Το Μαξίμου και ο κ. Γεραπετρίτης αντιλαμβάνονται τι κάνουν με την «καθοδήγηση» στον Αυγενάκη;

12:39 28/1/2020 - Πηγή: In.gr

Έχει γραφεί πολλές φορές γιατί ήταν εσφαλμένη η δήλωση του αρμόδιου υφυπουργού κ. Λευτέρη Αυγενάκη ύστερα από την απόφαση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού σχετικά με την υπόθεση πολυϊδιοκτησίας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και της ΠΑΕ Ξάνθης.

Γιατί όντως είναι απαράδεκτο ο υπουργός να σπεύδει αφενός να αμφισβητεί την απόφαση ενός οργάνου, για την ακρίβεια μιας ανεξάρτητης αρχής, που είναι το μόνο αρμόδιο να αποφαίνεται για τέτοια ζητήματα και άρα να προσφέρει την «απόλυτη τεκμηρίωση» που ο

ίδιος υποτίθεται ότι ζητά, αφετέρου να προκαταλαμβάνει εμμέσως την απόφαση λέγοντας περίπου ευθέως ότι δεν πρέπει να υπάρξει υποβιβασμός του ΠΑΟΚ, παρότι ο νόμος με τρόπο ρητό και σαφή αναφέρει ότι αυτή είναι η ποινή για αυτά τα παραπτώματα.

Μόνο που αυτή η απαράδεκτη δήλωση δεν ήταν μια απόφαση του ίδιου του κ. Αυγενάκη.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι βγήκε μετά από συνεννόηση με το Μέγαρο Μαξίμου και τον υπουργό Επικρατείας κ. Γεραπετρίτη, ενώ ήταν και σε γνώση του ΠΑΟΚ.

Την ίδια στιγμή από την πλευρά του ΠΑΟΚ κλιμακώνεται με τρόπο επικίνδυνο η αντιπαράθεση, εάν αναλογιστούμε τις προκλητικές δηλώσεις του υιού Γκαγκάτση και αντιπρόεδρου στον ΠΑΟΚ που από το κανάλι του κ. Σαββίδη υποστήριξε ότι θα χωριστεί η Ελλάδα στα δύο, ότι το θέμα είναι «εθνικό» και ότι με αυτή την απόφαση «κάποιοι ήθελαν να χυθεί αίμα».

Την ίδια στιγμή ήδη ο κ. Σαββίδης, αντί να δώσει μια εξήγηση για την παραβίαση τόσο κομβικών πλευρών της αθλητικής νομοθεσίας, εμφανώς προσπαθεί να ενεργοποιήσει τον «οπαδικό στρατό» με πρώτο στόχο την πίεση των βουλευτών της Βόρειας Ελλάδας σε «υποχρεωτική συστράτευση» στην συγκάλυψη της παραβατικότητας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ.

Για να μην αναφερθούμε στις επίσης απαράδεκτες δηλώσεις του κ. Ζαγοράκη που αποφάσισε ότι η Ελλάδα ήδη χωρίζεται σε Βόρειους και Νότιους και έσπευσε να δηλώσει ότι κατατάσσεται εθελοντής στο στρατό των Βορείων.

Με αυτά τα δεδομένα προκαλεί έκπληξη ο ανεύθυνος χειρισμός μέχρι τώρα από το Μέγαρο Μαξίμου και τον κ. Γεραπετρίτη.

Αγνοούν στο Μέγαρο Μαξίμου τη σημασία που έχουν ανεξάρτητες αρχές όπως η ΕΕΑ, για να μπορέσει να υπάρξει νομιμότητα και εξυγίανση σε κρίσιμους χώρους όπως ο επαγγελματικός αθλητισμός;

Προσπερνούν το γεγονός ότι η λειτουργία τέτοιων οργάνων υπήρξε μία από τις μεγάλες δεσμεύσεις που ανέλαβε η χώρα όταν επέλεξε τον ευρωπαϊκό δρόμο και τη στρατηγική του θεσμικού εκσυγχρονισμού;

Αντιλαμβάνονται τι μήνυμα στέλνεται στην κοινωνία, όταν η ίδια κυβέρνηση εμμέσως πλην σαφώς θεωρεί ότι δεν πρέπει να τηρηθεί κατά γράμμα η νομιμότητα επειδή το απαιτεί μια ΠΑΕ και δη με αυτή την επικίνδυνη αναγωγή σε «εθνικό θέμα» της συγκάλυψης μιας αποδεδειγμένα παραβατικής συμπεριφοράς στο ποδόσφαιρο;

Δεν καταλαβαίνουν ότι η ανοχή σε τέτοια φαινόμενα απλώς εμπεδώνει στην συνείδηση της κοινωνίας μια βαθύτερη αίσθηση κρίσης και ανυποληψίας των θεσμών;

Το πάθημα του ΣΥΡΙΖΑ, που πλήρωσε ακριβά την προσκόλλησή του στον κ. Σαββίδη (τότε που ο κ. Καρτερός ως ρωσομαθής διερμηνέας στην επικοινωνία Τσίπρα και Σαββίδη ξημερώματα Κυριακής εξασφάλιζε π.χ. να σβήνεται το «κεκλεισμένων των θυρών» για τον ΠΑΟΚ στο παιχνίδι με την ΑΕΚ με τα εισιτήρια να είναι ήδη τυπωμένα) δεν έχει γίνει μάθημα για τη νυν κυβέρνηση;

Τα πράγματα είναι απλά και ταυτόχρονα πάρα πολύ σοβαρά.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι αντιμέτωπο με ένα τεράστιο και αποδεδειγμένο σκάνδαλο.

Αποδείχτηκε περίτρανα τι σήμαινε η διαβόητη «εξυγίανση».

Οι σκληρές αποφάσεις είναι μονόδρομος εάν πρόκειται επιτέλους να μπει τέλος στον φαύλο κύκλο.

Διαφορετικά η κατάσταση θα επιδεινωθεί με τρόπο μη αντιστρέψιμο και η καταστροφή για το ελληνικό ποδόσφαιρο θα είναι μεγάλη και μη επιδιορθώσιμη.

Αυτή είναι η κατάσταση που καλείται να διαχειριστεί η κυβέρνηση της ΝΔ.
Μια κυβέρνηση που υποτίθεται ότι δεν έχει τα γραμμάτια που είχε απέναντι στον κ. Σαββίδη ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μια κυβέρνηση που απολαμβάνει μια αποδοχή που της επιτρέπει να μην μπορεί να την εκβιάσει κανένας «οπαδικός στρατός».

Μια κυβέρνηση που υποστηρίζει σε όλους τους τόνους ότι θα εφαρμόσει αυτό που κρίνει σωστό, χωρίς να μετρά το τι θα πει ο ένας ή άλλος μεγαλοπαράγοντας.

Εάν η κυβέρνηση επιλέξει την πεπατημένη του υπολογισμού του πολιτικού κόστους, να ξέρει ότι στο τέλος θα το πληρώσει κιόλας.