Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης: Ο στόχος μιας «αυτοδύναμης Ελλάδας»

18:57 1/7/2019 - Πηγή: In.gr

Η χώρα μας μπήκε σε μία έντονη αναπτυξιακή πορεία μετά τον πόλεμο και το τέλος της εσωτερικής της αναταραχής. Παρά τα κατά καιρούς σκαμπανεβάσματα μπόρεσε μέχρι το 2007 να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 30 πιο πλούσιες χώρες του πλανήτη.

Οι παράγοντες που οδήγησαν αυτήν την κούρσα ανάπτυξης ήταν ο πακτωλός μιας εξωτερικής βοήθειας χωρίς προηγούμενο στην ιστορία μας, αφού η συμμετοχή στην ΕΟΚ και την Ευρωπαϊκή Ενωση

στη συνέχεια έφεραν στη χώρα εκατοντάδες δισ. σε άμεσες ενισχύσεις αλλά και δάνεια, και  επενδύσεις, κυρίως στα ακίνητα και τον τουρισμό.

Η χώρα μεταμορφώθηκε, οι πόλεις άνθησαν, η κατανάλωση έγινε μαζικό φαινόμενο. Η άφθονη ρευστότητα, όμως, σε συνδυασμό με την αφροντισιά και τη μυωπία του πολιτικού μας συστήματος, οδήγησαν σε σημαντικές παρενέργειες.

Στην πορεία της ξέφρενης προόδου ευημερίας ξεχάστηκε η εγχώρια παραγωγή. Σταδιακά μέσα σε αυτήν την περίοδο η αγροτική παραγωγή οδηγήθηκε σε παρακμή και η βιομηχανία υποχώρησε. Η Ελλάδα σήμερα εισάγει τη συντριπτική πλειονότητα των τροφίμων της και των βιομηχανικών προϊόντων που καταναλώνει.

Είμαστε ελλειμματικοί σχεδόν στα πάντα. Η παραγωγική μας βάση είναι αδύναμη και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στην περίοδο της πρόσφατης κρίσης. Ενώ άλλες χώρες που αντιμετώπισαν παρόμοια προβλήματα με εμάς μπόρεσαν να βγουν από την κρίση κινητοποιώντας τις εγχώριες δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν εξαγωγική δυναμική, εμείς δεν έχουμε καταφέρει κάτι παρόμοιο.

Πώς μπορούμε να κάνουμε εξαγωγές χωρίς βιομηχανικές υποδομές και επενδύσεις;

Το να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις είναι ένα παλιό αξίωμα, που σχετίζεται με την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια αλλά και με τη δυνατότητα να διαφυλάσσουμε την πατρίδα από τις εξωτερικές απειλές. Που πάντοτε υπάρχουν.

Η στήριξη στις δικές μας δυνάμεις είναι κάτι που γενικώς ξεχάστηκε τα τελευταία πολλά χρόνια. Καθώς συνήθως διαγωνιζόμαστε στο ποιος θα ζητήσει περισσότερα από τους ξένους φίλους και εταίρους μας. Δηλαδή περισσότερη εξωτερική βοήθεια. Ομως μια αδύναμη, εσωτερικά, χώρα δεν μπορεί να φιλοδοξεί πολλά σε μία διαπραγμάτευση με τρίτους.

Εχει έλθει η ώρα να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Και να δημιουργήσουμε τις θεσμικές προϋποθέσεις για να ανασάνουν, να σηκωθούν, να δημιουργήσουν οι δικές μας παραγωγικές δυνάμεις. Με τη βοήθεια των ξένων, ασφαλώς, στην αρχή πρέπει να ξαναφτιάξουμε ισχυρή την αγροτική και βιομηχανική μας παραγωγή.

Αυτός είναι ο στόχος, μιας «αυτοδύναμης Ελλάδας».

Ενας υπέρτατος πατριωτικός στόχος.

*Ο Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης είναι επιχειρηματίας