Περιμένοντας στη Μόρια…

08:33 19/6/2019 - Πηγή: In.gr

4.930 πρόσφυγες και μετανάστες παραμένουν σήμερα στη Μόρια, σημειώνει η εφημερίδα Tageszeitung. Όπως επισημαίνει, «λίγοι λαμβάνουν άσυλο. Μερικοί αποστέλλονται στην Τουρκία. Κάποιοι επιχειρούν να περάσουν παράνομα στην κεντρική Ευρώπη. Αλλά οι περισσότεροι απλώς περιμένουν». Ο απεσταλμένος της εφημερίδας στη Λέσβο συνομιλεί με πολλούς από τους διαμένοντες στον καταυλισμό και διαπιστώνει ότι οι περισσότεροι διηγούνται λίγο πολύ τα ίδια: «Έχουν πουλήσει τα πάντα, λένε αυτοί οι άνθρωποι. Εδώ αρρωσταίνουν, αλλά πρέπει να περιμένουν. Για φαγητό μία ώρα, τρεις φορές την ημέρα. Για ραντεβού στον γιατρό

έναν μήνα. Για μία πρώτη συνέντευξη μετά την αίτηση ασύλου έναν χρόνο. Πολύς χρόνος, ακόμη και για ενήλικες. Αλλά πάνω από το ένα τρίτο των κατοίκων της Μόριας είναι παιδιά. Χάνουν πολύ χρόνο. Δεν υπάρχει σχολείο, παρά μόνο μία ΜΚΟ από την Ελβετία που κάνει κάποια μαθήματα. Το μόνο που κανονίζεται γρήγορα εδώ είναι η επιστροφή: όποιος θέλει να γυρίσει στη χώρα από την οποία προέρχεται, μπορεί να απευθυνθεί στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και πολύ γρήγορα θα βρεθεί στο αεροπλάνο της επιστροφής».

Ο Γερμανός δημοσιογράφος παραμένει προφανώς στον περίβολο γιατί, όπως σημειώνει, «είναι αδύνατον για έναν δημοσιογράφο να εισέλθει στο εσωτερικό του καταυλισμού και να μιλήσει με τους υπεύθυνους. Μόνο ο αποκαλούμενος ‘Ελαιώνας’ είναι προσβάσιμος. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει λάβει πάνω από 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ για να φροντίσει τους πρόσφυγες. Αλλά κάθε τόσο λέγεται ότι δεν απορροφά τα χρήματα πλήρως ή εγκαίρως». Πάντως ο απεσταλμένος της Tageszeitung βλέπει ευθύνες και στις Βρυξέλλες: «Η Κομισιόν δεν θέλει τα αποκαλούμενα hotspots μόνο για την καταγραφή (των προσφύγων). Ο κίνδυνος να εγκλωβιστεί κανείς εκεί για μεγάλο διάστημα προσλαμβάνει στρατηγικό χαρακτήρα και λειτουργεί ως αποτροπή».

«Όχι» στις διακρίσεις εις βάρος αλλοδαπών

Ήταν η «σημαία» των Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) στις εκλογές του 2013: η Γερμανία θα επέβαλε ειδικό «τέλος» σε αυτοκίνητα με ξένες πινακίδες που χρησιμοποιούν τους γερμανικούς αυτοκινητοδρόμους. Παρά τις έγκαιρες προειδοποιήσεις ο τότε υπουργός Μεταφορών Αλεξάντερ Ντόμπριντ διαβεβαίωνε τους πάντες ότι ο νόμος συνάδει με το ευρωπαϊκό δίκαιο. Η καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, την Τρίτη, αποτελεί τεράστια πολιτική ήττα για το κόμμα του, όπως επισημαίνουν πολλές γερμανικές εφημερίδες. Χαρακτηριστικό το σχόλιο από τον Kölner Stadt-Anzeiger της Κολωνίας: «Οι Χριστιανοκοινωνιστές ήθελαν να εξυπηρετήσουν την εκλογική τους πελατεία, που υποφέρει από την τράνζιτ κυκλοφορία στα σύνορα Βαυαρίας-Αυστρίας. Ήταν η απόλυτη αποτυχία».

Ασυνήθιστα υψηλοί τόνοι από την οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt του Ντίσελντορφ: «Ζήτω το κράτος δικαίου! Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποδόμησε τα ‘διόδια για αλλοδαπούς’ των Χριστιανοκοινωνιστών σύμφωνα με όλους τους κανόνες της νομικής τέχνης. Αυτό το ξεπαράδιασμα των αλλοδαπών, που μεταβαπτίζεται σε ‘τέλος υποδομών’, αποτελεί διάκριση εις βάρος τους και παραβιάζει την ευρωπαϊκή αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας αγαθών και υπηρεσιών. Με αυτό το χαστούκι τερματίζεται ένα πρωτόγονο (πολιτικό) παιχνίδι των Χριστιανοκοινωνιστών, οι οποίοι επιχειρούσαν να επανακάμψουν στη Βαυαρία με ωμή βία και ξενοφοβικά υπονοούμενα».

Αναζητείται ευρωπαϊκή λύση

Όλα αυτά μετά από προσφυγή της Αυστρίας εναντίον της Γερμανίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Μία νίκη για τη Βιέννη; Η αυστριακή εφημερίδα Die Presse παρατηρεί: «Δεν είναι μόνο νίκη της Αυστρίας, είναι μία νίκη του δικαίου και της λογικής, η οποία γλυτώνει την Ευρώπη από πολλά. Του δικαίου, γιατί καθίσταται σαφές ότι οι κανόνες της ΕΕ ισχύουν για όλα τα κράτη-μέλη, μικρά και μεγάλα. Και της λογικής, γιατί αυτή η απόφαση θέτει τη συνοχή των κρατών-μελών υπεράνω των μεμονωμένων συμφερόντων». Το επόμενο βήμα, επισημαίνουν πολλοί σχολιαστές, θα ήταν να θεσπιστεί ένα ενιαίο ευρωπαϊκό σύστημα διοδίων. Αλλά όπως παρατηρεί η εφημερίδα Stuttgarter Zeitung «θα χρειαστεί χρόνο μία λύση σε ευρωπαϊκό επίπεδο – χρόνος, ο οποίος δυστυχώς ξοδεύτηκε για να υποχωρήσει η γερμανική πολιτική στις σειρήνες του λαϊκισμού και να κινηθεί σε λάθος κατεύθυνση».

Γιάννης Παπαδημητρίου