Τι είναι το «kintsugi» και γιατί είναι πάλι τόσο επίκαιρο;

07:57 21/2/2019 - Πηγή: In.gr

Πριν από τέσσερις ή πέντε αιώνες στην Ιαπωνία, εμφανίστηκε μια πολυτελής τεχνική για την αποκατάσταση σπασμένων κεραμικών. Οι τεχνίτες άρχισαν να χρησιμοποιούν βερνίκι και χρυσή χρωστική για να επανατοποθετούν τα θρυμματισμένα κομμάτια πίσω. Αυτή η παράδοση, γνωστή ως kintsugi, που σημαίνει «χρυσές ραφές» (ή kintsukuroi, «χρυσή επισκευή»), εξακολουθεί να είναι ισχυρή και σήμερα!

Ο πρόσφατος διεθνής ενθουσιασμός για το kintsugi μπορεί

να οφείλεται στην τάση για την κεραμική, που επέστρεψε δριμύτερη, με μια νέα προσθήκη. Νέοι καλλιτέχνες που αναλαμβάνουν το μέσο βρίσκουν καινοτόμους τρόπους για να εντάξουν την κεραμική στην σύγχρονη εποχή. Αυτή η τεχνική, που παραδοσιακά εκτελείται από ειδικούς στα βερνίκια, αν και υιοθετήθηκε από τους κεραμιστές στη σύγχρονη εποχή έχει προκαλέσει τεράστιο ενδιαφέρον. Όχι μόνο τα kintsugi έχουν υιοθετηθεί και προσαρμοσθεί από κορυφαίους σύγχρονους καλλιτέχνες, αυτές τις μέρες μπορεί κανείς να πάρει μαθήματα kintsugi και να βρει βιβλία αυτοβοήθειας και ευεξίας που το χρησιμοποιούν ως μεταφορά για να αγκαλιάσουν οι άνθρωποι τις ατέλειες τους. Στην αρχή, ωστόσο, το kintsugi ήταν απλά ένα πρακτικό και όμορφο μέσο επισκευής.

Οι ρίζες του kintsugi είναι αβέβαιες, αλλά είναι πιθανό ότι η πρακτική έγινε συνηθισμένη στην Ιαπωνία κατά τα τέλη του 16ου ή στις αρχές του 17ου αιώνα, σημείωσε η Louise Cort, επιμελήτρια κεραμικών στην Πινακοθήκη του Smithsonian και στο Gallery Arthur M. Sackler στην Washington, DC. Οι απαρχές του συσχετίζονται συχνά με τη φημισμένη ιστορία ενός Ιάπωνα στρατηγού του 15ου αιώνα, ο οποίος ήθελε να επιδιορθώσει ένα σπασμένο κεραμικό μπολ που είχε σπάσει. Η ιστορία λέει ότι έστειλε το μπολ πίσω στην Κίνα για αντικατάσταση. Του είπαν ότι το κομμάτι ήταν τόσο σπάνιο, δεν υπήρχε άλλο σαν αυτό. Οι Κινέζοι έστειλαν πίσω το αρχικό μπολ, επισκευασμένο με μεταλλικές λεπτομέρειες.

Η παραδοσιακή μέθοδος kintsugi, ξεκινά με τη χρήση της λάκας που χρησιμοποιείται για να κολλήσει τα κεραμικά κομμάτια πίσω στο σπασμένο αντικείμενο. Η λάκα χρησιμοποιείται επίσης ως στόκος για να γεμίσει τυχόν κενά ή τρύπες όπου μπορεί να λείπουν κομμάτια από το αρχικό σκάφος του κεραμικού. Αυτή η επιδιόρθωση είναι το πιο δύσκολο μέρος, γιατί η λάκα δεν μπορεί να αφαιρεθεί μόλις στεγνώσει και τα κομμάτια πρέπει να τοποθετηθούν όλα μαζί, ακόμα και αν υπάρχουν 20 διαφορετικά μέρη.