Σκοπούλη: Η πολιτική της υγείας και όχι της νοσηρότητας

22:06 19/5/2019 - Πηγή: In.gr

Η υγεία για τον άνθρωπο αποτελεί ένα από τα μείζονα αγαθά.

Σήμερα τα συχνότερα νοσήματα που συμβάλουν στη νοσηρότητα και την πρόωρη θνησιμότητα δεν είναι οι λοιμώξεις δηλαδή ο ανταγωνισμός μας με τα μικρόβια και τους ιούς. Είναι τα νοσήματα που προκαλούνται από την αντίδραση του ανθρώπινου οργανισμού απέναντι στις συνθήκες διαβίωσης που έχει διαμορφώσει ο ίδιος ο άνθρωπος.Τέτοια νοσήματα είναι η παχυσαρκία, η αθηροσκλήρυνση, οι νεοπλασίες, ο διαβήτης, τα αυτοάνοσα,

οι αλλεργίες, τα νευροεκφυλιστικά.

Οι παράγοντες που συμβάλλουν αποδειγμένα σε αυτού του είδους τη νοσηρότητα είναι: οι χαμηλές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες διαβίωσης των παιδιών, το stress, η διατροφή, η καθιστική ζωή, το κάπνισμα, η ρύπανση της ατμόσφαιρας, τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, οι απότομες αλλαγές συνηθειών των πληθυσμών.

Επιστημονικές μελέτες υποστηρίζουν ότι η συχνότητα εμφάνισης αυτών των νοσημάτων αυξάνεται σταδιακά με ποσοστά πρόβλεψης που αντιστοιχούν στον διπλασιασμό της επίπτωσης των νευροεκφυλιστικών σε 10 χρόνια και των νεοπλασμάτων σε 20 χρόνια. Πάνω από το 60% των ατόμων που θα νοσήσουν και θα χρειαστούν αντιμετώπιση ανήκουν σε πληθυσμό χαμηλού ή μέσου οικονομικού εισοδήματος.

Αυτές οι προβλέψεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Αρκεί η επιστημονική παρέμβαση με τις νέες εξατομικευμένες μεθόδους πρόληψης και θεραπείας για να επιλύσουν το πρόβλημα που έρχεται σαν σίφουνας; Αρκούν τα ατομικά μέτρα πρόληψης και έγκυρης διάγνωσης;

Το θέμα είναι καθαρά πολιτικό. Η πολιτική είναι αυτή που επειγόντως οφείλει να ενδιαφερθεί.

Και υπάρχουν δυο καθαρά διαφορετικές αντιλήψεις πάνω σε αυτά τα ζωτικά θέματα.

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική θα φτιάξει περισσότερους ειδικούς γιατρούς, νέα φάρμακα, νέες μονάδες χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας, περισσότερα κρεβάτια σε μονάδες εντατικής θεραπείας για να αντιμετωπίσει τη νοσηρότητα. Αυτή η πολιτική μοιάζει πρόσκαιρα αρεστή γιατί αυξάνει τις θέσεις εργασίας, προάγει την κατευθυνόμενη επιστήμη, ενέχει την «πρόοδο» και μπορεί να κάνει μια μεσαία τάξη ευχαριστημένη γιατί έχει να πληρώσει ώστε να εξασφαλίσει όχι την υγεία της αλλά την πρόσκαιρη επιβίωσή της από τη νοσηρότητα.

Ολο αυτό το εγχείρημα που ουσιαστικά ήδη ζούμε αυξάνει το κόστος των συστημάτων υγείας κατακόρυφα. Ποιο ασφαλιστικό σύστημα υγείας είναι αυτό που θα μπορέσει να αντέξει μελλοντικά τέτοια φροντίδα;

Τι γίνεται με τα αίτια που προκαλούν αυτή την κατάσταση; Σιωπή.

Αποτελούν αντικείμενο μόνο των ακτιβιστών;

Οχι. Υπάρχει η πολιτική που προτάσσει την προστασία του περιβάλλοντος έμπρακτα και όχι ρητορικά, η πολιτική που έχει σαν κύριο μέλημα της ένα αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος, αρωγό και προστάτη της μητέρας και του παιδιού, η πολιτική της προστασίας της οικογένειας των χαμηλών εισοδημάτων, η πολιτική των ανθρώπινων συνθηκών εργασίας, η πολιτική της βιώσιμης ανάπτυξης με κανόνα τον σεβασμό στο φυσικό, κοινωνικό και αισθητικό περιβάλλον, η πολιτική που θέτει την οικονομία στην υπηρεσία των πραγματικών προβλημάτων και όχι στην υπηρεσία της ίδιας της οικονομίας, η πολιτική που στόχος της είναι να διαμορφώσει φυσικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες όπου ο καθένας θα έχει το δικαίωμα να ΖΗΣΕΙ χρόνια πολλά και καλά έχοντας το μεγαλύτερο όφελος με το μικρότερο κόστος. Και αυτή η πολιτική δεν είναι άλλη από την πολιτική της Αριστεράς και της Οικολογίας.

Η Φωτεινή Ν. Σκοπούλη είναι ιατρός, ομότιμη καθηγήτρια στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, πρώην υφυπουργός Υγείας και υποψήφια ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ