Αθροισμένη και αρθριτική κρίση

05:44 16/11/2020 - Πηγή: In.gr

Η ευθύνη για τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης ανήκει πρωτίστως στην κυβέρνηση. Οπως ακριβώς η διαχείριση των προηγούμενων φάσεων κρίσης ανήκε στην προηγούμενη κυβέρνηση. Και εμπρόθετα συνδέω τις μορφές κρίσης. Ανεξαρτήτως εάν δημιουργούνται από κοινές ή ανεξάρτητες αιτίες, ως αποτέλεσμα συνδυάζονται, αθροίζονται και εκπαιδεύουν πολιτικά και πολιτιστικά. Κάπως σαν την αρθρίτιδα στον καρπό που παθαίνεις από πτώση με μηχανή. Με τον χρόνο συμπλέκεται η βιολογική μνήμη της πτώσης και η φυσική γήρανση. Δεν καταλαβαίνεις τη ρίζα

και την καταγωγή του πόνου, απλώς πονάς.

Η κόπωση, οι προσπάθειες λούφας και αποφυγής, η απελπισία, η κατάθλιψη, όλα τα φαινόμενα υγειονομικής πειθαρχίας και απειθαρχίας εμπεριέχουν τη δεκαετή περιπέτεια της χώρας και του λαού μας, τη δεκαετή αγωνία, τις δεκαετείς καταστροφές, τη δεκαετή ανασφάλεια, τις δεκαετείς ματαιώσεις κ.λπ. Δεν ιδρύθηκαν τώρα με τον κορωνοϊό, ούτε θα λήξουν με το εμβόλιο του χρόνου. Τα οικονομικά και συμπεριφορικά γραμμάτια θα τα πληρώσουμε στο ακέραιο. Το είπε άλλωστε και ο κ. Σκυλακάκης με μεγάλη ειλικρίνεια: «Αυτή τη στιγμή ό,τι ξοδεύουμε είναι μελλοντικοί φόροι».

Η κυβέρνηση γνωρίζει (και γνωρίζουμε) ότι αυτό που λέει ο κ. Σκυλακάκης είναι αληθές. Ο,τι ξοδεύεις θα το χρωστάς. Το μάθαμε τόσα χρόνια: τόσο τα δίκαια όσο και τα άδικα (και αντιπαραγωγικά) υπερέξοδα της τριακονταπενταετίας τα πληρώσαμε με τρία Μνημόνια, με απώλεια εθνικής και ατομικής περιουσίας, με καταστροφή του πολιτικού συστήματος, με πανάκριβη φθορά του τραπεζικού συστήματος και συντριβή της λεγόμενης – λυρικά – «κοινωνικής γαλήνης».

Οσα τεχνάσματα και επικοινωνιακές ντρίμπλες και αν μεταχειριστεί κάποιος για να ρίξει ευθύνες σε κάποιον άλλον, όσες λεκτικές ανοησίες συριζαίου ανακαλύψει η κυβερνητική επικοινωνιακή μηχανή, δεν μπορεί να αποφύγει το αναπόφευκτο: η κυβέρνηση που έχει την ευθύνη θα χρεωθεί την επερχόμενη πληγή. Οπως συνέβη με όλες τις κυβερνήσεις. Δεν μοιράστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ τις ευθύνες του, δεν θα μοιραστεί η κυβέρνηση τις δικές της.

Ανεξαρτήτως των τακτικών με τις οποίες πολιτεύεται η κυβέρνηση ή η αντιπολίτευση, υπάρχει κάτι μείζον, είτε το ονομάσεις κρέας είτε ψάρι. Η δομή του Μνημονίου, του ρυθμιστή της χρεοκοπίας και της πολιτικής σχέσης δανειολήπτη και δανειοδότη, υπερκαθορίζει και τις οικονομικές επιπτώσεις και εν μέρει επιβάλλει τις πολιτικές αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης. Η απρονοησία του καλοκαιριού, π.χ. να ανοίξουν οι πόρτες χωρίς 72ωρο αρνητικό τεστ – όπως έκανε η Κύπρος -, έδωσε τους σημερινούς σκοτεινούς καρπούς. Η κυβέρνηση δεν θέλει να της μείνει κόστος για το σύστημα υγείας, το οποίο μπορεί κάλλιστα να πάει ως κέρδος σε ιδιώτες. Και λέει ωμά: Αν θέλετε πολυέξοδο δημόσιο σύστημα και ενισχύσεις, θα φάτε φόρους. Θα κάνει αυτό για το οποίο κατηγορούσε την προηγούμενη κυβέρνηση. «Υπερφορολογείτε τη μεσαία τάξη».