Είναι οι περαστικοί, ανόητε!

08:05 23/11/2015 - Πηγή: Antinews

Σύμφωνα με τον διάσημο χρησμό του Αϊνστάϊν, είναι περιττό να αναζητείς περίπλοκες εξηγήσεις για ένα φαινόμενο το οποίο εξηγεί η ανόθευτη, απέραντη ανθρώπινη βλακεία - ή εναλλακτικά η ανικανότητα. Δεν είναι όμως η περίπτωση του φιάσκου στις εκλογές της ΝΔ.

Ας ξεκινήσουμε από τα πρακτικά. Οι εκλογές αναβλήθηκαν επειδή οι εφορευτικές

είχαν 5ψήφιους κωδικούς ενώ χρειαζόντουσαν 6ψήφιους για να μπουν στο σύστημα. Και να μην είσαι δόκτωρ στη Μηχανογράφηση γνωρίζεις ότι αποτελεί ένα τεχνικό πρόβλημα που για 1.200 τερματικά μπορεί να θεραπευθεί. Μάλιστα κάποια, μη επιβεβαιωμένα, δημοσιεύματα κάνουν λόγο ότι η εταιρεία ανέλαβε να το επιλύσει σε 1-2 ώρες, δηλαδή η εκλογική διαδικασία θα ξεκινούσε περίπου στις 9-10 π.μ., οπότε θα μπορούσε κάλλιστα να ολοκληρωθεί μέχρι τις 7 το απόγευμα, αλλά η πρότασή της δεν έγινε δεκτή.

Αλλά και να αγνοήσουμε τα παραπάνω. Γυρνώντας πίσω, στην παρελθούσα εβδομάδα, διαπιστώνεται ότι η ΚΕΦΕ, παρότι αποκλειστικά υπεύθυνη για τις εκλογές, δεν καθόρισε "πρόβα τζενεράλε", όπως συμβαίνει σε κάθε διοργάνωση μείζονος γεγονότος, για να διακριβωθεί η λειτουργικότητα και η αποτελεσματικότητα του μηχανισμού διεξαγωγής των εκλογών, τόσο στο τεχνολογικό σκέλος όσο και στην ετοιμότητα του ανθρωπίνου παράγοντα.

Ο δε μεταβατικός Πρόεδρος της ΝΔ, ο οποίος αρνήθηκε να παραιτηθεί από το αξίωμα του κατά την προεκλογική περίοδο, συνεπώς όφειλε να ασκεί πλήρως τα καθήκοντά του και στον οργανωτικό-διοικητικό τομέα, δεν ήλεγξε σχετικά την ΚΕΦΕ, εάν είχε φθάσει την προετοιμασία των εκλογών στο βαθμό που απαιτείτο και αν είχε εκτελέσει γενική δοκιμασία, επιτυχημένη προσομοίωση των συνθηκών της εκλογής.

Διότι, αν προέκυπτε αξεπέραστο τεχνολογικό κώλυμα και αυτό είχε διαπιστωθεί, μια επίσημη ανακοίνωση αναβολής των εκλογών από την Πέμπτη ή την Παρασκευή θα είχε διασώσει το κύρος της ΝΔ το οποίο, με την εξέλιξη όπως συνέβη, επλήγη καίρια.

Ούτε ο κ. Παπαμιμίκος ούτε ο κ. Μεϊμαράκης είναι βλάκες ή ανίκανοι σε τέτοιο βαθμό. Αν η ΝΔ έχει σε δυο κορυφαίες θέσεις τέτοιους, καλύτερα να σταματήσει η συζήτηση και το κόμμα να διαλυθεί πάραυτα. Εκείνο που συνέβη είναι ότι από τις εξελίξεις στο πολιτικό πεδίο αλλά και από τα μηνύματα που έφθαναν από την βάση του κόμματος στη προεκλογική περίοδο, η καθεστωτική κάστα της ΝΔ οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι οι εκλογές δεν πρέπει να διεξαχθούν. Και το τεχνικό πρόβλημα παρείχε το άλλοθι. Χωρίς ίσως να έχουν στρατηγικό σχέδιο, παρά μόνο να αναβληθούν προς το παρόν οι εκλογές και μετά "βλέπουμε και κάνουμε".

Το κύριο ήταν να ανακοπεί η δυναμική της υποψηφιότητας του Άδωνι Γεωργιάδη και να απογοητευθούν, ώστε να αδρανοποιηθούν στη συνέχεια εκείνοι που με ενθουσιασμό θα προσέρχονταν να τον ψηφίσουν.

Πριν λίγες ημέρες ο κ. Μανώλης Κωττάκης, από τους επιφανέστερους και εγκυρότερους πολιτικούς αναλυτές στη χώρα, έγραφε στη "Δημοκρατία" τής 16.11.2015, με τίτλο "Προς εκλογή αρχηγού με μειωμένες προσδοκίες! :
"Τρία πρόσωπα θα κληθούν να πάρουν το βάρος των αποφάσεων τα επόμενα χρόνια: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το νέο «τριπρόσωπο». Πρόσωπα που δεν θα πρέπει να βαρύνονται με ηλίθιες αντιδικίες, ιδεολογικούς πολέμους, κόμπλεξ τύπου αριστερής ηγεμονίας (πώς θα συνεννοηθείς με κάποιον που μισείς;). Πρόσωπα που θα κρατούν ενωμένο τον χώρο τους και δεν θα αμφισβητούνται. Φυσικά, και δεν πρόκειται να σας πω ποιος κάνει και ποιος δεν κάνει γι' αυτή τη δουλειά, η εκλογή, ούτως ή άλλως, είναι μειωμένων προσδοκιών. Αλλά οφείλω να σας περιγράψω τον στρατηγικό ορίζοντα".

Προχθές ο Τσίπρας μετέβη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όπως αποκάλυψε το Antinews του είπε ευθέως : «Πρόεδρε δεν μπορώ να κυβερνήσω. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να περάσει το Ασφαλιστικό και θα πέσει».

Ο Τσίπρας είναι σήμερα τόσο ισχυρός όσο η αντιπολίτευση που του ασκείται.

Όταν τον αφήνουν ανεξέλεγκτό, εκδίδοντας χλιαρές ανακοινώσεις, προβάλλει ισχυρός και κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό. Μια όμως αξιωματική αντιπολίτευση που δεν θα τον άφηνε σε χλωρό κλαρί για κάθε του πράξη ή παράλειψη, θα τον είχε ήδη ξαπλώσει νοκ άουτ στο καναβάτσο. Αυτό όμως δεν βολεύει εκείνους που συμμετέχουν στην κοροϊδία που λέγεται "καθεστώς μεταπολιτευτικού δικομματισμού" και ευημερούν προσωπικά από αυτόν.

Σε όλα τα εθνικά θέματα η χώρα οφείλει να θωρακιστεί όσο το δυνατόν μέσα σε ένα ρευστότατο περιβάλλον, επιπλέον να κλείσει τα σύνορα και να ανασχέσει τις ροές των λαθρομεταναστών που πλασάρονται συλλήβδην για πρόσφυγες. Στην Οικονομία, να λάβει ρηξικέλευθα μέτρα. Ενώ όμως η κατάσταση βρίσκεται πολύ πέραν του επείγοντος έχουμε περιπέσει στο απόλυτο τέλμα. Γιατί έγινε πρωθυπουργός ένας κομμουνιστής, ακολουθούμενος από τιποτένιους, συνομιλητές τρομοκρατών, ανεπρόκοπους, ιδεοληπτικούς δικαιωματιστές υστερικά αντίθετους σε κάθε τι που στοιχειοθετεί το ιστορικό εθνικό συμφέρον.

Ενώπιον μας έχει ξεπροβάλει πανηγυρικά η εσωτερική πολιτική αντίφαση, η οποία τελικά συνιστά ιστορική απάτη, που αποτελεί το εκ γενετής θανάσιμο πολιτικό ελάττωμα της Μεταπολίτευσης. Για να σωθεί η χώρα πρέπει να καταστραφεί πολιτικά η Αριστερά. Πρέπει να αναδειχθεί ότι είναι επικίνδυνοι πολιτικοί απατεώνες και εξ ιδεολογικών πεποιθήσεων ανίκανοι να εκφράσουν και να υπηρετήσουν το εθνικό πεπρωμένο. Κάτι που ο κόσμος αρχίζει πλέον να αντιλαμβάνεται.

Όμως η Αριστερά, όχι μόνο νομιμοποιήθηκε, όχι μόνο επέβαλε ιδεολογικοπολιτική ηγεμονία και ελέγχει έτσι τα μυαλά και τις πολιτικές συμπεριφορές της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος, αλλά στο απόγειο της Μεταπολίτευσης αναδείχθηκε κυβέρνηση και αποτελεί σήμερα τον ένα πυλώνα του δικομματισμού. Οι καθεστωτικοί της ΝΔ δεν θέλουν να καταστραφεί ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι προσβλέπουν πρώτα σε μια οικουμενική όπου θα απολαύσουν και μοιράσουν πάλι οι ίδιοι εξουσία και προνόμια, και κατόπιν σε μια εναλλαγή στην εξουσία, η γνωστή τους πάγια τακτική του "ωρίμου φρούτου".

Ειλικρινά, δεκάρα δεν δίνουν για το πού θα οδηγηθεί η χώρα, είτε με κυβέρνηση Τσίπρα είτε με οικουμενική, διακομματικής συνυπευθυνότητας, ακόμα και στο Grexit ή στη δραχμή, αρκεί οι ίδιοι να συνεχίσουν να βρίσκονται στα πράγματα.

Κι εδώ έρχεται η υποψηφιότητα Γεωργιάδη. Η οποία αποτελεί εκ των πραγμάτων συνέχεια της εκλογής Σαμαρά το 2009. Ενσαρκώνει την διαρκή επιθυμία της βάσης της ΝΔ το κόμμα να αποκτήσει πάλι εθνικά και λαϊκά χαρακτηριστικά. Να εκφράσει τον συντηρητικό αστικό κόσμο. Να περιφρουρήσει τα εθνικά θέματα. Να υπερασπίσει τα συμφέροντα της, πλέον κατεστραμμένης, μεσαίας τάξης. Να προστατεύσει στοιχειωδώς την εγχώρια επιχειρηματικότητα πριν κάθε μα κάθε, πλην των απολύτως ευτελών, τομέας της οικονομίας περάσει στον έλεγχο αλλοδαπών, γιατί αυτό διακυβεύεται σήμερα, πριν η χώρα από τη δουλεία του χρέους καταστεί πλήρης οικονομική αποικία.

Η οποία υποψηφιότητα Γεωργιάδη, μοναδική αυτή, τις τελευταίες δύο εβδομάδες με τις εξαγγελίες και την παρουσία του προκαλεί ενθουσιασμό σε όλη τη βάση. Οι άχρωμες υποψηφιότητες Μεϊμαράκη και Τζιτζικώστα εκφράζουν την συνεννόηση με τον Τσίπρα. Η ισχνή του Κυριάκου εκφράζει μερικά στοιχεία αντίθεσης στην Αριστερά αλλά μέχρι εκεί, άλλωστε η πρότασή του να αναλάβει μεταβατική πρόεδρος η Γιαννάκου, από τα αντιπαθέστερα για την βάση της ΝΔ πρόσωπα, αποκαλύπτει τις αντιλήψεις του.

Τι διακηρύσσει ο Άδωνις; Διαρκή πολιτικό πόλεμο στην Αριστερά, ανατροπή της ιδεολογικοπολιτικής της ηγεμονίας, λογοδοσία Τσίπρα.
Τί έλεγε ο κ. Κωττάκης; Πρόσωπα που δεν θα πρέπει να βαρύνονται με ηλίθιες αντιδικίες, ιδεολογικούς πολέμους, κόμπλεξ τύπου αριστερής ηγεμονίας (πώς θα συνεννοηθείς με κάποιον που μισείς;).
Εδώ λοιπόν έγκειται η κατακλείδα του ζητήματος. Οι επιλογές του Καραμανλή το 1974 βρήκαν αντίθετους την πλειοψηφία των δεξιών. Και εξακολουθούν να τους βρίσκουν και σήμερα, ανεξαρτήτως του αν εκλογικά στηρίζουν την ΝΔ, επειδή δεν έχουν άλλον φορέα. Όμως και το 2009 και σήμερα εκδηλώνουν την πρόθεση να αλλάξουν τις επιλογές αυτές, και από την συνεννόηση να περάσουν στην έμπρακτη πολιτική αντίθεση με την Αριστερά, στην ανατροπή του καθεστώτος της, στην εξάλειψη από την συνείδηση των πολιτών των καταστροφικών της ιδεολογικών θέσεων.

Ο Σαμαράς, ο Άδωνις (πιστεύω, αλλά πάντοτε αρχή άνδρα δείκνυσι), εσείς, εγώ, εκφράζουμε την αντίθεση στο δικαίωμα του Τσίπρα να υπάρχει πολιτικά, πολλώ δε μάλλον να κυβερνά την Ελλάδα. Ο Τσίπρας το γνωρίζει, γι' αυτό γνωρίζει που θα εκδηλώσει την εχθρότητά του.
Ήταν μόνο απέναντι στον Σαμαρά, μόλις εκείνος αποχώρησε συνεκάλεσε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών. Και σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει ποιου η υποψηφιότητα αποτελεί εμπόδιο στους πολιτικούς του σχεδιασμούς. Ποιος και ποιοι μαζί του θα σταθούν εμπόδιο στο να "μας τελειώσει". Γιατί ό Τσίπρας, όπως όλοι οι κομμουνιστές, χρησιμοποιεί τα μέσα του αστικού καθεστώτος τακτικά, για τον στρατηγικό του σκοπό. Ο οποίος δεν είναι η διατήρηση του δικομματισμού, όπως οι ιδιοτελείς, πολιτικά ανόητοι της ΝΔ θεωρούν, αλλά προοπτικά η διάλυση της ΝΔ και η εγκαθίδρυση του δικού του μονοκομματικού κράτους-καθεστώτος. "Ή θα τους τελειώσουμε ή θα μάς τελειώσουν". Ξέρει τί λέει.

Οι "περαστικοί" έδειξαν, προσερχόμενοι από νωρίς και προδιαγράφοντας μαζικότητα στη συμμετοχή, ποιον θα επέλεγαν για να του "χαλάσουν τη σούπα". Εκτός αν ζω σε παράλληλο σύμπαν, δε βρήκα ούτε έναν που να εκδηλώνεται με ενθουσιασμό για τον Μεϊμαράκη, τον Τζιτζικώστα ή τον Κυριάκο. Ενθουσιασμό βρήκα μόνο σε αυτούς που υποστήριζαν τον Άδωνι.

Ως γνωστόν, ένας σκοπός αξίζει μόνον εφόσον υπάρχουν άνθρωποι διατεθειμένοι να αγωνισθούν γι' αυτόν. Αυτό το στοιχείο χαρακτήριζε μόνο την υποψηφιότητα Γεωργιάδη. Και οφείλει να διατηρηθεί από τους υποστηρικτές του άσβεστο μέχρι την επανάληψη της εκλογής, παρά την απογοήτευση από τον εξευτελισμό. Ο δε ίδιος οφείλει να καταβάλει κάθε προσπάθεια ώστε η διαδικασία της εκλογής να ορισθεί το συντομότερο δυνατόν, διαδικαστικά διασφαλισμένη. Και όλοι, εκλογείς και υποψήφιος, να θυμούνται πάντοτε ότι εχθρός είναι ο Τσίπρας. Η διάλυση και ο αφελληνισμός του τραπεζικού συστήματος είναι η τελευταία απόδειξη. Αν αφεθεί όπως σήμερα με ανύπαρκτη αντιπολίτευση θα υπάρξουν και χειρότερες.

Διαβάστε περισσότερα