Μηνύματα

06:15 20/6/2019 - Πηγή: In.gr

Συγγνώμη, αλλά αυτή η ιστορία με την Τουρκία που «προχωρεί σε προκλητικές ενέργειες» και εμείς στέλνουμε «μηνύματα» (άλλοτε «ηχηρά», άλλοτε «αποφασιστικά» και άλλοτε SMS με φατσούλες) δεν μου προκαλεί ούτε φόβο, ούτε ανησυχία, ούτε καν απορία.

Μου προκαλεί αφόρητη βαρεμάρα.

Υποθέτω το ίδιο και στους Τούρκους. Υποψιάζομαι κάποιον βαριεστημένο χαμηλόβαθμο διπλωμάτη σε κάποιο γραφείο του τουρκικού ΥΠΕΞ να μονολογεί νυσταλέα «πάλι αποφασιστικό μήνυμα έστειλε ο Παυλόπουλος!».

Λογικό. Ακούω τα ίδια με τα ίδια εδώ και σαράντα χρόνια

και οι μόνοι που αλλάζουν είναι εκείνοι που τα λένε.

Για να μην μπερδεύεστε με όσα συμβαίνουν, σημειώνω τέσσερα πράγματα.

Πρώτον. Η Τουρκία εκβιάζει διά της Κύπρου για να της παραχωρηθεί ή να της αναγνωριστεί ένας ρόλος στην Ανατολική Μεσόγειο.

Δεύτερον. Η Κύπρος εκβιάζεται διότι έκανε την κορυφαία παπάρα να μπει στην Ευρωπαϊκή Ενωση χωρίς το τουρκοκυπριακό τμήμα της. Και έτσι άφησε την Τουρκία να ομιλεί εξ ονόματος των Τουρκοκυπρίων.

Τρίτον. Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν καμία διάθεση να μπλέξουν σε μια σύγκρουση που δεν καταλαβαίνουν και πολύ. Γι’ αυτό στέλνουν «μηνύματα», «ευχές», «χαιρετίσματα», «φάσκελα» κ.λπ. Αλλά από τηγανίτα, τίποτα.

Τέταρτον. Η Ελλάδα φοβάται μη γίνει καμία στραβή και πληρώσει εκείνη τον λογαριασμό. Από «θερμό επεισόδιο» μέχρι εισβολή λαθρομεταναστών.

Ερώτηση. Με αυτά τα δεδομένα και τον Ερντογάν σε παράκρουση, νομίζει κανείς ότι η Τουρκία θα σκιαχτεί από τις διπλωματικές ενέργειες του Κατρούγκαλου ή από το τσουλούφι της Γεροβασίλη;

Κολοκύθια τούμπανα. Εδώ δεν μπορούν να φυλάξουν τα αστυνομικά τμήματα από τους Ρουβίκωνες, θα φυλάξουν τα νησιά από τους Τούρκους;

Διότι η πικρή αλήθεια είναι ότι απέναντι στην Τουρκία η Ελλάδα δεν διαθέτει σήμερα καμία σοβαρή στρατηγική, ακόμη λιγότερο δεν διαθέτει καν τα μέσα κάποιας στρατηγικής.

Η θεωρία του εκπολιτισμού  Ή του κατευνασμού της Τουρκίας διά της προσέγγισης με την Ευρώπη διαψεύστηκε παταγωδώς. Ούτε η Ευρώπη θέλει πια την Τουρκία, ούτε η Τουρκία την Ευρώπη, και άλλωστε ούτε είδα καμία προκοπή όσο ήθελε η μια την άλλη.

Συνεπώς το καλαμπούρι με τον «ευρωπαϊκό δρόμο» ή το «ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας» καλό είναι να λήξει.

Δοκιμάστηκε. Απέτυχε. Πάμε παρακάτω.

Και γι’ αυτό δεν μας λείπουν οι συνεδριάσεις του ΚΥΣΕΑ, ούτε οι ενημερώσεις των πολιτικών αρχηγών, ούτε η φιγούρα του εκάστοτε υπουργού Αμυνας.

Μας λείπει η στρατηγική και ό,τι αυτή συνεπάγεται.

Αν όμως δεν το καταλάβουμε κι αν δεν ξεκαθαρίσουμε τι ακριβώς μας λείπει, αποκλείεται ποτέ να το βρούμε. Τόσο απλό.