Τα ρούχα της πρώτης κυρίας και το Αρλεκιν

06:31 26/8/2019 - Πηγή: In.gr

Είναι θλιβερό. Θλιβερός ο ρόλος της «γλάστρας»που αναλογεί στην εκάστοτε σύζυγο αρχηγού κράτους. Τώρα τον ρόλο έχει η κυρία Γκραμπόφσκι. Πιο πριν, ήταν η κ. Μπαζιάνα.

Τι φορούσαν; Πού πήγαν; Πόσο έχετε κουραστεί να διαβάζετε για την κομψότητα των κυριών του εκάστοτε κυρίου; Εγώ πολύ. Με θίγει ως γυναίκα. Κατά τα λοιπά.η αισθητική δεν υπήρξε ποτέ ακριβώς θέμα προσωπικού γούστου και μόνο. Είναι ένα εξαιρετικά δομημένο σύστημα αξιών.

Οπότε βρεθήκαμε τώρα να ασχολούμαστε με της κ. Γκραμπόφσκι. Ποιος,ένας πείτε μου, ικετεύω, ένας, ποιος δεν έχει σημαντικότερα προβλήματα στην ζωή του;

Κι όμως, με ένα Άρλεκιν ξεχνιέσαι.

Το Άρλεκιν

Προσπαθήσαμε να χωριστούμε σε «άριστους» και «ξεγραβάκωτους». Αυτός ήταν ο πρώτος πυλώνας της διαφωνίας. Έτη τώρα. Οι καλοντυμένοι αριστοκράτες και τα «ταγάρια»της αριστεράς. Με τα χρόνια ενσωματώσαμε την κουλτούρα. Βλέπεις στον δρόμο κάποιον, λες ωπ! γραβάτα, άριστος. Ντυνόμαστε όπως η κυρίαρχη ιδεολογική αισθητική μας έχει υπαγορεύσει. Συναντιούνται – στον θεό σου!- αρχηγοί κρατών κι εμείς ξεκατινιαζόμαστε αν οι σύζυγοι στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.

Που καίγεται ο μισός πλανήτης, θα πεθάνουμε όλοι και μας πήρε ο πόνος αν ήταν πιο καλοντυμένη η Μπέτυ ή η Μαρέβα.

Πόσο μας νοιάζει; Καθόλου.Εμάς,δηλαδή,που συνεννοούμαστε στα βασικά.

Αλλά πρόκειται περί Άρλεκιν. Έφυγαν οι «άπλυτοι», ήρθαν οι άριστοι, Και των αρίστων οι γυναίκες, θα είναι σαν κι εκείνη του Καίσαρα: Ευπρεπής. Κομψή; Καλόγουστη; Αδιάφορο. Ευπρεπής. Σα νομάρχης της ΝΔ το ’80.Διότι είναι σύζυγος. Οφείλει,

Στον αντίποδα, έχομε την «φεγγαρόφωτη»,που μπορεί να είναι και άριστη και «χαλαρή ενδυματολογικά.  Θυμάστε τι είχαν σούρει στη συνομήλικη τη κ. Μιχαηλίδου,Έφη Αχτσιόγλου; Θα θυμάστε και εμπιστευόμενη το μορφωτικό επίπεδο του κοινού, εκτιμώ ότι έχετε ήδη εντοπίσει την αδικία. Η Δόμνα Μιχαηλίδου είναι μια άριστη φρέσκια κοπέλα.

Η Έφη Αχτσιόγλου,ελάτε, θυμάστε: Ήταν του σκοινιού και του παλουκιού.Ποια ντύνεται καλύτερα; Αδιάφορο. Προσωπικά θεωρώ πιο θεσμική την Αχτσιόγλου. Αλλά αδιάφορο. Γιατί είναι η προσωπική μου αισθητική,όχι η επιβεβλημένη,

Η δικτατορία της αισθητικής

Θυμάστε, φυσικά,  πόσο άσχημα έχουν φερθεί στις γυναίκες τις βουλής, Τα πάχη, οι μπλούζες, τα μαλλιά. Πόσο αποθεώθηκαν κάποιες καλλονές.Πόση σημασία είχε. Η αισθητική δημιουργεί άλλοθι και υποχρεώσεις. Αλλά κυρίως,πρώτα από όλα,άλλοθι: Η ρυτίδα της Τασίας μου χαλάει την αισθητική. Και μετά πάμε αλλού. Οι τρανς, τα γκέι φιλιά. Σου χαλάνε την αισθητική,

Αδιαφορούμε, λοιπόν.

Γιατί η αισθητική είναι προϊόν συνειδήσεων.Συχνά λέω, χαριτολογώντας, στις φίλες, ότι στο σοσιαλισμό οι πολύ ακριβές κι εξαιρετικές κρέμες νεότητος θα μοιράζονται με δελτίο σε όλες τις γυναίκες. Θα πατσαβουριάζουμε (sic sic sic) ή θα έχουμε υπέροχο δέρμα εξίσου.

Προσπαθούν να μας χωρίσουν σε δύο κατηγορίες κοινωνικές: Αυτούς με τα κασμίρια, εκείνους με τα πανέρια, Μερικές φορές και στα πανέρια βρίσκεις κάτι βιντατζιές που τύφλα να’χει το κασμίρι.Αλλά δεν γίνεσαι άριστος. Παραμένεις ένας, μάλλον καλοντυμένος, φτωχός.

Στο διά ταύτα

Αυτό είναι το πρόβλημα. Πρώτα πειστήκαμε πως χωριζόμαστε σε «άριστους» και «ταγάρια». Μετά χωριστήκαμε σε φτωχούς και μεσοαστούς.Μεσοαστούς με έναν μισθό και ένα σπίτι,ούτε ο Μαρξ ο ίδιος δεν θα μπορούσε να σκεφτεί πιο Μοντυ Παϊθονς αστείο.Ούτε κι ο Φρήντμαν. Ας αναγνωρίσουμε το χιούμορ.

Κι αυτό είναι το δια ταύτα. Η επιστροφή στην κανονικότητα δεν αφορά την κοινωνία, όπως νομίζουμε. Η κοινωνία θα πεινάσει, θα μετανιώσει ή θα συμφωνήσει, θα πεθάνει χωρίς φάρμακα – αυτό το βλέπω ήδη.

Αλλά θα χαζεύει τις καλοντυμένες (όπως διαφημίζονται) κυρίες.

Στη στέψη του Τσάρου Νικόλαου, μία από τις πιο πλούσιες στην ιστορία της Ευρώπης, ποδοπατήθηκαν περί τις 2.000 φτωχοί αγρότες, απλώς για λίγο σιτάρι και ένα περαστικό βλέμμα στις υπέρλαμπρες τελετές και τις διαμαντένιες τιάρες.

Ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου για λίγο άρτο και πολύ θέμα.

Κι αυτό είναι η πολιτική διάσταση της δικτατορίας της αισθητικής. Κι αυτό είναι και το συλλογικό μας κόμπλεξ κατωτερότητας.

Γιατί η πραγματική ουσία είναι πως τα καθησυχαστικά άρθρα για το ντύσιμο της κάθε κυρίας που μας έβγαλε,ως έθνος, ασπροπρόσωπους στους «ξένους» (μιλάμε για αγνό επαρχιώτικο σύνδρομο) δείχνουν μπλούζες ακριβότερες από τον κατώτερο μισθό.

Κι αυτό είναι το διά ταύτα.