Ελπίδες στους ασθενείς με β-θαλασσαιμία από επιστημονικές μελέτες

09:03 16/6/2020 - Πηγή: In.gr

Μεγάλες ελπίδες σε ασθενείς με διάφορους γονότυπους β-θαλασσαιμίας, για την επίτευξη και διατήρηση ανεξαρτησίας από μεταγγίσεις, με τη χρήση γονιδιακής θεραπείας, δίνουν μελέτες επιστημόνων.

Συγκεκριμένα, παιδιά, έφηβοι και ενήλικες ασθενείς με μια σειρά από γονότυπους β-Θαλασσαιμίας, εξαρτώμενοι από τη μετάγγιση, πέτυχαν και διατήρησαν ανεξαρτησία από μεταγγίσεις με σημαντικά βελτιωμένα επίπεδα αιμοσφαιρίνης (Hb ≥10,5 g/dL). Αυτό έγινε έπειτα από μελέτες Φάσης 3 γονιδιακής θεραπείας, που ανακοίνωσε η bluebird bio.
«Με

πάνω από μια δεκαετία κλινικής εμπειρίας στην αξιολόγηση της γονιδιακής θεραπείας σε ασθενείς με εξαρτώμενη από μετάγγιση β-θαλασσαιμία σε ένα ευρύ φάσμα ηλικιών και γονότυπων, έχουμε δομήσει την πιο ολοκληρωμένη κατανόηση των εκβάσεων της θεραπείας στον χώρο», δήλωσε ο David Davidson, M.D., επικεφαλής Διευθυντής του Ιατρικού Τμήματος   της bluebird bio. «Βλέποντας τους ασθενείς να επιτυγχάνουν ανεξαρτησία από μεταγγίσεις και να διατηρούν αυτό το θετικό κλινικό όφελος σε βάθος χρόνου με σταθερά  επίπεδα αιμοσφαιρίνης, αντικατοπτρίζεται το αρχικό μας όραμά μας για τη γονιδιακή θεραπεία για τη β-Θαλασσαιμία. Τα συσσωρευμένα μακροπρόθεσμα δεδομένα που δείχνουν βελτιώσεις στην ιστολογία του μυελού των οστών, στην ισορροπία σιδήρου και στη βιολογία των ερυθρών αιμοσφαιρίων υποστηρίζουν τη δυνατότητα της γονιδιακής θεραπείας για τη β-θαλασσαιμία να διορθώσει την υποκείμενη παθοφυσιολογία της εξαρτώμενης από μετάγγιση νόσου», πρόσθεσε.

Συνολικά, 60 παιδιατρικοί, έφηβοι και ενήλικες ασθενείς με όλους τους γονότυπους β-θαλασσαιμίας εξαρτώμενους από τη μετάγγιση  έχουν υποβληθεί σε γονιδιακή θεραπεία στις μελέτες Φάσης 1/2 Northstar (και στις  μελέτες  Φάσης 3 Northstar-2 καθώς και Northstar-3 (HGB-212) από τις 3 Μαρτίου 2020.

Η εξαρτώμενη από μετάγγιση β-Θαλασσαιμία είναι μια σοβαρή γενετική ασθένεια που προκαλείται από μεταλλάξεις στο γονίδιο β-σφαιρίνης που έχουν ως αποτέλεσμα σημαντική μείωση  ή απουσία Hb ενηλίκων. Προκειμένου να επιβιώσουν, οι ασθενείς με εξαρτώμενη από μετάγγιση β-Θαλασσαιμία διατηρούν επίπεδα αιμοσφαιρίνης (Hb) μέσω δια βίου, χρόνιων μεταγγίσεων αίματος. Αυτές οι μεταγγίσεις ενέχουν τον κίνδυνο προοδευτικής βλάβης σε πολλαπλά όργανα λόγω αναπόφευκτης υπερφόρτωσης σιδήρου εάν δεν αντιμετωπιστεί με χηλίωση για την απομάκρυνση της περίσσειας σιδήρου από τον οργανισμό.

«Οι ασθενείς με εξαρτώμενη από μετάγγιση β-θαλασσαιμία δεν παράγουν αρκετά υγιή ερυθρά αιμοσφαίρια και δεν μπορούν να επιζήσουν χωρίς χρόνιες μεταγγίσεις. Για τους ασθενείς, αυτό σημαίνει απαραίτητες επισκέψεις σε νοσοκομείο ή κλινική για όλη τους τη ζωή και εξάρτηση από μια συχνά αναξιόπιστη παροχή αίματος, η οποία συνδυάζει τις προκλήσεις της διαχείρισης αυτής της ασθένειας», δήλωσε η συντάκτρια της ανακοίνωσης Ευαγγελία Γιαννάκη, MD, Διευθύντρια, Μονάδα Γονιδιακής και Κυτταρικής Θεραπείας, Αιμ/κή Κλινική-Μονάδα Μεταμόσχευσης Αιμοποιητικών Κυττάρων, Νοσοκομείο Γ. Παπανικολάου, Θεσσαλονίκη και Συνεργάτις Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Washington.

«Αυτά τα αποτελέσματα που καταδεικνύουν ασθενείς απαλλαγμένους από μεταγγίσεις που διατηρούν σχεδόν φυσιολογικά επίπεδα αιμοσφαιρίνης μετά τη θεραπεία με γονιδιακή θεραπεία για β-θαλασσαιμία αποτελούν θετικό αποτέλεσμα για τα άτομα που ζουν με TDT. Είναι αξιοσημείωτο ότι ορισμένοι από αυτούς τους ασθενείς αρχίζουν να παράγουν υγιή ερυθρά αιμοσφαίρια από μόνοι τους», προσθέτει.

Η γονιδιακή θεραπεία για τη β-θαλασσαιμία είναι μια εφάπαξ θεραπεία που έχει σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση της υποκείμενης γενετικής αιτίας της εξαρτώμενης από μετάγγιση β-θαλασσαιμίας, προσθέτοντας λειτουργικά αντίγραφα μιας τροποποιημένης μορφής του γονιδίου β-σφαιρίνης (βA-T87Q- γονίδιο σφαιρίνης) στα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα (αιμοσφαίρια) του ασθενούς (HSC). Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ανάγκη για δότη HSC από άλλο άτομο, όπως απαιτείται για την αλλογενή μεταμόσχευση HSC (allo-HSCT). Αφού πλέον ένας ασθενής έχει το βA-T87Q-γονίδιο σφαιρίνης, έχει τη δυνατότητα να παράγει HbAT87Q, που είναι Hb που προέρχεται από γονιδιακή θεραπεία, σε επίπεδα που μπορεί να εξαλείψουν ή να μειώσουν σημαντικά την ανάγκη για μεταγγίσεις.