Αβεβαιότητα λόγω ασθένειας

Την ώρα που η Τουρκία επιδίδεται σε «πόλεμο δημοσίων σχέσεων» με τη Γαλλία λόγω του νομοσχεδίου για την ποινικοποίηση της αμφισβήτησης της Αρμενικής Γενοκτονίας, η αβεβαιότητα στην τουρκική πολιτική σκηνή διαρκώς εντείνεται.

Λίγους μόλις μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές στις οποίες το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης κατέκτησε μία στις δύο ψήφους, η κατάσταση της υγείας του πρωθυπουργού Erdogan
αποσταθεροποιεί τις βεβαιότητες της πολιτικής ζωής στη γειτονική χώρα.

Ο «σοβιετικός» τρόπος με τον οποίο χειρίσθηκε το θέμα το πρωθυπουργικό περιβάλλον δεν βοήθησε βέβαια τα πράγματα: η λαπαροσκοπική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε αιφνιδιαστικά ο Erdogan στις 26 Νοεμβρίου, η απουσία του από το πολιτικό προσκήνιο για τρεις εβδομάδες, η επιστροφή του από την Κωνσταντινούπολη στην Άγκυρα εν μέσω αόριστων διαβεβαιώσεων του ιδίου ότι «είναι καλά και θα γίνει καλύτερα», οι πληροφορίες ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός πάσχει από καρκίνο του σιγμοειδούς, οι τριβές στο κυβερνών κόμμα που φαντάζουν ως έναρξη αγώνα διαδοχής - είναι στοιχεία που τροφοδοτούν τη σεναριολογία και πολλαπλασιάζουν τα ερωτήματα για την «επόμενη μέρα» (είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τις ημέρες της απουσίας του Erdogan ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Abdullah Gul ανέπεμψε νομοσχέδιο το οποίο προέβλεπε μείωση των ποινών για το σκάνδαλο των στημένων αγώνων που συγκλονίζει το τουρκικό ποδόσφαιρο, ωστόσο με παρέμβαση του πρωθυπουργού η κοινοβουλευτική πλειοψηφία επανέφερε το νομοθέτημα).

Για τις ΗΠΑ και τον Barack Obama προσωπικά, ο οποίος, στο «φόντο» της Αραβικής Άνοιξης, έχει διαμορφώσει μια θερμή «σχέση εργασίας» με τον Erdogan (με 14 τηλεφωνικές επικοινωνίες των δύο ηγετών εντός του 2011) η ανησυχία είναι μεγάλη. Το γεγονός ότι ο πρώτος ξένος επίσημος που επισκέφθηκε στις αρχές του μήνα τον οικουρούντα Erdogan ήταν ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Joe Biden (για να ακολουθήσει ο Εμίρης του Κατάρ) είναι χαρακτηριστικό.

Ο Erdogan έχει προ πολλού καταστήσει σαφή την πρόθεσή του να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία με την ολοκλήρωση της τρέχουσας (τρίτης κατά σειρά) θητείας του το 2015 - πιθανότατα για να μεταπηδήσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Ωστόσο, τυχόν αποχώρησή του πριν από αυτό το χρονικό όριο περιπλέκει τα ζητήματα. Άλλωστε και η προοπτική εγκατάστασής του στο Προεδρικό Μέγαρο της Τσάνκαγια περιβάλλεται από ανοικτά ερωτήματα, λόγω της υφιστάμενης διχογνωμίας για το πότε ακριβώς λήγει η θητεία του Gul.

Η τελευταία συνταγματική αναθεώρηση περιόρισε την προεδρική θητεία από τα πέντε στα επτά έτη και θέσπισε την εκλογή του ανώτατου άρχοντα απευθείας από το εκλογικό σώμα (αντί της Εθνοσυνέλευσης). Η αντιπολίτευση, πάντοτε πρόθυμη να φέρει εμπόδια στους σχεδιασμούς του Erdogan, υποστηρίζει ότι οι ρυθμίσεις αυτές περιλαμβάνουν αναδρομικά και τον Gul, ο οποίος θα όφειλε σύμφωνα με αυτή την ερμηνεία να αποχωρήσει το 2012 αντί του 2014. Όμως ο Τούρκος πρωθυπουργός παρενέβη προσωπικά, υποστηρίζοντας ότι η προεδρική εκλογή οφείλει να διεξαχθεί στο τέλ
Keywords
Τυχαία Θέματα