Κοροναϊός: Συγκλονίζει η επιστολή εκπαιδευτικού στον Τσιόδρα για τους ανήλικους κρατούμενους

11:24 14/4/2020 - Πηγή: In.gr

Δραματική έκκληση για την προστασία των μαθητών του από την επέλαση του κοροναϊού απηύθυνε στον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα ο Πέτρος Δαμιανός, Διευθυντής του Γυμνασίου και Λυκείου που λειτουργεί εντός του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα (ΕΚΚΝΑ).

Τι ζητά ο εκπαιδευτικός

Στην ανοιχτή του επιστολή προς τον καθηγητή λοιμωξιολογίας και εκπρόσωπο του υπουργείου Υγείας, την οποία δημοσίευσε μέσω social media, ο κ. Δαμιανός εκφράζει την αγωνία του και ζητά να ληφθούν περαιτέρω μέτρα, προειδοποιώντας ότι οι κανόνες προστασίας

που έχουν αποσταλεί από τον ΕΟΔΥ και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αυτοαναιρούνται λόγω του υπερπληθυσμού.

«277 κρατούμενοι για 110 θέσεις (λόγω των εργασιών). Μαθητές μου κοιμούνται στο πάτωμα ή δύο σ’ ένα κρεβάτι. Μαθαίνω ότι ανάλογα γίνονται και σε άλλες φυλακές. Κι εκεί υπάρχουν και άτομα μεγάλης ηλικίας και με σοβαρή επιβάρυνση της υγείας τους» αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Είμαι σίγουρος ότι οποιαδήποτε επιπλέον μέτρα υποδείξετε, ο Υφυπουργός κύριος Χαρδαλιάς θα βρει τρόπο να εφαρμοστούν άμεσα» επισημαίνει ο κ. Δαμιανός.

Ολόκληρη η επιστολή

«ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΣΩΤΗΡΗ ΤΣΙΟΔΡΑ»

Καλησπέρα σας! Ελπίζω να είστε όλες και όλοι καλά…

Έχουμε πολύ καιρό να τα πούμε…

Ο λόγος είναι ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα, στον «καιρό της πανδημίας», προσπαθώ να προστατέψω εκπαιδευτικά τους μαθητές μας στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα και αυτό είναι αρκετό να γεμίσει την μέρα μου από νωρίς το πρωί ως αργά το βράδυ… Όμως για την εξ αποστάσεως διδασκαλία των μαθητών μας θα σας μιλήσω άλλη ώρα…

Σήμερα θέλω να απευθυνθώ στον αξιότιμο καθηγητή, τον λοιμωξιολόγο κύριο Σωτήρη Τσιόδρα τον οποίο εκτιμώ, όσο οι κάμερες το επιτρέπουν, αναγνωρίζοντας την ειλικρινή ευαισθησία με την οποία ασκεί τα επιστημονικά και όχι μόνο καθήκοντά του.

Να του ζητήσω συγνώμη για τον τρόπο που προσπαθώ να επικοινωνήσω, αλλά δεν έβρισκα γρηγορότερο, μιας και το θέμα επείγει.

Ασχολούμαι με την εκπαίδευση στις φυλακές τα τελευταία 26 έτη, προσπαθώντας, μαζί με τους συναδέλφους μου, ν’ ανοίξουμε «παράθυρα» ζωής στους μαθητές μας. Είναι νέοι, μεγαλύτεροι/ές, ηλικιωμένοι/ές, με στέρηση της ελευθερίας κίνησης για κάποιο χρονικό διάστημα, κατά τη διάρκεια του οποίου η πολιτεία έχει εγγυηθεί για την ζωή τους.

Νομίζετε, κύριε Τσιόδρα ότι οι συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων αυτών είναι τέτοιες που να μπορούμε ως κοινωνία να κοιμόμαστε ήρεμα; και αν ναι για όλες τις ευάλωτες ομάδες; ηλικιακής ή άλλης ευαλωτότητας;

Για να γίνω ποιο σαφής και δίκαιος, θα ήθελα να αναγνωρίσω ότι στις περισσότερες αν όχι σ όλες τις φυλακές έχουν εφαρμοστεί αρκετά μέτρα για την προστασία τόσο των κρατουμένων όσο και του προσωπικού των φυλακών, αλλού με μεγαλύτερη επιτυχία κι αλλού όχι, απ ότι ακούγεται. Στον Αυλώνα για παράδειγμα που έχω πολύ καλή γνώση λόγω της καθημερινής μου παρουσίας, μπορώ να σας πω ότι η διεύθυνση και το προσωπικό έχουν κάνει μια μεγάλη προσπάθεια να εφαρμόσουν τους κανόνες προστασίας που η Επιτροπή σας, το υπουργείο Υγείας, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, έχουν αποστείλει. Το ερώτημα είναι φτάνουν; η αγωνία του δασκαλου για τη διαβίωση των μαθητών του είναι ίδια μέσα κι έξω από τη φυλακή. Στον Αυλώνα όλα τα μέτρα αυτοαναιρούνται λόγω του υπερπληθυσμού. 277 κρατούμενοι για 110 θέσεις (λόγω των εργασιών). Μαθητές μου κοιμούνται στο πάτωμα ή δύο σ ένα κρεβάτι. Μαθαίνω ότι ανάλογα γίνονται και σε άλλες φυλακές. Κι εκεί υπάρχουν και άτομα μεγάλης ηλικίας και με σοβαρή επιβάρυνση της υγείας τους…

Αγαπητέ κύριε καθηγητά, ελάτε να κάνουμε μια βόλτα στον Αυλώνα, στον Κορυδαλλό, στη Θήβα ή και αλλού…. Όλη η Ελλάδα εμπιστεύεται τη κρίση σας, επιστημονική και ανθρώπινη…

Αν χρειάζεται να γίνει κάτι ακόμα, να γίνει…

Είμαι σίγουρος ότι οποιαδήποτε επιπλέον μέτρα υποδείξετε, ο Υφυπουργός κύριος Χαρδαλιάς θα βρει τρόπο να εφαρμοστούν άμεσα.

Είμαι σίγουρος ότι αν χρειάζονται μέτρα που υπρβαίνουν τον Υφυπουργό, όπως η γενναία αποσυμφόρηση που εγώ θεωρώ αναγκαία, δεν θα διστάσετε να τα υποδείξετε…
Για να μπορέσουμε και οι δύο να κοιμηθούμε καλύτερα…»