Χάσαμε τη μπάλα... στοπ

Σύμφωνα με την επίσημη στατιστική του ματς είχαμε την κατοχή της σε ποσοστό 69%. Και όμως τη χάσαμε τη... μπάλα πατριώτη το βράδυ της Τρίτης στο Φάληρο. Και μαζί χάσαμε δια περιπάτου ένα ακόμη εντός έδρας ματς σε αυτή την προκριματική φάση του Euro 2016. Μετά τη Ρουμανία πέρασε και η Βόρειος Ιρλανδία από το Καραϊσκάκης.

Η παρέα του Ρόι Κάρολ που τόσο άνετο 0-2 ούτε στα όνειρα της. Και άξιο. Ούτε μια στιγμή δεν φανήκαμε απειλητικοί. Βρεθήκαμε να κυνηγάμε στο σκορ από το 9΄, σωθήκαμε σε ένα απίστευτο δοκάρι

στο 44΄ και στο 50΄σε μια φάση που δεν δικαιολογείται ούτε σε επίπεδο... παμπαιδικού πρωταθλήματος να τη και η... κορδέλα για το περιτύλιγμα.

Πραγματικά δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να παρουσιάζουμε το ποδόσφαιρο σαν ένα ακόμη εθνικό πρόβλημα μας. Όποιος δεν ξέρει άλλωστε τι έγινε στο Σερβία-Αλβανία καλό είναι να μην παίζει με τις... λέξεις.

Αλλά είναι κρίμα. Ότι με κόπο και ιδρώτα χτίστηκε επί 12 χρόνια, από αυτή την ομάδα καταστρέφεται μέσα σε έναν μόνο μήνα. Στην εποχή Ρανιέρι για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Αν ευθύνεται κυρίως ο Ιταλός; Σχετικά είναι αυτά.

Χωρά πολύ συζήτηση γενικώς. Τι να σου κάνει δηλαδή ο Ρανιέρι; Να πείσει τους διεθνείς μας ότι δεν γίνεται μέσα σε 90 λεπτά και απέναντι σε ερασιτέχνες που αγωνίζονται στην Τρίτη και την 4η κατηγορία της Αγγλίας, να κάνεις 20 λάθη σε κοντρόλ και 40 λάθος πάσες χωρίς την παραμικρή πίεση;

Από την άλλη όμως; Σχήμα με 2 σέντερ φορ; Ταυτόχρονη παρουσία του Μήτρογλου και του Αθανασιάδη στην 11άδα; Και διάταξη 4-2-4 με εξτρέμ τον Καρέλη και τον Σαμαρά; Και ξανά ο Τοροσίδης αριστερός μπακ, ενώ στην αποστολή υπάρχουν δύο παίκτες για αυτή τη δουλειά; Και... και... και...

Όπως και να έχει. Ας μείνουμε στο δια ταύτα! Η Εθνική μας ομάδα έπειτα από μόλις τρία ματς στα προκριματικά του Euro απειλείται πια ξεκάθαρα με αποκλεισμό. Παρότι περνούν δύο από τις έξι ομάδες απευθείας στη τελική φάση. Και ο τρίτος παίζει μπαράζ.

Όμως όχι το 2016, αλλά το 3016 να ολοκληρωθεί αυτό το τουρνουά, με την υπάρχουσα εικόνα δεν γίνεται να φέρει τα πάνω-κάτω. Υπάρχουν μπροστά 7 παιχνίδια. Και ειλικρινά η ομάδα που ξέραμε μέχρι το καλοκαίρι θα μπορούσε να τα... σκουπίσει όλα. Τι σχέση όμως έχει ο Ιούλιος με τον Οκτώβρη;

Έχουμε λοιπόν μόλις έναν βαθμό. Η Βόρειος Ιρλανδία είναι στους 9. Και η Ρουμανία που πέρασε από το Ελσίνκι χθες βράδυ, επικρατώντας με 2-0 την Φινλανδίας είναι στους 7. Μπορούμε να αλλάξουμε; Μπορούμε να κάνουμε κάτι που θα «ανατρέψει» την ίδια την δύναμη της εικόνας; Έλα ντε...

«Τώρα πρέπει να βρω την λύση. Πιστεύω πως η ευθύνη είναι του προπονητή Από κει και πέρα, πρέπει να παλέψουμε για να προκριθούμε. Τίποτα δεν έχει χαθεί. Πρέπει να αντιδράσουμε τώρα» υποστήριξε ο Ρανιέρι. Μέχρι αύριο όμως τα λόγια του θα έχουν... εφαρμογή; Διότι από χθες το βράδυ, παρά τα όσα αντίθετα διέρρεε η ΕΠΟ ο πάγκος του Ρανιέρι... τρίζει και μάλιστα επικίνδυνα. Σε σημείο που να μπορεί να «σπάσει» ανά πάσα στιγμή.

Δύο εντός έδρας ήττες σε προκριματικά έχουμε να κάνουμε από το 2002. Και τότε τουλάχιστον ήταν η Αγγλία και η Γερμανία. Τώρα ξαναπαίζουμε στις 14 Νοεμβρίου. Υποδεχόμαστε την μοναδική ομάδα που περνάμε στην βαθμολογία του έκτου ομίλου. Τα νησία Φερόε που χθες έχασαν με 1-0 εντός έδρας από την Ουγγαρία. Θα είναι όμως όλοι εκεί ως τότε;

Keywords
Τυχαία Θέματα