Αποχαιρετώντας το 2012

10:17 29/12/2012 - Πηγή: Athina984

Του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη

Αποχαιρετώντας το 2012 η σκέψη και η καρδιά μου είναι. . .

. . . στους απλούς και έντιμους ανθρώπους αυτού του τόπου, οι οποίοι δίχως να φταίνε σε τίποτα πληρώνουν τα επίχειρα αποφάσεων και πολιτικών που έφεραν την κοινωνία στα όρια της. . .

. . . στον πολίτη εκείνο που με αξιοπρέπεια, εντιμότητα και αλήθεια έζησε και ζει σ’ αυτόν τον τόπο, όπου κυριαρχεί η υποκρισία και το ψεύδος και παρόλα αυτά επιμένει να ακολουθεί έναν ηθικό τρόπο ζωής. . .

. . . στον πολίτη που παλεύει να επιβιώσει με αξιοπρέπεια σε ένα περιβάλλον

εχθρικό, με έναν κρατικό μηχανισμό που φροντίζει μόνο να τον βασανίζει επινοώντας κάθε λίγο και λιγάκι νέους τρόπους ταλαιπωρίας. . .

. . . στο νέο άνθρωπο που βλέπει η κρίση να μετατρέπει την κοινωνία σε ένα ιστορικό πεδίο με ευνοημένες και αδικημένες γενιές . . .

. . . στο νέο άνθρωπο που συνειδητοποιεί σιγά – σιγά πως μια ολόκληρη γενιά θα πάει χαμένη στις μυλόπετρες τις ιστορικής συγκυρίας. . .

. . . στο νέο άνθρωπο που πάει να προσφέρει την όρεξη, το μεράκι και τα καλύτερα χρόνια της ζωής του στα ξένα, αναζητώντας το αυτονόητο, δηλαδή ένα καθεστώς ίσων ευκαιριών που δεν υπάρχει στην πατρίδα του . . .

. . . στο νέο επιστήμονα που έχει όλα τα εφόδια για να προσφέρει στην επιστήμη και την κοινωνία, αλλά η αναξιοκρατία και ο νεποτισμός του κόβουν τα φτερά . . .

. . . στο νέο πολιτικό που βλέπει τους παλιούς μηχανισμούς να επιβιώνουν και να μηχανορραφούν σε βάρος της κοινωνίας με μοναδικό κριτήριο τη δική τους επιβίωση . . .
. . . στο επαγγελματία που παλεύει να κρατήσει με νύχια και με δόντια την επιχείρησή του παρά την καθίζηση της αγοράς . . .
. . . στους απόμαχους της δουλειάς που μετά από δεκαετίες έντιμης εργασίας και προσφοράς στη κοινωνία, βλέπουν το πολιτικό σύστημα να τους μεταχειρίζεται σαν υποζύγια και σφάγια . . .

. . . στις γυναίκες που βλέπουν τα ποσοστά ανεργίας ανάμεσα τους να εκτοξεύονται στα ύψη, ψαλιδίζοντας όνειρα και ζωές . . .

. . . στο παλιό να κρατιέται με νύχια και με δόντια σε βάρος της κοινωνίας και της ιστορίας, μέσα από ίντριγκες και δολοπλοκίες αντάξιες του βυζαντινού παρελθόντος . . .

. . . στα λαμόγια του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου που επιμένουν να θεωρούν το κράτος, και κυρίως το δημόσιο τομέα, ως λάφυρο και εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να λαφυραγωγούν ασύστολα, όταν η πλειοψηφία του πληθυσμού δυσκολεύεται να ζήσει . . .

. . . στο καθεστώς της ατιμωρησίας μικρών και μεγάλων ενόχων, στέλνοντας έτσι ένα απογοητευτικό και απαγορευτικό για την ελπίδα μήνυμα προς τους πολίτες . . .

. . . στην πλήρη παράλυση του κρατικού μηχανισμού και κυρίως στην εκούσια ευθανασία της δικαιοσύνης, τελευταίο καταφύγιο των αδυνάτων της κοινωνίας . . .

. . . στην απόλυτη ασυδοσία των συντεχνιών που δεν έχουν καταλάβει πως είναι πλέον ιστορικά απολιθώματα και πως οι «μάχες» που δίνουν, είναι μάχες οπισθοφυλακής και εναντίον του κοινωνικού συνόλου που τις αποστρέφεται . . .

. . . στην αμήχανη στάση της ελληνικής διανόησης, το μεγαλύτερο τμήμα της οποίας αρκείται σε ένα στείρο καταγγελτικό λόγο, καταλαμβάνοντας θέσεις στο σημείο εκκίνησης μιας υποτιθέμενης κούρασης για το μέλλον, που δεν είναι άλλο από τη συνέχιση των κρατικών επιδοτήσεων . . .

. . . στο νέο που πασχίζει να γεννηθεί μέσα από πρωτόγνωρες για τη μεταπολεμική περίοδο ωδίνες . . .

. . . στις μεγάλες και σημαντικές αλλαγές που έγιναν στην χώρα τα δύο τελευταία χρόνια, αλλά και στην ανυπομονησία πολλών δημιουργικών ανθρώπων να «τρέξουν» πιο γρήγορα οι εξελίξεις . . .

. . . στη σκέψη ότι μέσα από τον ερειπιώνα του παλιού ξεπετιέται το νέο, με νέες μορφές κοινωνικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης, με νέες νοο-τροπίες και νέες προσεγγίσεις της πραγματικότητας που ανατέλλει . . .

. . . στην ελπίδα πως το 2013 που θα συναντήσουμε σε λίγες ώρες θα είναι η πρώτη χρονιά μιας άλλης, ουσιαστικής προσέγγισης της ζωής και των πραγμάτων. Μιας προσέγγισης που θα αφορά στο είναι και όχι στο έχειν, στην ουσία και όχι στο φαίνεσθαι, στην αλήθεια και όχι στο λαμπερό μα κενό ψέμα.

Καλή χρονιά !