Ένα doodle για τον Ρέμπραντ

16:43 15/7/2013 - Πηγή: Athina984

Στον μεγάλο Ολλανδό ζωγράφο και χαράκτη του 17ου αιώνα, Ρέμπραντ, αφιερώνει το σημερινό της doodle η Google, με αφορμή τα 407 χρόνια από τη γέννησή του.

O Ρέμπραντ Χάρμενσοον βαν Ρέιν, όπως είναι ολόκληρο το όνομά του, γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1606 κι έγινε ευρύτερα γνωστός ως Ρέμπραντ, ήταν μεγάλος ζωγράφος και χαράκτης του 17ου αιώνα, που σήμερα συγκαταλέγεται μεταξύ

των κορυφαίων ζωγράφων όλων των εποχών.

Γεννημένος στο Λέιντεν της Ολλανδίας, ήταν το δεύτερο νεότερο από τα παιδιά του Χάρμεν φαν Ράιν και της Κορνηλίας (Νεέλτχεν) φαν Ζόιτμπρουκ.

Ο πατέρας του ήταν μυλωνάς και συνιδιοκτήτης, από το 1589, ενός μύλου που έφερε το επώνυμό του, στην όχθη του Ρήνου, ενώ η μητέρα του ήταν κόρη εύπορου φούρναρη. Μαζί απέκτησαν δέκα παιδιά, από τα οποία επιβίωσαν τελικά τα επτά.

Ο Ρέμπραντ φοίτησε στη Λατινική Σχολή και στο πανεπιστήμιο της πόλης, ωστόσο πολύ σύντομα στράφηκε αποκλειστικά στη ζωγραφική, μαθητεύοντας στο πλευρό διακεκριμένων καλλιτεχνών της εποχής, όπως του Γιάκομπ Ισαάκ φαν Σβάνενμπουρχ και αργότερα του Πίτερ Λάστμανοχών.

Το όνομά του συμβολίζει την περίοδο τής «Χρυσής Εποχής» τής Ολλανδίας, στην οποία ανήκει χρονικά το έργο του. Φιλοτέχνησε συνολικά περίπου 400 πίνακες, περισσότερα από 1000 σχέδια ζωγραφικής και περίπου 290 χαρακτικά, αν και μέρος των έργων που αποδίδονται στον Ρέμπραντ - κυρίως έργα ζωγραφικής και σχέδια - αμφισβητείται. Περισσότερο στο έργο του, κυριάρχησαν οι προσωπογραφίες, ωστόσο διακρίθηκε σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, αναπαριστώντας επίσης, τοπιογραφίες, καθώς και ιστορικές, ή αλληγορικές σκηνές. Το σύνολο του έργου του χαρακτηρίζεται στην πορεία του χρόνου από εκτεταμένες και βαθιές αλλαγές στο ύφος του.

Ως αυτόνομος ζωγράφος, φιλοτέχνησε τα πρώτα έργα του στο Λέιντεν, στο ίδιο εργαστήριο με τον Γιαν Λίβενς, πριν εγκατασταθεί στο Άμστερνταμ. Κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να διακριθεί, αναλαμβάνοντας σημαντικές παραγγελίες και αποκτώντας μεγάλη φήμη τόσο στην Ολλανδία όσο και διεθνώς. Κατά το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα, σημαντικά οικονομικά προβλήματα οδήγησαν στην πτώχευσή του, παρά το γεγονός πως η φήμη του παρέμεινε σχεδόν ακλόνητη ενόσω ζούσε, αλλά και μετά το θάνατό του στις 4 Οκτωβρίου 1669.