Ανώμαλη προσγείωση ενός «άχαστου»

05:15 19/4/2019 - Πηγή: In.gr

Με βεβαιότητα και εντυπωσιακή αυτοπεποίθηση ο Αλέξης Τσίπρας είπε μόλις πριν από δύο ημέρες ότι έχει συνηθίσει να χάνει στις δημοσκοπήσεις και να κερδίζει στις εκλογές.

Αν αυτό μπορεί κανείς να το ερμηνεύσει κάπως, πέραν της ένδειξης μίας κάποιας υπερβολικής οίησης, θα μπορούσε να φανταστεί τον Πρωθυπουργό να πετάει στον κάλαθο των αχρήστων τις δημοσκοπήσεις που του φέρνουν προς μελέτη, αφού ούτως ή άλλως κερδίζει στις εκλογές ό,τι κι αν γίνει.

Τώρα που οι εκλογές πλησιάζουν επικίνδυνα, ούτε 40 ημέρες δεν απομένουν, ο κ. Τσίπρας έχει ανάγκη από κάποιον που θα αναλάβει ένα πολύ δύσκολο έργο: να τον προσγειώσει στην πραγματικότητα.

Και αυτό γιατί αντίθετα με ό,τι έχει συνηθίσει (άνευ λόγου και αιτίας – μόλις τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις το 2014-15 έχει κερδίσει), τα αποτελέσματα του κύματος των δημοσκοπήσεων των τελευταίων μηνών δείχνουν μία εικόνα διαρκούς κατάρρευσης για τον ΣΥΡΙΖΑ, μη αναστρέψιμης.

Με βάση την τελευταία έρευνα της Opinion Poll για το Πρώτο Θέμα, στις ευρωεκλογές και έπειτα από αναγωγή επί των εγκύρων, η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη ΝΔ είναι 17,1 ποσοστιαίες μονάδες! (33,7% έναντι 16,6% του ΣΥΡΙΖΑ). Στην πρόθεση ψήφου η διαφορά «μόλις» 15,4 μονάδες (30,1% έναντι 14,7% του ΣΥΡΙΖΑ).

Τα αντίστοιχα ποσοστά της έρευνας για τις εθνικές εκλογές είναι 30,5% για την ΝΔ, με τον ΣΥΡΙΖΑ περίπου 14 ολόκληρες μονάδες πίσω, στο 16,3%! Το ποσοστό των αναποφάσιστων είναι 12,8%. Με την αναγωγή επί των εγκύρων η ΝΔ απέχει μία ανάσα από την αυτοδυναμία με ποσοστό 33,8% και διαφορά 15,7 μονάδων από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Με τέτοια δημοσκοπική εικόνα είναι μάλλον μάταιο να φτάσει ο Πρωθυπουργός στις κάλπες ελπίζοντας στην νίκη.

Γι’ αυτό καλό θα είναι να αρχίσει να συνηθίζει την ιδέα. Δεν είναι ο «άχαστος» όπως νομίζει και όλα τα ωραία στην ζωή κάποια στιγμή τελειώνουν.

Υπάρχει βεβαίως ένα σύνδρομο, το οποίο στην περίπτωση της Αριστεράς εκδηλώνεται με πολύ οξύτερο τρόπο απ’ ό,τι σε άλλους πολιτικούς χώρους. Είναι η αδυναμία συμβιβασμού με την ιδέα της απώλειας της εξουσίας.

Φαίνεται από τα λεγόμενά του και τον τρόπο του, ότι ο κ. Τσίπρας όχι μόνο δεν έχει συμβιβαστεί με την σκληρή αυτή πολιτική πραγματικότητα, αλλά εξακολουθεί να πιστεύει στις μαγικές του ικανότητες. Το θέμα είναι ότι αρχίζει να μένει μόνος του σε αυτό το συνεφάκι. Αντε να τον ακολουθεί και ο Νίκος Παππάς, που έχει κι αυτός τους δικούς του λόγους να αρνείται ότι ενδέχεται πολύ σύντομα να μην μπορεί πια να παίζει με δορυφόρους και διαστημόπλοια.

Όλα αυτά έχουν την σημασία τους, τόσο στην πορεία προς τις εκλογές όσο και την επόμενη ημέρα.

‘Όμως εν όψει αυτών και ελλείψει πρόνοιας και επεξεργασίας, ο κ. Τσίπρας έχει κάνει και ένα ολέθριο λάθος: εμφανίζεται σήμερα, ως επικεφαλής του καταρρέοντος ΣΥΡΙΖΑ, να είναι εκείνος που έχει πάρει πάνω του όλο το παιχνίδι και που ως Μαραντόνα της πολιτικής θα ντριπλάρει όποιον βρει μπροστά του και θα οδηγήσει την ομάδα στον θρίαμβο.

Θα έπρεπε να ξέρει ότι αν δεν το καταφέρει αυτό, θα επωμιστεί και το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης για την ήττα. Που μπορεί και να είναι πολύ βαρύτερη από ό,τι θα έβλεπε στους χειρότερους εφιάλτες του…