Νίκος Τσιφόρος: Ο διαχρονικός, ο ανατρεπτικός

13:02 7/8/2019 - Πηγή: In.gr

Ο Νίκος Τσιφόρος συγκαταλέγεται στη χορεία εκείνων των ολιγάριθμων, ιδιαίτερα ταλαντούχων ανθρώπων που είναι σε θέση να κάνουν πάρα πολλά και ταυτόχρονα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα, και να τα κάνουν όλα καλά.

Απλόχερα προικισμένος με ταλέντο, γνώσεις και φαντασία, ο Τσιφόρος ήταν, πριν και πάνω απ’ όλα, ένας ευαίσθητος δέκτης όσων συνέβαιναν γύρω του, ένας ανατόμος της κοινωνικής πραγματικότητας με διεισδυτική ματιά και ευρηματικό χιούμορ.

Ο πολυγραφότατος Τσιφόρος, ο αξεπέραστος δημιουργός θεατρικών έργων και κωμωδιών, ήταν ένας πραγματικός μαέστρος

του λόγου, ο οποίος είχε την ικανότητα να συνθέτει κείμενα περίτεχνα και ελκυστικά, που απευθύνονταν εξίσου στο μυαλό και στην ψυχή του Έλληνα και της Ελληνίδας.

Τα πνευματικά δημιουργήματά του είναι ένας μοναδικός θησαυρός, όπου αποτυπώνονται κάθε λογής ήθη και νοοτροπίες, συναρπαστικές ιστορίες για τα «αλώνια» και τα «σαλόνια» της ελληνικής κοινωνίας, το μεγαλείο αλλά και οι παθογένειες των συμπατριωτών μας.

ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ παρουσιάζουν τον κορυφαίο χιουμορίστα όλων των εποχών:

ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΦΟΡΟΣ

Ανατρεπτικό χιούμορ, σάτιρα και σαρκασμός στα διαχρονικά έργα του μοναδικού συγγραφέα!

Στο πλούσιο θεατρικό, συγγραφικό και κινηματογραφικό έργο του, ο Νίκος Τσιφόρος υπερασπίστηκε το «λούμπεν προλεταριάτο», διακωμώδησε τους νεόπλουτους της εποχής και αντιτάχθηκε στον δεσποτισμό ασκώντας  ευφυέστατη κοινωνική κριτική.

https://tv.in.gr/uploads/20190806/172059_ta_nea_10-08-2019_lowres_hd.34.mp4

Η διαχρονικότητα του έργου του Νίκου Τσιφόρου περιγράφεται εύστοχα στο βιβλίο του Νίκου Καμπάνη «Φροντιστήριο Ζωής από τον Νίκο Τσιφόρο»: «Διαχρονικός συγγραφέας ο Τσιφόρος, έγραψε με την ίδια άνεση για τα κουσούρια των «Σταυροφόρων» και για τις ανθρώπινες αδυναμίες των «Παιδιών της Πιάτσας». Βασικό του πιστεύω που βγαίνει έντονα μέσα από τα γραπτά του, είναι ότι οι άνθρωποι παραμένουν ίδιοι στο πέρασμα των αιώνων. Αλλάζουν μόνο κοστούμια, όπλα και γλώσσες επικοινωνίας. Κατά τα άλλα γεννιούνται με προβλήματα, μεγαλώνουν με περισσότερα προβλήματα και πεθαίνουν με ακόμα πιο πολλά προβλήματα, αφού στο μεταξύ έχουν ερωτευθεί μία, δύο, τρεις, δέκα φορές, έχουν βοηθήσει στη διαιώνιση του ανθρώπινου γένους, έχουν πει εκατοντάδες ψέματα και έχουν αντιληφθεί ακόμα περισσότερες πικρές αλήθειες».

Αυτή την εβδομάδα

Η ιστορία της Αθήνας

H εποχή της Τουρκοκρατίας μέσα από καυστική σάτιρα.

Δοξασίες, προλήψεις, ήθη, έθιμα και η συμβίωση Τούρκων κι Ελλήνων.

Συγκλονιστικές λεπτομέρειες που φωτογραφίζουν την ατμόσφαιρα τρομοκρατίας και ανασφάλειας που τα χρόνια της σκλαβιάς σχημάτιζε σταδιακά το ψυχοπροφίλ του σύγχρονου Ελληνα.

Εκτός από τα ιστορικά γεγονότα, στο κείμενο συμπεριλαμβάνονται παροιμιώδεις φράσεις που έμειναν μέχρι σήμερα, τοπωνύμια και περιοχές της πόλης, ήθη και έθιμα, δοξασίες και προλήψεις, αρχιτεκτονική, η συμβίωση Τούρκων κι Ελλήνων και πολλά άλλα.

Ο Νίκος Τσιφόρος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1909. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, όπου έζησε έως το θάνατό του, το 1970.

Αφού άσκησε τη δικηγορία ένα μικρό χρονικό διάστημα, ο Τσιφόρος στράφηκε στο χώρο των γραμμάτων. Στη θεατρική τέχνη πρωτοεμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής με το θεατρικό έργο «Η πινακοθήκη των ηλιθίων» και ακολούθησαν πολλές θεατρικές επιτυχίες του, τις περισσότερες από τις οποίες έγραψε σε συνεργασία με τον Πωλ Βασιλειάδη.

Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε τίτλους έργων του όπως «Η κυρία του κυρίου», «Γάντι και σαρδέλα», «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», «Οι γαμπροί της Ευτυχίας», «Το έξυπνο πουλί», «Ο Κλέαρχος η Μαρίνα κι ο κοντός».

Πολλά έργα του μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο με εξίσου μεγάλη επιτυχία, ενώ ο ίδιος ο Τσιφόρος ασχολήθηκε με την κινηματογραφική σκηνοθεσία και το σενάριο.

Παράλληλα, συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά και έγραψε πολλά ευθυμογραφήματα, στηλιτεύοντας τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας. Ο Τσιφόρος γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ως πεζογράφος. Τα πλέον δημοφιλή πεζογραφήματά του είναι «Τα παιδιά της πιάτσας» και «Τα παλιόπαιδα τ’ ατίθασα».