Το Ιουδαϊκό Πάσχα: Η έξοδος και η απελευθέρωση των Εβραίων

10:33 19/4/2019 - Πηγή: In.gr

Μεγάλη εορτή του Ιουδαϊσμού σήμερα, το Πεσάχ (διάβαση), σε ανάμνηση της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο και συγκεκριμένα της απελευθέρωσής τους από τη δουλεία των Φαραώ και της διάβασής τους από την Ερυθρά θάλασσα προς τη Γη της Επαγγελίας.

Η λέξη θυμίζει την ελληνική λέξη «Πάσχα» και ορθώς, καθώς πρόκειται για ελληνοποιημένη απόδοση της εβραϊκής Πεσάχ.

Το Ιουδαϊκό Πάσχα γιορτάζεται κάθε χρόνο από τη δύση του ηλίου της 15ης του μηνός Νισάν έως το βράδυ της 21ης του

αυτού μηνός (19-27 Απριλίου 2019), με πρωινές και βραδυνές ακολουθίες στις συναγωγές.

Το πασχαλινό τραπέζι

Στο πασχαλινό τραπέζι υπάρχουν τα σύμβολα της ιστορίας του εβραϊκού Πάσχα: Το αρνί, ως θυσία στον Θεό για την απελευθέρωσή τους, το βρασμένο αυγό, που συμβολίζει το δεύτερο ναό που υπήρχε στην Ιερουσαλήμ, τα πικρά χόρτα (χαζαρέτ ή μαρόρ) σε ανάμνηση της πικρής ζωής που έκαναν οι δούλοι Εβραίοι και την κρέμα από μήλα, ξηρούς καρπούς, κανέλα και κρασί (χαροσέτ), που συμβολίζει το μείγμα λάσπης που χρησιμοποιούσαν για τα τούβλα οι ισραηλίτες σκλάβοι, όταν δούλευαν στα φαραωνικά έργα.

Και τις επτά ημέρες που διαρκεί η γιορτή του Πάσχα καταναλώνεται άζυμος άρτος.

Κι αυτό γιατί όταν εγκατέλειψαν την Αίγυπτο δεν είχαν χρόνο να περιμένουν το ζυμάρι να φουσκώσει. Το έψηναν αζύμωτο πάνω στις καυτές πέτρες της ερήμου.

Το Εβραϊκό και το Χριστιανικό Πάσχα

Το Ιουδαϊκό Πάσχα τίμησε ο Ιησούς με τους μαθητές του στον Μυστικό Δείπνο και αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο του Χριστιανικού με το Εβραϊκό Πάσχα.

Οι μεν Εβραίοι γιορτάζουν την απελευθέρωσή τους από τη φαραωνική δουλεία, οι δε Χριστιανοί την ανάσταση του Χριστού και την απελευθέρωσή τους από την αμαρτία και το θάνατο.

Ο Χριστιανισμός πήρε το Πάσχα από τους Εβραίους και του έδωσε νέο νόημα. Αξίζει να τονιστεί ότι η κορύφωση του θείου δράματος, που οδήγησε στην Ανάσταση του Ιησού Χριστού, έγινε κατά τη διάρκεια του Ιουδαϊκού Πάσχα.

Με απόφαση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, το 325, το Πάσχα ορίστηκε να εορτάζεται σ’ όλη τη Χριστιανοσύνη την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας και μετά το εβραϊκό Πάσχα, προκειμένου να τηρείται η σειρά των γεγονότων.

Την επιταγή αυτή δεν ακολουθεί η Καθολική Εκκλησία μετά την εισαγωγή του Γρηγοριανού ημερολογίου.