Μακρόν – Ερντογάν: Σε οριακό σημείο οι σχέσεις των δύο ηγετών

15:18 25/10/2020 - Πηγή: In.gr

Σε οριακό σημείο βρίσκονται τα τελευταία 24ωρα οι σχέσεις Γαλλίας και Τουρκίας μετά τους απαράδεκτους χαρακτηρισμούς του Ερντογάν για την ψυχική υγεία του Εμανουέλ Μακρόν.

Σύμφωνα με το Anadolu o τούρκος πρόεδρος κατηγόρησε για ακόμη μια φορά τη Γαλλία για τις καταστροφές που υφίσταται το Αζερμπαϊτζάν μιλώντας με πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς για τον Μακρόν.

Αναφερόμενος

στον γάλλο πρόεδρο, ο Ταγίπ Ερντογάν ανέφερε «τι μπορούμε να πούμε για τον επικεφαλής ενός κράτους που συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο σε εκατομμύρια πολιτών του που έχουν διαφορετική θρησκεία».

Παράλληλα αναρωτήθηκε «ποιο είναι το πρόβλημα του Εμανουέλ Μακρόν με το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους», ενώ πρόσθεσε ότι ο Γάλλος πρόεδρος χρειάζεται ψυχοθεραπεία.

Άμεση ήταν η αντίδραση του Παρισιού το οποίο ανακάλεσε για διαβουλεύσεις τον πρεσβευτή της Γαλλίας στην Άγκυρα.

Ο πιο θερμός υποστηρικτής της χώρας μας στα ελληνοτουρκικά ζητήματα είναι και αυτός που δέχεται σφοδρή επίθεση από την Άγκυρα. Ο Ερντογάν δεν χάνει ευκαιρία να χαρακτηρίζει τον Μακρόν «ανίκανο», και «φιλόδοξο με αποικιοκρατικές βλέψεις».

Ο Τούρκος πρόεδρος μάλιστα σε ένα από τα παραληρήματά του έχει απειλήσει ανοιχτά τον Μακρόν λέγοντάς: «Ο Μακρόν είναι πολύ απασχολημένος μαζί μου. Κύριε Μακρόν θα έχεις περισσότερα προβλήματα με μένα, προσωπικά. Ήδη σου το έχω πει, πολλές φορές, αλλά δεν ακούς. Δεν έχεις ιστορία και δεν ξέρεις ούτε της χώρας σου».

Κρατάει χρόνια αυτή η… κόντρα

Οι τεταμένες σχέσεις των δύο ηγετών μπορεί να έχουν βγει στην επιφάνεια τους τελευταίους μήνες με αφορμή την προκλητικότητα της Τουρκίας απέναντι στη χώρα μας αλλά και κατά της Γαλλίας, ωστόσο τα αίτια της αντιπαράθεσης είναι ευρύτερα.

Με διαφορετικά συμφέροντα τόσο στην Συρία όσο και στην Αφρική η Γαλλία δεν ήταν ποτέ θετική στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι εξελίξεις στην Λιβύη και η στήριξη του Παρισιού στον Χαφτάρ – ορκισμένο εχθρό της Τουρκίας –  προσέθεσε ένα ακόμα επεισόδιο στην κόντρα των δύο χωρών.

Η συμφωνία της Λιβύης και η λογομαχία στη Σύνοδο Κορυφής

Η συμφωνία που υπέγραψε η Τουρκία με τη Λιβύη στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς για τη δημιουργία Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δύο χωρών εξόργισε εκ νέου τον Μακρόν.

Ο ίδιος έκανε λόγο για «κίνδυνο κλιμάκωσης» στη Λιβύη «που συνδέεται με την ενίσχυση των ξένων στρατιωτικών παρεμβάσεων», μία ημέρα μετά την εξουσιοδότηση του τουρκικού κοινοβουλίου για αποστολή στρατού προς συνδρομή στην ετοιμόρροπη κυβέρνηση της Τρίπολης.

Το ζήτημα της συμφωνίας ήταν και αυτό που κυριάρχησε στην συνάντηση των δύο στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Δεκέμβριο του 2019.

Σύμφωνα με όσα είχε είπε ο τούρκος πρόεδρος μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Λονδίνο, Γαλλία και Γερμανία έθεσαν επίμονα το θέμα της συμφωνίας της Τουρκίας με τη Λιβύη κατά την τετραμερή που είχαν.

Μάλιστα, η τότε επιμονή της Γαλλίας ανάγκασε τον Ερντογάν,  να ρωτήσει την Γαλλία «γιατί επιμένει τόσο τη στιγμή που δεν είναι εγγυήτρια δύναμη».

Από την πλευρά του ο γάλλος πρόεδρος είχε τονίσει για ακόμα μια φορά τη στήριξή του στην Ελλάδα αναφέροντας: «Η Τουρκία οφείλει να σέβεται τα κυριαρχικά δικαιώματα των μελών του ΝΑΤΟ» είχε πει.

Προσωρινή «εκεχειρία»

Σε μια προσπάθεια να εξομαλυνθούν οι σχέσεις των δύο χωρών ο Εμανουέλ Μακρόν τον Σεπτέμβριο επεδίωξε επικοινωνία με τον Ερντογάν προτείνοντας την σύσταση μηχανισμού διαβούλευσης.

Ωστόσο από την επικοινωνία δεν φάνηκε να βγαίνουν σημαντικά συμπεράσματα.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της τουρκικής προεδρίας, «στην επικοινωνία, η οποία πραγματοποιήθηκε μετά από αίτημα του Εμανουέλ Μακρόν, συζητήθηκαν οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Γαλλία, οι ευρωτουρκικές σχέσεις και κυρίως η ανατολική Μεσόγειος». Ο τούρκος πρόεδρος είπε ότι αναμένει από τη Γαλλία να συμπεριφερθεί με βάση την κοινή λογική και να τηρήσει εποικοδομητική στάση.

Ο τούρκος πρόεδρος υποστήριξε ότι η αιτία της έντασης στην ανατολική Μεσόγειο είναι η παράβλεψη των νόμιμων δικαιωμάτων της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων στην περιοχή, και τόνισε προς τον Εμανουέλ Μακρόν ότι δεν έχει νόημα να στηρίζει τις μαξιμαλιστικές αξιώσεις και τα βήματα της Ελλάδας και της Κύπρου, που κλιμακώνουν την ένταση.

Ελληνοτουρκικά και Ισλάμ

Η τουρκική προκλητικότητα στη Μεσόγειο, οι παράνομες Navtex και η στάση της Τουρκίας προς το σύνολο των Ευρωπαϊκών Κράτων δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ομαλή συνεργασίας ανάμεσα σε Ερντογάν και Μακρόν.

Ο γάλλος πρόεδρος και στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής δήλωσε ότι οφείλει η ΕΕ να δείξει αλληλεγγύη στην Ελλάδα και την Κύπρο με του ηγέτες της Ένωσης να εκφράζουν τη λύπη τους για την απόφαση της Τουρκίας να στείλει ένα ερευνητικό πλοίο σε διαφιλονικούμενα ύδατα στη Μεσόγειο.

Τις τελευταίες ημέρες και μετά τον αποκεφαλισμό του καθηγητή στη Γαλλία η κόντρα των δύο ηγετών έχει μετατραπεί σε θρησκευτικό «πόλεμο» για τα δικαιώματα του… Ισλάμ.

Με μήνυμά του στη σύνοδο των επικεφαλής θρησκευτικών υποθέσεων των χωρών – μελών του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, ο Ερντογάν κατηγόρησε τον Μακρόν ότι «προσπαθεί να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τους μουσουλμάνους».

Αναφερόμενος στο θέμα της ισλαμικής τρομοκρατίας ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε: «Όσοι ανησυχούν από την άνοδο του Ισλάμ επιτίθενται κατά της θρησκείας μας επικαλούμενοι τις κρίσεις που οι ίδιοι προκάλεσαν. Οι δηλώσεις ενάντια στο Ισλάμ είναι προσπάθεια των δυτικών πολιτικών να καλύψουν τις αποτυχίες τους».

Όπως επεσήμανε «το τελευταίο παράδειγμα είναι οι έννοιες όπως «γαλλικό ισλάμ», «ευρωπαϊκό ισλάμ» και «αυστριακό ισλάμ» που ήρθαν στην επικαιρότητα. Η βασική επιδίωξη αυτών των προσπαθειών, των οποίων ο γάλλος πρόεδρος είναι επικεφαλής, είναι να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς με το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους».

Σε απάντηση του τούρκου προέδρου αλλά και όσων υπερασπίζονται το Ισλάμ ο Μακρόν κήρυξε «πόλεμο» κατά του ισλαμικού φανατισμού δίνοντας άδεια ώστε να φωτιστούν κυβερνητικά κτίρια με τα σκίτσα του περιοδικού Charlie Hebdo που απεικονίζουν τον Μωάμεθ.

Ο Εμανουέλ Μακρόν, σε ομιλία του έκανε για πρώτη φορά λόγο για τον θρησκευτικό απομονωτισμό και παρουσίασε ένα πλάνο το οποίο βασίζεται σε πέντε άξονες και περιλαμβάνει μέτρα πρόληψης κατά της «ριζοσπαστικοποίησης» των νεαρών μουσουλμάνων και της πάταξης των αποσχιστικών τάσεων στην κοινωνία.