Μπροστά στους νέους τσαμπουκάδες της τρόικας

06:45 7/4/2013 - Πηγή: Athina984

Του Βασίλη Πάικου

Πάνε - δεν πάνε δέκα μέρες που ο Υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας μας είχε διαβεβαιώσει πως είμαστε πανέτοιμοι να υποδεχτούμε την Τρόικα. Πως έχουμε τακτοποιήσει τα πάντα κι ότι, ως εκ τούτου, δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα.

Προχθές την Πέμπτη, μετά την πρώτη συνάντησή του με τους εκπροσώπους των δανειστών, δήλωσε πως υπάρχουν ακόμη πολλά προβλήματα, πως

είναι δύσκολη η διαπραγμάτευση, και πως θα πρέπει να κλείσει τώρα όλο το πακέτο.

Εννοείται πως στην δεύτερη περίπτωση έλεγε την αλήθεια. Ή τότε μόλις είδε μπροστά του την αλήθεια.
Αλλά τι ακριβώς συμβαίνει κάθε φορά με την Τρόικα; Γιατί σε κάθε της επίσκεψη τα πράγματα γίνονται όλο και δυσκολότερα; Γιατί κάθε τόσο εμφανίζονται όλο και καινούργια ζητήματα; Ακόμη και θέματα εκτός ατζέντας. Και πέρα δηλαδή από τα συμφωνηθέντα και υπογραφέντα στα διάφορα μνημόνια. Είδαμε και πάθαμε παλιότερα με τα -εκτός ατζέντας- «εργασιακά», και τώρα μας προκύπτει το θέμα της συνένωσης Εθνικής-Eurobank, τα προβλήματα και οι ενστάσεις για την οποία, μας εμφανίστηκαν κυριολεκτικά από το πουθενά.

Γιατί η Τρόικα γίνεται όλο και πιο απαιτητική, όλο και πιο ανελαστική, όλο και λιγότερο συνεννοήσιμη εντέλει. Είναι μόνο επειδή οι δικοί μας εντολοδόχοι δεν είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους; Επειδή δεν τιμούν κατά πως οφείλουν την υπογραφή τους; Ή μήπως έχει να κάνει και με το γεγονός ότι παραείναι ενδοτικοί; Ότι δεν έχουν πει ποτέ και σε τίποτα «όχι». Ότι δεν υπάρχει ως τώρα τίποτα που να ζήτησε η Τρόικα και να μην της δόθηκε. Οπότε της ανοίγει διαρκώς όλο και περισσότερο η όρεξη. Άσε που σε κάποιες περιπτώσεις (και με κάμποσες αφορμές...) δημιουργήθηκαν -βάσιμες- υποψίες πως οι τροϊκανοί μπορεί και να παίζουν ύποπτα παιγνίδια.

Και επιτέλους, δεν είναι άραγε η ώρα να ξεφύγει η συζήτηση από την λογιστικού τύπου διαπραγμάτευση με τους υπαλλήλους των δανειστών; Τι άλλο περιμένει η Κυβέρνηση Σαμαρά, ώστε να προχωρήσει σε «πολιτική διαπραγμάτευση» σε υψηλότερο επίπεδο, με τ' αφεντικά δηλαδή του Τόμσεν, του Μορς και του Μαζούχ; Να το επιχειρήσει τέλος πάντων. Προβάλλοντας επιτακτικά (και δυναμικά όσο δύναται), την πάσα αλήθεια. Ότι δηλαδή δεν αντέχει άλλο ο ελληνικός λαός. Ότι η ελληνική κοινωνία απειλείται με πλήρη κατάρρευση. Κι ότι, επί πλέον, οι όλο και καινούργιοι τσαμπουκάδες των τροϊκανών, εκτός των άλλων, δοκιμάζουν το φιλότιμό μας.

Εκτός πια κι αν το έχει επιχειρήσει η Κυβέρνηση. Και δεν μας λέει τίποτα, επειδή έφαγε πόρτα. Οπότε αλλάζει το πράμα. Αλλάζει και η συζήτηση περί του πρακτέου...