Δημιουργία τεμένους στην Αθήνα

17:13 12/1/2015 - Πηγή: Athina984

Με αφορμή τα τραγικά γεγονότα στο Παρίσι, την προηγούμενη εβδομάδα, στη σημερινή εκπομπή του «ΑΘΗΝΑ 9.84», "Ντάμες σπαθί", οι Ελευθερία Κουμάντου και Ελεονώρα Ορφανίδου, συνομίλησαν με τους Γ. Καλαντζή, Δ. Χριστόπουλο και Ευ. Βενέτη, για την δημιουργία τεμένους στην Αθήνα.

* Ο Γιώργος Καλαντζής, γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, δήλωσε:

«Πρώτον θέλω να εκφράσω τη βαθύτατη θλίψη μου

και τον αποτροπιασμό μου για όσα έγιναν στο Παρίσι και δεύτερον να θυμίσω ότι η χώρα μας στο θέμα του Ισλάμ έχει μια μεγάλη προϊστορία. Εδώ και 90 χρόνια διαχειρίζεται την μεγαλύτερη μουσουλμανική μειονότητα, που μάλιστα είναι και αυτόχθονη και εννοώ τη Θράκη. Καλό θα ήταν λοιπόν, πριν μιλήσουμε για το τι κάνουν άλλοι ή τι προβλήματα μπορεί να έρθουν από άλλους, να δούμε και η δική μας χώρα -που έχει αυτή την εμπειρία-, πού έχει οδηγηθεί και τι αποτελέσματα έχει. Διότι εμείς έχουμε μια πολύ θετική εμπειρία στη Θράκη. Θυμίζω ότι μετά από τόσα χρόνια, ουδέποτε παρατηρήθηκε κανενός είδους ριζοσπαστικοποίηση, κανενός είδους τάσεις τζιχαντισμού, όπως αυτές παρουσιάζονται από τα ακραία στοιχεία στη Μέση Ανατολή. Αντίθετα, έχουμε εκεί μουσουλμάνους, οι οποίοι είναι ενταγμένοι στον ελληνικό τρόπο του σκέπτεσθαι, στον αλληλοσεβασμό με τη χριστιανική κοινότητα, όπως το ίδιο κάνει και η χριστιανική κοινότητα. Έχουμε 250 περίπου τζαμιά στη Θράκη. Αν ίσχυε η θεωρία που λέει ότι κάθε τζαμί είναι και ένας τρομοκράτης, αυτή τη στιγμή στη Θράκη δεν θα είχαμε αυτό που έχουμε, αλλά κάτι άλλο. Γιατί λοιπόν να μη κοιτάξουμε τη καλή προϊστορία και τις καλές πολιτικές και να αναδεικνύουμε μόνο τα πράγματα στα οποία η χώρα μας δεν είχε επιτυχίες; Το τέμενος Αθηνών πέρα από τα ιδεολογικά αντιζητήματα, παραμένει ένα δημόσιο έργο. Αυτό σημαίνει ότι έχει πολλές διαδικασίες αφενός και αφετέρου, εξαρτάται και αυτό από τις πολιτικές συγκυρίες. Κλασσικό παράδειγμα είναι το Μουσείο της Ακρόπολης. Αποφασίζεται ο νόμος του τεμένους το 2006 και το 2007 έχουμε εκλογές. Το 2009 έχουμε ξανά εκλογές. Εκλογές σημαίνει ότι ως που να αφήσει ο ένας και να αναλάβει ο άλλος, περνάει πολύς χρόνος. Το τέμενος αρχίζει και τρέχει με γρήγορους ρυθμούς το 2011. Η εκκλησία της Ελλάδος έθεσε συγκεκριμένα θέματα. Δεν είπε ποτέ να μη γίνει τέμενος, αντιθέτως παραχώρησε και χώρο. Έθεσε ζητήματα για τη κατασκευή τεμένους στη Παιανία, ποτέ όμως για τον Βοτανικό, με τους όρους που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία. Θέλουμε ένα τέμενος, το οποίο θα είναι κέντρο αναφοράς και θα έχει σχέση με την Ελληνική πολιτεία ή όχι; Εμείς λέμε ότι είναι καλύτερο για τη ταυτότητα της χώρας και για τις εξωτερικές της σχέσεις και πάνω απ' όλα για την ελληνική κοινωνία, να υπάρχει ένα τέμενος το οποίο να έχει αναφορά στην ελληνική πολιτεία. Διότι όλα αυτά τα τρομερά, απάνθρωπα και απαράδεκτα που συμβαίνουν δεν ξεκινάνε από επίσημα τεμένη. Ξεκινάνε πάντα από υπόγεια, καταγώγια, όπου ο άνθρωπος αισθάνεται ότι τον έχουν πετάξει σαν σκουπίδι και επαναστατεί και βρίσκει τη λύτρωση του μέσα από ακραίες ιδεολογίες, που μεταστρέφουν το υγιές θρησκευτικό συναίσθημα, σε μίσος και φανατισμό. Εμείς πρέπει να πούμε όχι σε αυτό. Τώρα λειτουργούν 120 τζαμιά παράνομα. Αυτό θέλουμε; Είναι καλό; Η χώρα μας εγκληματεί, που καθυστερεί να το αλλάξει αυτό. Τώρα είμαστε σε φάση εκλογών πάλι και αυτό σημαίνει καθυστέρηση. Το τέμενος μαζί με το γήπεδο του ΠΑΟ θα οδηγήσουν μια ολόκληρη περιοχή σε διαφορετική κατεύθυνση από τη σημερινή άθλια κατάστασή τους. Μερικοί φαντάζονται ότι θα κάνουμε ένα τέμενος με τείχη γύρω γύρω. Αυτά είναι παραμύθια. Δεν θα έχει και μιναρέ το τέμενος. Η περιοχή εκεί δεν είναι οικιστική, άρα δεν θα γίνει γκέτο. Υπάρχει νόμος και είναι σαφές το πώς θα διοικείται, πώς θα γίνεται όλη η διαδικασία που διασφαλίζει διαφάνεια κ.λπ. Είναι δυνατόν όλη αυτή η πολύ θετική και μακρά ιστορία να τιναχτεί στον αέρα, γιατί τώρα θεωρεί κάποιος ότι θα πάρει 10-20 παραπάνω ψήφους με το θέμα του τεμένους;».

* Ο Δημήτρης Χριστόπουλος, αντιπρόεδρος της Διεθνούς ομοσπονδίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τόνισε:

«Με την απουσία τεμένους στην Αθήνα παραβιάζεται το δικαίωμα στην άσκηση της θρησκευτικής λατρείας, ευρύτερα στη θρησκευτική ελευθερία. Επομένως, η απουσία του θέτει ένα μείζον θέμα νομικό, πέρα από το πολιτικό ζήτημα. Αρχικά, δεν έχουμε τζαμί γιατί η ίδια η ιδέα του Έλληνα πολίτη περιλαμβάνει μέσα της, τον έτερο προσδιορισμό, την εναντίωση στο Ισλάμ, λόγω του ότι ο Έλληνας ήταν ο μη μουσουλμάνος Οθωμανός. Υπάρχουν και μια άλλη σειρά πολιτικά ζητήματα τα οποία σχετίζονται συνολικά με την θέση της εκκλησίας στο ελληνικό κράτος, όπου έχουμε ένα σφικτό εναγκαλισμό από σύστασης ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα και η εκκλησία μας δεν ανέχεται τζαμιά. Οι δυσκαμψίες που έχουμε είναι πάρα πολλές -εξηγήσιμες ως ένα βαθμό-, αλλά δεν είναι δυνατόν συνέχεια το ιστορικό παρελθόν να δικαιολογεί και να συγχωρεί αυτή τη δυστοκία σήμερα. Η ελληνική εκκλησία θα έλεγα ότι διακατέχεται από έναν εθνικό φονταμενταλισμό. Θέλετε να λειτουργούν παράνομα ή παράτυπα τζαμιά και να μην υπάρχει κανένας δημόσιος έλεγχος αυτού του πράγματος; Εγώ θέλω να πηγαίνουν να προσεύχονται και να ξέρω ότι απλώς προσεύχονται. Έχουμε αργήσει και νομίζω ότι το προχθεσινό γεγονός στο Παρίσι είναι ένα κάλεσμα να κάνουμε αυτά που έχουμε αργήσει τόσο καιρό».

* Ο Ευάγγελος Βενέτης, συντονιστής του ερευνητικού προγράμματος Μέσης Ανατολής του ΕΛΙΑΜΕΠ και ειδικός στις Ισλαμικές και Μεσανατολικές σπουδές στο κέντρο Ανατολικών σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου κοινωνικών και πολιτικών επιστημών, είπε:

«Οι σχέσεις Ευρωπαίων και μουσουλμάνων αναμένεται να κλυδωνιστούν περαιτέρω, είναι ήδη τεταμένες σε επίπεδο διαπολιτιστικής επαφής. Η Ευρώπη δεν έχει μέχρι τώρα ενδιαφερθεί για το θέμα της κατανόησης της κοσμοαντίληψης αυτών των ανθρώπων πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Επομένως, αυτή η κατάσταση που διαμορφώνεται τώρα είναι οξυμένη και έχουμε το κίνδυνο της επικράτησης, της αύξησης της επιρροής των άκρων, σε σχέση με το μέσο. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Γαλλία και η Ευρώπη έχει τριπλή διάσταση. Ένας παράγοντας είναι ο κοινωνικοοικονομικός. Ο άλλος είναι το οικονομικό στοιχείο που έχει σχέση με την κρίση και την πολιτιστική άγνοια, καθώς και η γεωπολιτική διάσταση. Για τη χθεσινή συνάντηση των ηγετών είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος, γιατί είχαμε την επίσκεψη στην συναγωγή που ήταν πολύ σημαντική, αλλά δεν είχαμε τη προβολή επίσκεψης σε ένα χώρο μουσουλμανικό, για να καταδειχθεί η έννοια της διαπολιτιστικής προσέγγισης. Αυτή η απουσία της ισλαμικής διάστασης, για να στηριχθούν τα μετριοπαθή στοιχεία του Ισλάμ στη χθεσινή εκδήλωση που έγινε στο Παρίσι, καταδεικνύει ότι ακόμη υπάρχουν πολλά βήματα να γίνουν, ούτως ώστε να προωθηθεί ο διαπολιτιστικός διάλογος που αναμένεται να δώσει και τη λύση σε αυτή τη πολεμική που έχει αναπτυχθεί στην Ευρώπη. Επομένως, οι Ευρωπαίοι ηγέτες καλούνται να επιδείξουν μετριοπάθεια και εκτός από το σλόγκαν "είμαι και εγώ ο τσάρλι", πρέπει να πουν "είμαι και εγώ ο Αχμέτ". Πρέπει να τονιστεί η έννοια της συνύπαρξης και της συμβίωσης. Υπάρχει ακόμα διάλογος που μπορεί να γίνει με πρωτοβουλία των Ευρωπαίων ηγετών. Ο κ. Ολάντ έχει την κύρια ευθύνη να αναδείξει αυτό το διάλογο, τόσο σε επίπεδο ουσίας όσο και σε επίπεδο συμβολισμών».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ