Η κριτική του Ολυμπιακού: Ομάδα-μεγαλείο

00:51 14/12/2018 - Πηγή: In.gr

Ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι η αλήθεια, είναι αυτό που βλέπεις στον αγωνιστικό χώρο. Είναι αυτό που καταλαβαίνεις, εάν δεν είσαι εμπαθής. Είναι αυτό που είδε όλη η ποδοσφαιρική Ευρώπη το βράδυ της Πέμπτης. Αυτός είναι ο Ολυμπιακός που ονειρεύονται οι οπαδοί του. Ο Ολυμπιακός

που θα διασύρει με 3-1 τη μέγιστη Μίλαν και θα την αποκλείσει από την Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός που χτίστηκε για να εγκατασταθεί ξανά στην κορυφή. Και εκεί θα βρεθεί. Σύντομα. Αλλά σύμφωνα με τον Κριστιάν Καρεμπέ, και το Μπακού, είναι στον ίδιο δρόμο. Και ο Ολυμπιακός θα τον ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο. Και ποιος ξέρει. Ίσως στο φινάλε του να υπάρχει κάτι. Ενας τελικός, ένας ημιτελικός, κάτι μεγάλο. Κάτι που αυτός ο σύλλογος το αξίζει τόσο πολύ. Τόσο περισσότερο από κάθε άλλον.

Οσο για την απόδοση των ποδοσφαιριστών. Σε μία τέτοια μεγαλειώδη στιγμή οι λεπτομέρειες πηγαίνουν περίπατο. Η ψυχή, το πάθος, η δίψα για τη νίκη, η τρέλα για την πρόκριση, η έκρηξη χαράς για τη μεγαλύτερη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας του συλλόγου είναι αυτά που μένουν.

Ζοσέ Σα: Απροσπέλαστος. Βιαστικός και παρασυρμένος από την ασύλληπτη ατμόσφαιρα του Γεώργιος Καραϊσκάκης στην αρχή του ματς, σταθερός και σίγουρος στην εξέλιξή του. Με ευθύνη στο γκολ, αλλά και τόσο «μέσα» στο παιχνίδι, που συμμετείχε σε όλα. Και στο φινάλε αυτοθυσία. Και τύχη. Απαραίτητη και αυτή.

Ομάρ Ελαμπντελαουί: Παίκτης-ορχήστρα. Μέσα σε όλα. Δυναμικός, κινητικός, με ανεβάσματα που έκαναν τους αμυντικούς της Μίλαν να ανησυχούν, με λίγες βοήθειες από τον Φετφατζίδη, αλλά όπου χρειάστηκε, έβγαλε ψυχή και για τον συμπαίκτη του. Μνημειώδες το γεγονός ότι «καθάρισε» με κεφαλές σχεδόν όλες τις στατικές φάσεις της Μίλαν.

Πάπε Αμπού Σισέ: Τι να πει κανείς για αυτό το «καϊνάρι». Ένα αθλητικό θαύμα, με προσόντα ζηλευτά, σπάνια και τόσο εντυπωσιακά που σε αποστομώνουν. Στο Μιλάνο κράτησε 70 λεπτά, την Πέμπτη ήταν βράχος. Όπως του αρέσει να τον αποκαλούν. Δεν έχασε σχεδόν καμία μονομαχία από τον πολύ Ιγκουαΐν. Και για το… κερασάκι, άνοιξε τον δρόμο για τη νίκη, με το γκολ στο 60′. Ένα προσωπικό έπος για τον Σενεγαλέζο.

Γιάγκος Βούκοβιτς: Το μυαλό της άμυνας του Ολυμπιακού, ένας υπουργός… για όλες τις δουλειές. Φέρει ευθύνη στο γκολ, καθώς έχασε τον Ζαπάτα, αλλά στο υπόλοιπο παιχνίδι ήταν απροσπέλαστος. Με σωστές μεταβιβάσεις, με απουσία λαθών, με συγκέντρωση, με ψυχραιμία, με αυτοθυσία. Ενας πραγματικός ηγέτης στην άμυνα. Αυτό που χρειάζεται ο Ολυμπιακός.

Λεονάρντο Κούτρης: Θα μπορούσε να είναι ο MVP. Ένα τρομακτικής ποιότητας παιχνίδι από τον 23χρονο μπακ του Ολυμπιακού. Εξαφάνισε τον Καστιγέχο, δεν άφησε ανόδους του Καλάμπρια, δεν έχασε σχεδόν καμία προσωπική μονομαχία, βγήκε στην επίθεση σαν βέλος, κλότσησε, απέφυγε και το παραμικρό λάθος στην άμυνα. Τα έκανε όλα. Ενας σύγχρονος, υπέροχος μπακ.

Γκιγιέρμε: Μπήκε στη ζωή του Ολυμπιακού με τον Πέδρο Μαρτίνς να αμφιβάλει για την προσαρμοστικότητά του σε αυτά που ήθελε. Χθες, διέλυσε κάθε τέτοια σκέψη. Κάθε αμφιβολία. Δεν ήταν μόνο το τυχερό (επιτέλους) γκολ του 2-0 στο 70’. Αλλά η συνολική του παρουσία. Απροσπέλαστος. Συγκλονιστικός απέναντι στα τέρατα της Μίλαν. Αλάνθαστος, δημιουργικός, ψυχωμένος.

Μάντι Καμαρά: Οι κατάσκοποι των περίπου 20 ομάδων που βρέθηκαν στο Γεώργιος Καραϊσκάκης κατάλαβαν. Κατάλαβαν καλά γιατί, εάν θέλουν να τον αποκτήσουν θα πρέπει να τα σκάσουν. Χοντρά, πολύ χοντρά. Σε επίπεδα ρεκόρ. Εκανε πλάκα στους Κέσιε και Μπακαγιοκό. Εκανε ό,τι ήθελε, όποτε ήθελε. Η αλλαγή του έγινε για λόγους τακτικής και τίποτε άλλο. Ενας μεγάλος παίκτης, που ο Ολυμπιακός τον βρήκε στα 21 του.

Γιάννης Φετφατζίδης: Εχει ακούσει τόσα πολλά. Και αντέχει. Μπήκε παγωμένος, σχεδόν… ψαρωμένος. Αλλά αφού πήρε την πρώτη κρυάδα, αντέδρασε. Ετρεξε, απείλησε, έχασε ακόμη μία μεγάλη ευκαιρία. Και παρότι φάνηκε ότι δεν ήταν έτοιμος για ένα τόσο μεγάλο ματς, προσπάθησε και στάθηκε αξιοπρεπώς. Με την αλλαγή του να είναι επιβεβλημένη. Αλλά με τον Μαρτίνς να του δείχνει έμπρακτη εμπιστοσύνη.

Ντάνιελ Ποντένσε: Εβαλε το μυαλό του στη θέση του και ανέδειξε μέσα στον αγωνιστικό χώρο το σπουδαίο ταλέντο του. Οι αμυντικοί της Μίλαν δεινοπάθησαν. Εάν είχε κάνει γκολ και τις 2-3 σπουδαίες ευκαιρίες που απώλεσε, θα μιλούσαμε για έναν πραγματικό σταρ της βραδιάς. Αλλά έμεινε λίγο πιο πίσω από τους κορυφαίους. Ελάχιστα.

Μιγκέλ Ανχελ Γκερέρο: Για όσους δεν το κατάλαβαν, δεν έπαιξε ούτε μία στιγμή σε θέση σέντερ φορ. Ποτέ. Ηταν ο «βοηθητικός» του Φορτούνη. Ο παίκτης που κάλυπτε τα τρεξίματα του αρχηγού. Πάλι έχασε τρεις τρομακτικές ευκαιρίες. Αλλά ευτυχώς δεν στοίχησε. Στο τέλος έπαιξε και αριστερός εξτρέμ, και μπακ. Όλα. Όλα για την ομάδα και την… οικογένεια.

Κώστας Φορτούνης: Σέντερ φορ Φορτούνης. Ναι, είναι γεγονός. Ο Μαρτίνς το σκέφτηκε, το δούλεψε, το τόλμησε, πέτυχε. Ο κορυφαίος Ελληνας ποδοσφαιριστής διέλυσε κάθε πλάνο του Γκατούζο. Κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα στα πόδια του ισοπέδωνε τους αντιπάλους του. Εχασε μία μεγάλη ευκαιρία, αλλά όταν η μπάλα έκαιγε ήταν αυτός που την πήρε. Χωρίς δεύτερη συζήτηση. Στο 81′. Πήρε φόρα, εκτέλεσε τον Ρέινα και τα υπόλοιπα είναι παρελθόν. Και ο Ολυμπιακός στους «32» του Europa League. Με τον αρχηγό του μπροστάρη και κορυφαίο.

Μπίμπαρς Νάτχο: Μπήκε αντί του Φετφατζίδη και έπαιξε ουσιαστικά ως δεύτερος επιθετικός, με τον Γκερέρο να πηγαίνει στο πλάι. Ηρέμησε, έστρωσε το παιχνίδι του Ολυμπιακού και στα κρίσιμα τελευταία 15 λεπτά, ήταν στρατηγός στον αγωνιστικό χώρο, με καθαρό μυαλό, σωστές επιλογές. Και μεγάλες επεμβάσεις.

Βασίλης Τοροσίδης: Από την αρχή του αγώνα ήταν προγραμματισμένο να μπει στο τελευταίο 15λεπτο και να παίξει επιθετικός. Προγραμματισμένο! Και έπαιξε. Και κέρδισε το πέναλτι της πρόκρισης. Ένα ίδιο πέναλτι με αυτά που δεν έδωσε κάποιος Τζήλος στην Ξάνθη. Και ο Ολυμπιακός προκρίθηκε. Με τον έτερο αρχηγό του να είναι κομβικός.

Ανδρέας Μπουχαλάκης: Μπηκε στα τελευταία 10 λεπτά κα έκανε τη δουλειά του. Εδιωξε τέσσερις κρίσιμες μπαλιές προς την άμυνά του. Και πήρε κι αυτός το χειροκρότημα, την αναγνώριση που του αξίζει.

Οσο για τον Πέδρο Μαρτίνς; Ο,τι είδατε στο χορτάρι το σχεδίασε από την αρχή ως το τέλος. Αλλά για αυτό θα γράψουμε αργότερα…