γράφοντας για τον ελληνικό πολιτισμό, προσπαθώντας να κρατήσει ζωντανή την ιδέα των Δελφών ως παγκόσμιου πνευματικού κέντρου.

Το 1952, ύστερα από χρόνια απουσίας, επέστρεψε στην αγαπημένη της Ελλάδα. Η υγεία της είχε κλονιστεί, αλλά η επιθυμία της να πεθάνει στη χώρα που είχε αφιερώσει τη ζωή της ήταν πιο δυνατή από τις δυσκολίες. Πέθανε στην Αθήνα το 1952, και σύμφωνα με την επιθυμία της, θάφτηκε στους Δελφούς, την ιερή γη που λάτρεψε όσο καμία άλλη.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα