Ανακουφιστείτε από τα τσιμπήματα με φυσικούς τρόπους

13:02 7/8/2020 - Πηγή: In.gr

Μαζί με εμάς και ένα πλήθος εντόμων απολαμβάνει το καλοκαίρι. Και ενώ στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα τσιμπήματα δεν αποτελούν λόγο ανησυχίας, μερικές φορές είναι αρκετά για να μας χαλάσουν τη διάθεση. Ας δούμε, λοιπόν, τι μπορούμε να κάνουμε σε περίπτωση τσιμπήματος.

Τσίμπημα από κουνούπι

Τα νύχια μπορούν να τραυματίσουν το δέρμα γύρω από το τσίμπημα και να αφήσουν τα βακτήρια να εισχωρήσουν βαθύτερα, επομένως -όσο και να το θέλουμε- αποφεύγουμε το ξύσιμο. Μάλιστα, για να αποφύγουμε τον κνησμό

και το πρήξιμο, μπορούμε να ακουμπήσουμε πάγο στο σημείο.

Εάν δούμε κάποια σημάδια λοίμωξης (πιθανότερο να συμβεί εάν ξύσουμε το σημείο), όπως ερυθρότητα, πρήξιμο ή πύον, ή εάν η περιοχή γύρω από το τσίμπημα είναι ζεστή στην αφή, καλούμε τον γιατρό μας, επειδη κάποια κουνούπια μπορεί να είναι μολυσμένα ή να μεταφέρουν κάποιον ιό (όπως του Δυτικού Νείλου).

Τσίμπημα από σφήκα ή µέλισσα

Αν μας τσίμπησε μέλισσα ή σφήκα, διατηρούμε την ψυχραιμία μας. Είναι φυσιολογικό να προκληθούν κοκκινίλα και πρήξιμο γύρω από το σημείο του τσιμπήματος και ο πόνος συνήθως υποχωρεί μέσα σε λίγες ώρες. Το πρώτο βήμα για να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιου είδους τσίμπημα είναι να δούμε εάν το κεντρί είναι ακόμα στο δέρμα. Εάν δούμε μια μικρή μαύρη κουκκίδα στο τραύμα, την αφαιρούμε αμέσως με τσιμπιδάκι.

Περίπου το 3% των ανθρώπων έχει αλλεργική αντίδραση στα τσιμπήματα των μελισσών, οπότε αν ανήκουμε σε αυτό το ποσοστό ή εμφανίσουμε κνίδωση, εμετό, ναυτία, ζάλη, αναπνευστική δυσχέρεια ή διάρροια, πάμε αμέσως στο νοσοκομείο ή στο κέντρο υγείας.

Τσίμπημα από µέδουσα

Αν μια τσούχτρα μάς αιφνιδιάσει βγαίνουμε αμέσως έξω από το νερό, αφού όπου υπάρχει μια μέδουσα, υπάρχει συνήθως σμήνος. Στη συνέχεια, ρίχνουμε ξίδι πάνω στα πλοκάμια, ώστε να απονεκρωθούν και να ηρεμήσει η ενόχληση από το τσίμπημα. Εάν δεν έχουμε ξίδι εύκαιρο, τότε ξεπλένουμε με θαλασσινό νερό. Σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποιούμε γλυκό νερό, καθώς αυτό θα επιδεινώσει τα συμπτώματα. Αφαιρούμε τυχόν πλοκάμια με προσοχή. Εάν είναι δυνατόν, χρησιμοποιούμε ένα ραβδί ή χοντρά γάντια από καουτσούκ για να το κάνουμε αυτό και έπειτα χρησιμοποιούμε τα ειδικά προϊόντα φαρμακείου για το τσίμπημα τσούχτρας. Εάν έχουμε αλλεργικές αντιδράσεις ή αναφυλαξία, αναζητούμε ιατρική φροντίδα.

Τα σημάδια από το τσίμπημα της τσούχτρας είναι ιδιαίτερα έντονα και σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και αποκρουστικά. Ωστόσο, θα εξαφανιστούν από το δέρμα με την πάροδο των ημερών.

Τσίμπημα από αχινό

Τα τσιμπήματα των αχινών είναι ιδιαίτερα οδυνηρά. Θα παρατηρήσουμε πρήξιμο και κοκκινίλα, ενώ γύρω από το σημείο του τραυματισμού η περιοχή θα μοιάζει σαν μελανιασμένη. Αρχικά, αφαιρούμε τα αγκάθια. Στην περίπτωση που συμβεί το ατύχημα, η πρώτη μας κίνηση είναι να αφαιρέσουμε οποιοδήποτε αγκάθι έχει μείνει μέσα στο πόδι μας, χρησιμοποιώντας τσιμπιδάκι.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, όταν υπάρχουν πολλά και βαθιά τραύματα διάτρησης, μπορεί να συνοδευτούν από αδυναμία, μυϊκούς πόνους, σοκ, παράλυση, έντονη κόπωση, δηλαδή συμπτώματα που μπορεί να οδηγήσουν σε αναπνευστική δυσχέρεια. Αν τυχόν παρατηρήσουμε κάτι ανησυχητικό, σπεύδουμε στο νοσοκομείο ή το κέντρο υγείας.

Τσίμπημα από τσιµπούρι

Στην περίπτωση που εντοπίσουμε το ζωύφιο δεν χάνουμε χρόνο, αφού είναι σημαντικό η αφαίρεση του τσιµπουριού να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και πριν περάσουν 24 ώρες, γιατί σε αυτόν τον χρόνο µεταδίδονται από αυτό ορισµένα επικίνδυνα βακτήρια, όπως αυτό που προκαλεί τη νόσο Lyme µε εκδηλώσεις από το δέρµα, τις αρθρώσεις, την καρδιά µέχρι το νευρικό σύστηµα. Αν υπάρχει η δυνατότητα, προτιµούµε η αφαίρεση να γίνει από γιατρό µε ειδικές λαβίδες.

Αν δεν είναι εφικτό, χρησιµοποιούµε ένα αµβλύ τσιµπιδάκι και το πιάνουµε όσο το δυνατό πιο κοντά από το κεφάλι και όχι από το σώµα, τραβώντας το σιγά σιγά και όχι απότοµα για να µην αποκολληθεί το κεφάλι και παραµείνει στο δέρµα. Καθαρίζουµε µε αντισηπτικό διάλυµα και µε την πρώτη ευκαιρία ζητούµε κάποιος γιατρός να εξετάσει την περιοχή και να συζητηθεί ανάλογα µε την περίπτωση αν απαιτείται η προληπτική χορήγηση αντιβιοτικών.

Δεν χρησιµοποιούµε πριν από την αφαίρεση ουσίες όπως οινόπνευµα, πετρέλαιο, λάδι, βαζελίνη, ασετόν κ.τ.λ. γιατί µπορεί να εκχυθούν σάλιο, εκκρίσεις, µικρόβια και τοξίνες ευκολότερα στο δέρµα.