Ο Πάνος Καμμένος θα φέρει πρόωρες εκλογές; Ή πρόκειται για «στημένο» παιχνίδι;

17:02 13/12/2018 - Πηγή: In.gr

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι η «ώρα της κρίσεως» για τη σχέση του Πάνου Καμμένου με την κυβέρνηση Τσίπρα ήταν η στιγμή που η συμφωνία θα ερχόταν προς επικύρωση στην Βουλή των Ελλήνων.

Σε εκείνη τη χρονική στιγμή μετέθετε τις αποφάσεις του, έχοντας κάνει τους τελευταίους μήνες τις πιο αντιφατικές δηλώσεις, που ξεκινούν από την πρόθεση να ρίξει την κυβέρνηση πριν την επικύρωση, μέσα

από απόσυρση της εμπιστοσύνης και φτάνουν στην απλή έκφραση δυσαρέσκειας χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την κυβέρνηση.

Όμως, η σημερινή δήλωσή του αλλάζει τα δεδομένα καθώς ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ δήλωσε ότι θα παραιτηθεί από υπουργός όταν η περάσει η Συμφωνία από το κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ.

Και αυτό γιατί σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα η διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης στην ΠΓΔΜ θα ολοκληρωθεί στις 15 Ιανουαρίου. Εάν φανεί συνεπής στη δήλωσή του, ο Πάνος Καμμένος θα πρέπει τότε να παραιτηθεί από υπουργός.

Ειδικότερα σήμερα μιλώντας στους αξιωματικούς στην 1η Στρατιά υποστήριξε ότι ««εάν ψηφιστεί η Συμφωνία των Πρεσπών από τη μεριά της ΠΓΔΜ, εγώ θα παραιτηθώ από υπουργός Εθνικής Άμυνας, αναλαμβάνοντας το βάρος της ευθύνης και θα αποσυρθώ από την κυβέρνηση».

Η σκόπιμη αμφισημία της δήλωσης

Όμως, επειδή η δήλωση αυτή προκάλεσε θόρυβο υπήρξαν και ερωτήσεις δημοσιογράφων, που αφορούσαν ακριβώς το εάν βλέπει εκλογές την άνοιξη ή το φθινόπωρο.

Βέβαια, εάν δούμε την απάντηση του αρχηγού των ΑΝΕΛ θα διαπιστώσουμε ότι έχει μια ιδιότυπη αμφισημία.

Συγκεκριμένα ο Πάνος Καμμένος δήλωσε: «Πιστεύω ότι οι εκλογές δεν θα πρέπει να γίνουν σύντομα. Το θέμα του Σκοπιανού ήρθε, παρά τη συμφωνία που είχαμε με την ΣΥΡΙΖΑ για να κυβερνήσουμε μαζί, πολύ πιο νωρίς από ό,τι είχε σχεδιαστεί. Το καλό για την πατρίδα θα είναι οι εκλογές να έρθουν στο τέλος της τετραετίας. Από τη δική μας πλευρά θα κάνουμε ό,τι πρέπει για αυτό. Από εκεί και πέρα, όμως, αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχουν κάποια θέματα τα οποία αποτελούν για εμάς “κόκκινη γραμμή” και δεν μπορώ εγώ ως πολιτικός προϊστάμενος των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και λόγω της πολιτικής μου σταδιοδρομίας, να αποδεχθώ να παραμένω υπουργός Εθνικής Άμυνας και παράλληλα να συνυπογράφω την παράδοση του όρου “Μακεδονία”. Αυτό δεν θα το κάνω ποτέ».

Η αμφισημία έγκειται ακριβώς στο ότι ενώ υπαινίσσεται αρχικά ότι εξαιτίας των «κόκκινων γραμμών» που έχει ο ίδιος η κυβέρνηση αυτή μπορεί να μην ολοκληρώσει την τετραετία, στη συνέχεια δεν μιλάει για απόσυρση εμπιστοσύνης ή για καταψήφιση της κυβέρνησης, αλλά απλώς για το πώς δεν μπορεί ο ίδιος να παραμείνει υπουργός Εθνικής Άμυνας μετά την κύρωση της συμφωνίας και την «παράδοση του όρου “Μακεδονία”».

Είναι πάντως ενδεικτικό της όλης αμηχανίας και του προβληματισμού που προκάλεσε η αρχική δήλωση ότι τελικά δόθηκε στη δημοσιότητα διευκρινιστική δήλωση στην οποία περιλαμβάνεται η παρακάτω αναφορά: «η πάγια θέση μου είναι ότι δεν μπορώ να δεχτώ καμία συμφωνία η οποία περιλαμβάνει τον όρο “Μακεδονία” και κάλεσα και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ξεκαθαρίσει την θέση του. Επισκέφθηκα τα φυλάκια, γιατί όπως δημόσια έχω πει -και το είπα και στους στρατιωτικούς, τους αξιωματικούς, τους υπαξιωματικούς, τους στρατεύσιμους και τους συνοριοφύλακες που συνεργαστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια- μπορεί να είναι η τελευταία μου επίσκεψη. Είναι δεδομένο ότι αν -ω μη γένοιτο- αυτή η συμφωνία φτάσει στη Βουλή, εγώ δεν θα συνεχίσω να είμαι υπουργός Εθνικής Άμυνας και ούτε οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα συνεχίσουν να αποτελούν μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού». Μάλιστα το σχετικό τηλεγράφημα του ΑΠΕ υπογραμμίζει ότι «συνεργάτες του υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου διευκρίνιζαν ότι ο κ. Καμμένος επανέλαβε την πάγια θέση του ότι θα παραιτηθεί αν έρθει η συμφωνία στη Βουλή».

Απλή παραίτηση ή απόσυρση της εμπιστοσύνης; Και πότε;

Το ερώτημα που τίθεται, επομένως, είναι εάν η διαφοροποίηση του Πάνου Καμμένου από την κυβερνητική γραμμή για το Μακεδονικό περιοριστεί απλώς στο διάβημα της παραίτησής του, εάν θα συνδυαστεί με την απόσυρση του συνόλου των υπουργών των ΑΝΕΛ, όπως έχει υπαινιχθεί σε άλλες περιπτώσεις και βέβαια εάν κάνει δήλωση συνολικής άρσης της εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση οπότε και αναγκαστικά θα πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα να σχηματιστεί νέα κυβερνητική πλειοψηφία.

Και βέβαια όλα αυτά έχουν να κάνουμε και με το πότε. Εάν μιλάμε για την υπερψήφιση από τη Βουλή της ΠΓΔΜ μιλάμε για τα μέσα Ιανουαρίου. Εάν μιλάμε για την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών από την Βουλή των Ελλήνων μιλάμε για τουλάχιστον για τον Φεβρουάριο ή και αργότερα και σε κάθε περίπτωση σε ένα χρόνο που ακόμη και πρόωρες εκλογές θα έρχονται όλο και πιο κοντά στο σενάριο σύμπτωσης με τις εκλογές του Μαΐου;

Τι θα κάνει ο Πάνος Καμμένος σε περίπτωση πρότασης μομφής;

Και βέβαια το ερώτημα δεν είναι μόνο τι θα κάνει ο ίδιος ο Πάνος Καμμένος ή ποιες πρωτοβουλίες θα πάρει, αλλά και πώς θα αντιδράσει και απέναντι σε πρωτοβουλίες άλλων.

Για παράδειγμα είναι απόλυτα σαφές ότι εάν παραιτηθεί και γενικά εάν υπάρξει εικόνα κρίσης στον κυβερνητικό συνασπισμό, η αντιπολίτευση θα προσπαθήσει να οξύνει ακόμη περισσότερο την κυβερνητική κρίση καταθέτοντας πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης.

Τι θα κάνει σε αυτή την περίπτωση ο Πάνος Καμμένος; Θα επιμείνει στη στήριξη της κυβέρνησης, παρότι μόλις θα έχει αποσυρθεί από αυτήν; Θα συνταχθεί με την αντιπολίτευση σε μια λογική ακόμη μεγαλύτερης ρήξης, παίρνοντας την ευθύνη να πέσει η κυβέρνηση;

Και πώς είναι δυνατόν να παραιτείται από υπουργός, να αποσύρει τους υπουργούς του από την κυβέρνηση σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συμφωνία των Πρεσπών και ταυτόχρονα να στηρίξει την κυβέρνηση σε μια πρόταση δυσπιστίας; Ή ακόμη και με το να απουσιάσει επιδεικτικά από τη συνεδρίαση ώστε ο Τσίπρας να περάσει τη συμφωνία με λιγότερους από 151 βουλευτές;

Ελέγχει πραγματικά το κόμμα του ο Πάνος Καμμένος;

Στη σχετική συζήτηση τείνουμε αρκετές φορές να ασχολούμαστε περισσότερο με τη συνολική αριθμητική της κυβέρνησης Τσίπρα στο ενδεχόμενο είτε μιας πρότασης δυσπιστίας είτε μια διαδικασία λήψης ψήφου εμπιστοσύνης, εάν πάμε σε διαμόρφωση νέας πλειοψηφίας.

Όμως, υπάρχει και η «αριθμητική» των ΑΝΕΛ και το πόσοι βουλευτές των ΑΝΕΛ είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν σε όλη τη διαδρομή τον Πάνο Καμμένο.

Για παράδειγμα τόσο ο Δημήτρης Παπαχριστόπουλος όσο και η Έλενα Κουντουρά έχουν κάνει περίπου σαφές ότι δεν πρόκειται να τον ακολουθήσουν σε «όλη τη γραμμή», ενώ αντίστοιχα αρνητικός απέναντι στην καταψήφιση της κυβέρνησης έχει φανεί να είναι και ο Κώστα Ζουράρις.

Στην πραγματικότητα, πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι ο Πάνος Καμμένος αυτή τη στιγμή δεν ελέγχει πλήρως το κόμμα του και ότι η συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει αρκετά στελέχη των ΑΝΕΛ να βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά και να μην είναι διατεθειμένα να πάνε σε μια γραμμή ρήξης.

Ίσως μάλιστα να είναι αυτή ακριβώς η αίσθηση απώλειας ελέγχου που κάνει τον αρχηγό των ΑΝΕΛ να προσπαθεί να βρει τρόπους να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων σε μια δύσκολη στιγμή, καθώς ούτως ή άλλως δέχεται μεγάλη πολεμική από την ίδια την εκλογική βάση του για τη συνεχιζόμενη στήριξη της κυβέρνησης Τσίπρα.

Πόσο πιθανές είναι οι πρόωρες εκλογές;

Όλα αυτά επαναφέρουν το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών με πρωτοβουλία της κυβέρνησης και αφορμή την τυχόν διαφοροποίηση των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του Πάνου Καμμένου.

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τώρα έχει επιμείνει στην τακτική της εξάντλησης της τετραετίας εκτιμώντας ότι ως το κόμμα με τη χαμηλότερη συγκριτικά συσπείρωση μόνο να κερδίσουν εάν μπορέσουν να διατηρήσουν μια σχετική πρωτοβουλία των κινήσεων μέχρι τις εκλογές.

Άλλωστε, μπορεί να έχει παγιωθεί –και να μην φαίνεται αντιστρέψιμη– η πρωτιά της ΝΔ, αλλά το κλειδί για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να μικρύνει τη διαφορά και τουλάχιστον μέχρι τώρα φαίνεται αυτό να διευκολύνεται από την παράταση (και πόλωση της προεκλογικής περιόδου).

Όμως, υπάρχουν και οι «δεύτερες σκέψεις» που αφορούν την αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάπου τώρα θα πετύχει το ζενίθ της εκλογική του δυναμική. Κέρδισε τις εντυπώσεις με τις συντάξεις, έφερε το «κοινωνικό πακέτο», ηγήθηκε της «εξόδου από τα «μνημόνια».

Άρα έχει συγκεντρώσει το μέγιστο επικοινωνιακό οπλοστάσιο μαζί με τη δυνατότητα εξαγγελίας διορισμών και επιπλέον ελαφρύνσεων που ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσε να τις κάνει τώρα εφόσον πάνε για τον επόμενο προϋπολογισμό.

Την ίδια στιγμή η υπερψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών δεδομένης της πάγιας πλειοψηφικής απόρριψής της από το εκλογικό σώμα δεν θα προσέθετε κάτι, την ώρα που θα έβαζε την κυβέρνηση σε μια επαναδιαπραγμάτευση της κοινοβουλευτικής της πλειοψηφίας.

Όλα αυτά μπορούν να αποτελέσουν επιχειρήματα και για πρόωρες εκλογές πριν από την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, κάτι που εκτός των άλλων θα μετέφερε την «καυτή πατάτα» στον επόμενο ένοικο του Μαξίμου.

Σε κάθε περίπτωση οι σημερινές παλινωδίες του Πάνου Καμμένου απλώς υπογραμμίζουν ότι προς το παρόν η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θέλει τις αποφάσεις αυτές να τις πάρει η ίδια και όχι βέβαια ο ηγέτης των ΑΝΕΛ που υποχρεώθηκε σε μερική αναδίπλωση.