Αφιέρωμα στον Αγγελόπουλο

20:43 8/11/2012 - Πηγή: Athina984

... «In my end is my beginning» ή «στο τέλος μου είναι η αρχή μου». Έγραφε ο αγαπημένος του ποιητής Τόμας Έλιοτ , κι είναι αυτούς τους στίχους που επικαλέστηκαν οι φίλοι και συνεργάτες του «Μιλώντας για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο» - στη σημερινή ομότιτλη εκδήλωση που διοργάνωσε το 53ο Φεστιβαλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

«Στον Μεγαλέξανδρο» (την ομότιτλη ταινία του 1980) ο Θόδωρος

επιχειρούσε να αποδείξει ότι στην Ευρώπη συνυπάρχουν τρείς κοινωνικές δυνάμεις .Οι αναρχικοί, οι αυταρχικοί κι αυτή του Δήμου οι οποίες κάποτε θα συνενωθούν για τη δημιουργία του πραγματικού σοσιαλισμού σ στο πρόσωπο του μικρού Αλέξανδρου. Για έναν σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο . Πιστεύαμε σ αυτό. Αλλά το μέλλον αποδείχτηκε πολύ δύσκολο .Και για μας στην Ιταλία , και για σας στην Ελλάδα και για ολόκληρη την Ευρώπη»η δήλωνε μάλλον συγκινημένος ο Ιταλός πρωταγωνιστής του Ομερο Αντονούτι που έφτασε στη Θεσσαλονίκη 32 χρόνια μετά τη συνάντηση τους σα γυρίσματα του θρυλικού «Μεγαλέξανδρου».

Ο Αντονούτι μίλησε για τα πλάνα του Αγγελόπουλου , για τη συνάντηση του προ διετίας στην γενέθλια πόλη του την Τεργέστη, για την εμμονή του Αγγελόπουλου στα «μουντά» πλάνα δηλώνοντας χαρακτηριστικά πως «Στα φιλμ του Αγγελόπουλου , σπάνια βγαίνει ο ήλιος. Στον Μ. Αλέξανδρο δεν βγήκε ποτέ» .

Για τη δική τους συνάντηση , το καλοκαίρι του 1973 -οπότε και της έδωσε τον πρώτο κινηματογραφικό της ρόλο - την «Ηλέκτρα» στο «Θίασο» μίλησε η ηθοποιός Εύα Κοταμανίδου . Θυμήθηκε τα πρώτα γυρίσματα στην πλατεία της Καρδίτσας , ύστερα στα Γιάννενα, ύστερα τα γεγονότα του Πολυτεχνείου , το σταμάτημα των γυρισμάτων , τα νέα γυρίσματα , τις διαφωνίες , για να καταλήξει πως «Ο Αγγελόπουλος χρησιμοποιούσε την ιστορία για να μιλήσει με τη δική του ματιά»

«Ήταν μισή ώρα πριν φύγει, στο ντεκόρ της «Άλλης θάλασσας», όπου βρέθηκα για να ντύσω τους δύο οδηγούς του μοιραίου πλάνου. Ο Θόδωρος ήθελε πάντα τους φίλους και συνεργάτες κοντά του, ήθελε την επιβεβαίωσή μας στο τέλος του πλάνου. Όταν ήταν ευχαριστημένος με το πλάνο, πετούσε ένα γενικό ‘'Στοπ!'' κι έκανε και ένα πηδηματάκι» θυμήθηκε μεταξύ άλλων ο συνεργάτης του σκηνογράφος Γιώργος Ζιάκας.

Αμέσως μετά το λόγο πήρε η συνθέτρια Ελένη Καραΐνδρου. «Μου είναι πολύ δύσκολο να μιλήσω για τον Θόδωρο στον παρατατικό. Για μένα είναι εδώ, παρών μέσα από τη δουλειά και το όραμά του. Αυτά που πραγματικά έζησα και ένιωσα για αυτόν τα έχω πει μέσα από τη μουσική μου. Ανατρέχοντας στην πρώτη μας συνάντηση και συνεργασία πριν 29 χρόνια θυμάμαι σαν να ήταν χτες όταν με φώναξε για να μου πει ότι ήθελε να γράψω τη μουσική για το «Ταξίδι στα Κύθηρα». Μου ανακοίνωσε ότι για μεγάλο διάστημα έγραφε το σενάριο ακούγοντας το κονσέρτο για δυο μαντολίνα του Βιβάλντι. Η πρόσκληση και πρόκληση ήταν να γράψω παραλλαγές πάνω σε αυτό», είπε η κα Καραΐνδρου και συμπλήρωσε: «Έχω κάνει μαζί του οκτώ ταινίες, οκτώ καταπληκτικά ταξίδια αλλά κάθε φορά όταν ξεκινούσα ένιωθα ότι ήταν η πρώτη φορά, η ίδια ταραχή, το ίδιο άγγιγμα. Σαν γιορτή. Είχαμε κάτι τελετουργικό, το δικ