Μαίρη Συνατσάκη : Ραγίζει καρδιές το «αντίο» στην γιαγιά της

18:01 18/4/2020 - Πηγή: In.gr

Τη γιαγιά γης που έφυγε από τη ζωή τη Μεγάλη Τετάρτη, αποχαιρέτησε με ένα συγκινητική ανάρτηση στο Instagram η Μαίρη Συνατσάκη.

Η Μαίρη Συνατσάκη με μια μακροσκελή ανάρτηση, μοιράστηκε με τους followers της το πώς έζησε την απώλεια της γιαγιάς της αλλά και

αναμνήσεις που την «σημάδεψαν».

Αναλυτικά η ανάρτηση της Μαίρης Συνατσάκη

«Το πένθος είναι μια πολύ προσωπική ιστορία και νιώθω συχνά άβολα όταν το βλέπω να μοιράζεται δημόσια.

Ο καθένας μόνο ξέρει πόσο αγάπησε έναν άνθρωπο στην ζωή του και τι κενό θα αφήσει η απουσία του. Η γιαγιά μου έφυγε με έναν τρόπο που εύχομαι σε όλους μας.

Πλήρης ημερών, χωρίς φόβο, όρθια σχεδόν, στα χέρια πολύτιμων ανθρώπων της ζωής της.

Από την Τρίτη ζω σε ένα παράλληλο σύμπαν, που δεν έχει κορονaϊό, κι ας χρειάστηκε να στείλω «5» για να μπορέσω να πάω στην κηδεία της, κι ας μας μετρούσαν στην είσοδο.

Από την Τρίτη ζω σε ένα σύμπαν γεμάτο αναμνήσεις, καλοκαίρια στην Σαρωνίδα, πικ νικ και ταβερνάκια, χειμώνες μπροστά στην σόμπα στην Καλλιθέα, παραστάσεις που τους κάναμε στην πυλωτή… Την αποχαιρετώ.

Είχα γράψει ένα κείμενο το 2011 μετά από μια επίσκεψη στο σπίτι της και δεν μπορώ να πιστέψω πόσο «σημερινό» μου φαίνεται διαβάζοντας το. Γι αυτό το αφήνω εδώ. Για να την τιμήσω. Για να μην το ξεχάσω κι εγώ.

Για να στείλω μια ειδική αγκαλιά σε όσους έχουν χάσει δικούς τους. Έτσι την σφιχταγκάλιαζα πάντα και εκείνη ντρεπόταν να βγει φωτογραφία… Καλό ταξίδι γιαγιά μου 

Διαβάζω όλα σας τα μηνύματα και σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την τρυφερότητα σας. Είναι πλούτος…» έγραψε στην συγκινητική της ανάρτηση η Μαίρη Συνατσάκη.

Δείτε παρακάτω τη δημοσίευση που έκανε η Μαίρη Συνατσάκη στο Instagram αποχαιρετώντας την αγαπημένη της γιαγιά:

View this post on Instagram

Το πένθος είναι μια πολύ προσωπική ιστορία και νιώθω συχνά άβολα όταν το βλέπω να μοιράζεται δημόσια. Ο καθένας μόνο ξέρει πόσο αγάπησε έναν άνθρωπο στην ζωή του και τι κενό θα αφήσει η απουσία του. Η γιαγιά μου έφυγε με έναν τρόπο που εύχομαι σε όλους μας. Πλήρης ημερών, χωρίς φόβο, όρθια σχεδόν, στα χέρια πολύτιμων ανθρώπων της ζωής της. Από την Τρίτη ζω σε ένα παράλληλο σύμπαν, που δεν έχει κορονοϊό, κι ας χρειάστηκε να στείλω «5» για να μπορέσω να πάω στην κηδεία της, κι ας μας μετρούσαν στην είσοδο. Από την Τρίτη ζω σε ένα σύμπαν γεμάτο αναμνήσεις, καλοκαίρια στην Σαρωνίδα, πικ νικ και ταβερνάκια, χειμώνες μπροστά στην σόμπα στην Καλλιθέα, παραστάσεις που τους κάναμε στην πυλωτή… Την αποχαιρετώ. Είχα γράψει ένα κείμενο το 2011 μετά από μια επίσκεψη στο σπίτι της και δεν μπορώ να πιστέψω πόσο «σημερινό» μου φαίνεται διαβάζοντας το. Γι αυτό το αφήνω εδώ. Για να την τιμήσω. Για να μην το ξεχάσω κι εγώ. Για να στείλω μια ειδική αγκαλιά σε όσους έχουν χάσει δικούς τους. Έτσι την σφιχταγκάλιαζα πάντα και εκείνη ντρεπόταν να βγει φωτογραφία… Καλό ταξίδι γιαγιά μου