«Φροντιστήρια και Παραπαιδεία»

16:00 5/6/2014 - Πηγή: Athina984

Το φάκελο «Φροντιστήρια και Παραπαιδεία» άνοιξε σήμερα ο Αθήνα 9.84, με μία έρευνα (10.00 πμ - 13.00 μμ) που παρουσίασε η Νόνη Καραγιάννη. Η έρευνα, που επιμελήθηκαν η Νικολέτα Αυλωνίτη και η Νάντια Σκεπετάρη, επικεντρώνεται στις στρεβλώσεις του εκπαιδευτικού συστήματος, στην αδυναμία του να εξελιχθεί καλύπτοντας σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες με αποτέλεσμα την απαξίωσή του από γονείς και μαθητές καθώς και στην κατάρριψη του «μύθου» της δωρεάν Παιδείας αφού οι όποιες προσδοκίες για μόρφωση μετατίθενται τις τελευταίες δεκαετίες

στα Φροντιστήρια, με δυσβάσταχτο κόστος για έναν μέσο οικογενειακό προϋπολογισμό.

Ενδεικτική της κατάστασης, είναι έρευνα που πραγματοποίησε το περιοδικό Economist, για λογαριασμό του βρετανικού εκδοτικού οίκου Pearson, για τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο. Σε αυτήν η Ελλάδα φιγουράρει στην τελευταία θέση στην Ευρώπη και στην 37η στην παγκόσμια κατάταξη μαζί με χώρες όπως η Ινδονησία, το Μεξικό και η Βραζιλία.

Η έρευνα βασίστηκε στις επιδόσεις των φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στο ποσοστό των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, σε δύο Αμερικανικές εκπαιδευτικές μελέτες καθώς και στα στοιχεία του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) που προκύπτουν από τα τεστ του διαγωνισμού PISA (έλεγχος δεξιοτήτων σε μαθηματικά προβλήματα ανάμεσα σε μαθητές διαφορετικών χωρών).

Στον Αθήνα 9,84 μιλούν μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί, φροντιστές αλλά και πανεπιστημιακοί για τις αδυναμίες του εκπαιδευτικού συστήματος, το κόστος σε χρήμα και χρόνο καθώς και για το παρωχημένο σύστημα των πανελλαδικών για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που έχει και τη μεγαλύτερη ευθύνη για την άνθηση της παραπαιδείας στη χώρα μας, ενώ επιχειρείται μία ματιά στα εκπαιδευτικά συστήματα άλλων ευρωπαϊκών κρατών που θεωρούνται επιτυχημένα.

Είναι κοινά αποδεκτό πως το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αδυνατεί να ανταποκριθεί στον παιδαγωγικό του ρόλο και να εξασφαλίσει τα απαιτούμενα εφόδια στους μαθητές, ώστε να βγουν στην κοινωνία έχοντας καλλιεργήσει επαρκώς το πνεύμα και το ήθος τους και έχοντας αποκτήσει γενικές γνώσεις. Το σχολείο σήμερα έχει μετατραπεί σε ένα εξεταστικό κέντρο που έχει ως στόχο την εξέταση για την εισαγωγή σε μία ανώτερη βαθμίδα εκπαίδευσης θυσιάζοντας την ουσιαστική γνώση στο βωμό των Πανελλαδικών εξετάσεων.

Το εξεταστικό σύστημα που εφαρμόζεται για την μετάβαση από τη δευτεροβάθμια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι αυστηρό, απαιτητικό, δεν αντιστοιχεί στην προετοιμασία που παρέχει το σχολείο, με αποτέλεσμα να ενθαρρύνεται η άνθηση της παραπαιδείας ως βασικός συντελεστής για την εισαγωγή των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τα φροντιστήρια έρχονται για να αντικαταστήσουν τη δουλειά που γίνεται στα σχολεία με την κοινή συναίνεση από γονείς και μαθητές που απαιτούν από τα σχολεία να μειώνουν το φόρτο της εργασίας των μαθητών για να ρίχνουν την προσοχή τους στις υπηρεσίες που παρέχουν τα φροντιστήρια.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι σχολικές αίθουσες μετά τις Πασχαλινές διακοπές και λίγες μόνο εβδομάδες πριν την έναρξη των Πανελλαδικών εξετάσεων μένουν σχεδόν άδειες, με τους μαθητές να φροντίζουν να κρατούν τις απουσίες για το τέλος, ώστε να ρίχνουν το βάρος της προετοιμασίας τους στα επαναληπτικά διαγωνίσματα που βάζουν τα φροντιστήρια. Επιπλέον, η παραπαιδεία οφείλει σε μεγάλο βαθμό την ανθεκτικότητά της στο χρόνο και στο γεγονός ότι καλλιεργείται και τροφοδοτείται από την κοινωνική συνθήκη που υπάρχει ότι η επιτυχία στις εξετάσεις ανοίγει τους δρόμους για ένα καλύτερο μέλλον, ενώ η αποτυχία φέρνει το τέλος.

Σύμφωνα με έρευνα για τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο που πραγματοποίησε το περιοδικό Economist για λογαριασμό του βρετανικού εκδοτικού οίκου Pearson η Ελλάδα έχει το χειρότερο εκπαιδευτικό σύστημα της Ευρώπης, ενώ σε έρευνα που έγινε σε 40 χώρες παγκοσμίως κατέχει την 37η θέση και βρίσκεται στην ίδια «ομάδα» με χώρες όπως η Ινδονησία, το Μεξικό και η Βραζιλία.

Το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στην Ευρώπη το έχει η Φιλανδία, ενώ πρώτη στον κατάλογο των χωρών με το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο έρχεται η Νότια Κορέα. Ακολουθούν η Ιαπωνία, η Σιγκαπούρη και το Χονγκ Κονγκ.

(Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης η μεγάλη άνοδος των Ασιατικών χωρών στον εκπαιδευτικό τομέα οφείλεται στην στενή συνεργασία οικογένειας, μαθητών και εκπαιδευτικής κοινότητας, καθώς και στον σεβασμό που τρέφουν σε αυτές τις χώρες για τους εκπαιδευτικούς. Η Μεγάλη Βρετανία βρίσκεται στην έκτη θέση ανάμεσα στις υπόλοιπες χώρες σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ η Φινλανδία καταλαμβάνει την πέμπτη θέση διεθνώς. Θεαματική είναι η άνοδος της Πολωνίας που όπως δείχνει η έρευνα, βρίσκεται στην δέκατη θέση παγκοσμίως. Οι είκοσι πρώτες χώρες στην έρευνα σχετικά με το εκπαιδευτικό τους σύστημα είναι οι:

1. Νότια Κορέα - 2.Ιαπωνία - 3. Σιγκαπούρη - 4. Χονγκ Κονγκ - 5. Φινλανδία - 6. Βρετανία - 7. Καναδάς - 8. Ολλανδία - 9. Ιρλανδία - 10. Πολωνία - 11. Δανία - 12. Γερμανία - 13. Ρωσία - 14. ΗΠΑ - 15. Αυστραλία - 16. Νέα Ζηλανδία - 17. Ισραήλ - 18. Βέλγιο - 19. Δημοκρατία της Τσεχίας - 20. Ελβετία)

Ποιες είναι όμως οι αδυναμίες που έχουν οδηγήσει την χώρα μας στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης; Και γιατί το φαινόμενο της εξωσχολικής διδασκαλίας έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις στη χώρα μας; Την απάντηση δίνουν στον Αθήνα 9,84 μαθητές που αυτή τη στιγμή δίνουν πανελλαδικές, έχουν οικοδομήσει την γνώση τους στο τρίγωνο σχολείο - φροντιστήριο - ιδιαίτερο, εκτοξεύοντας την ίδια ώρα τον οικογενειακό προϋπολογισμό και μας σχολίασαν το σύστημα των πανελλαδικών.

Ένα ακόμα από τα παράδοξα του εκπαιδευτικού συστήματος είναι και το γεγονός ότι δεν διδάσκεται επαρκώς το γραμμικό σχέδιο ενώ το ελεύθερο καθόλου με αποτέλεσμα οι μαθητές που θέλουν να περάσουν στην αρχιτεκτονική σχολή να αναγκάζονται να καταφεύγουν σε φροντιστήρια ή να κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα.

Το φροντιστήριο δεν απευθύνεται όμως μόνο στους λιγότερο καλούς μαθητές. Οι μαθητές, οι οποίοι έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να εισέλθουν σε κάποιο τριτοβάθμιο ίδρυμα, έχουν πεισθεί ότι όχημα προκειμένου να εκπληρώσουν τις ελπίδες και τις προσδοκίες τους είναι η ιδιωτική εξωσχολική εκπαίδευση, απαξιώνοντας με τρόπο απόλυτο και αποκαρδιωτικό το δημόσιο σχολείο.

Την ίδια αγωνία και το ίδιο άγχος φυσικά με τους μαθητές περνούν και οι γονείς τους, οι οποίοι προτιμούν να στερηθούν άλλες απολαύσεις προκειμένου να παρέχουν στο παιδί την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση, ώστε να εξασφαλίσουν την επιτυχία τους στις εξετάσεις

Παρά την οξύτατη οικονομική κρίση που έχει πλήξει την χώρα μας, οι Έλληνες γονείς συνεχίζουν να δαπανούν τεράστια ποσά για την «ενισχυτική» εκπαίδευση των παιδιών τους. Ακόμα και γονείς που είναι άνεργοι ή έχουν χαμηλά εισοδήματα δεν στερούν την επιλογή της εξωσχολικής υποστήριξης στα παιδιά τους, ειδικά όταν ο εκπαιδευτικός τους στόχος είναι υψηλός και η σχολή της προτίμησής τους είναι από τις πιο περιζήτητες.
Σύμφωνα με στοιχεία του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Φροντιστών Αττικής, το ετήσιο κόστος των φροντιστηρίων για τους μαθητές της Α' Λυκείου ξεκινά από τα 1500€ κατά μέσο όρο, γύρω στις 2000€ είναι το κόστος για τα μαθήματα της Β' Λυκείου και καταλήγει στα 3.000 ευρώ ετησίως για τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου.

Έρευνα που διεξήγαγε η Palmos Analysis σε συνεργασία με τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Φροντιστών Αττικής, κατά τους μήνες Δεκέμβριος του 2013 με Ιανουάριος του 2014, σε δείγμα 534 γονέων και κηδεμόνων αποφοίτων Ενιαίου Λυκείου της τελευταίας πενταετίας για την αναγκαιότητα του φροντιστηρίου ως απαραίτητου εργαλείου για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, έδειξε τα εξής στοιχεία:

1.Εξωσχολική υποστήριξη στο Λύκειο προσφέρεται στο 57% των μαθητών που οι γονείς τους είναι άνεργοι ή οικονομικά ασθενείς και στο 94% των μαθητών που οι γονείς τους έχουν εισόδημα άνω των 2000€ μηνιαίως.

2.Όσον αφορά στις επιδόσεις, το 52% των μαθητών που λαμβάνουν εξωσχολική υποστήριξη καταφέρνουν να εισαχθούν στα Πανεπιστήμια με έναν βαθμό από 17 και πάνω (και το 44% από 10 με 17 βαθμό), ενώ μόλις το 25% εισάγεται στα πανεπιστήμια με τους ίδιους βαθμούς χωρίς την εξωσχολική υποστήριξη. (και το 71% από 10 με 17 βαθμό)

3.Όσον αφορά στο είδος της εξωσχολικής υποστήριξης που προσέφεραν οι γονείς στα παιδιά τους ανά τάξη στο Λύκειο. Για την Α' Λυκείου το 24% επέλεξε τα μαθήματα σε φροντιστήριο, το 5% τα μαθήματα σε φροντιστήριο και τα Ιδιαίτερα ταυτόχρονα, το 14% τα Ιδιαίτερα και το 56% καμία εξωσχολική υποστήριξη. Για τη Β' Λυκείου το 46% επέλεξε τα μαθήματα σε φροντιστήριο, το 12% τα μαθήματα σε φροντιστήριο και τα Ιδιαίτερα ταυτόχρονα, το 19% τα Ιδιαίτερα και το 22% καμία εξωσχολική υποστήριξη. Και για την Γ' Λυκείου το 54% επέλεξε τα μαθήματα σε φροντιστήριο, το 21% τα μαθήματα σε φροντιστήριο και τα Ιδιαίτερα ταυτόχρονα, το 24% τα Ιδιαίτερα και μόλις το 1% επιλέγει να δώσει εξετάσεις χωρίς καμία εξωσχολική υποστήριξη.

4.Όσον αφορά στα ποσοστά επιτυχίας των μαθητών που ακολουθούν την εξωσχολική υποστήριξη το 77% των μαθητών έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή πέρασε στη σχολή που επιθυμούσε, το 8% πέρασε σε μία σχολή που δεν την παρακολουθεί και το 15% απέτυχε στις εξετάσεις και δεν εισήχθηκε σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ.

5.Τέλος ο βαθμός των ικανοποιημένων μαθητών που πέτυχαν στις εξετάσεις με την βοήθεια φροντιστηρίου ανέρχεται στο 89%, με ιδιαίτερα είναι στο 81% και χωρίς εξωσχολική βοήθεια το ποσοστό πέφτει κάτω από το 50%.

Το φροντιστήριο δεν είναι ένα καινούριο φαινόμενο. Τα φροντιστήρια υπάρχουν δυναμικά από την δεκαετία του 1880, πρόκειται για έναν θεσμό που προέκυψε μετά από μια απόφαση της συγκλήτου του «Αθήνησιν Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου», σχετικά με μια διπλωματική εργασία που έπρεπε να παραδώσουν οι φοιτητές. Ένα απο τα πρώτα φοιτητικά φροντιστήρια, ήταν νομικής φύσεως και ο ιδιοκτήτης του ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός Παναγής Τσαλδάρης. Τα εκπαιδευτικά καταστήματα δημιουργήθηκαν για να καλύπτουν ζήτηση, η ζήτηση αυξήθηκε όταν έγινε η Μικρασιατική καταστροφή με την προσέλευση των προσφύγων, έτσι πλέον καθιερώθηκαν οι εισαγωγικές εξετάσεις για τις πανεπιστημιακές θέσεις, καθώς μέχρι τότε θεωρούνταν αρκετό το απολυτήριο του γυμνασίου. στον Αθήνα 984 μίλησε ο Λευτέρης Τσίλογλου, φυσικός-φροντιστής και συγγραφέας βιβλίων για την ιστορία των φροντιστηρίων.

Tο εξεταστικό σύστημα -που εφαρμόζεται επειδή θεωρείται αξιοκρατικό και αδιάβλητο για την μετάβαση από τη δευτεροβάθμια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση- στην πράξη αποδεικνύεται αντιπαιδαγωγικό, αντιπαραγωγικό, ενθαρρύνει την άνθηση της παραπαιδείας και τη διατήρηση όλων των στρεβλώσεων του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι εξετάσεις είναι αποκομμένες ουσιαστικά από την κατεύθυνση, τα ενδιαφέροντα και τις δεξιότητες των υποψηφίων αφού το αποτέλεσμα εξαρτάται από τα μόρια που θα συγκεντρώσουν ενώ παράλληλα δεν συνδέονται με τις ανάγκες της χώρας και τις απαιτήσεις των καιρών.

Η έρευνα του Αθήνα 9.84 επιχειρεί μία ματιά και στα ιδιωτικά και πρότυπα σχολεία. Στα ιδιωτικά σχολεία εφαρμόζεται η αξιολόγηση των καθηγητών, κάτι που δεν ισχύει στα δημόσια, γι' αυτό και το προσωπικό που απαρτίζει τα ιδιωτικά είναι εξειδικευμένο και σωστά καταρτισμένο, σε αντίθεση με τα δημόσια που το προσωπικό δεν επιλέγεται, αλλά διορίζεται με εξετάσεις (τύπου ΑΣΕΠ), χωρίς την κατάλληλη επιμόρφωση προτού μπει σε τάξη.

Και από τα ιδιωτικά περνάμε και στα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία, τα οποία θεσμοθετήθηκαν το 2011 (μέχρι τότε ονομάζονταν Πρότυπα Σχολεία) και πέρυσι έγιναν οι πρώτες εξετάσεις εισαγωγής στα νέα αυτά σχολεία. Τα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία διακρίνονται για την εφαρμογή καινοτόμων δράσεων και εκπαιδευτικών μεθόδων, όπως και για το αυξημένο ακαδημαϊκό επίπεδο των εκπαιδευτικών που τα απαρτίζουν και της συνεχούς αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου που παρέχεται. Ο τύπος αυτός σχολείου είναι πολλά υποσχόμενος και αρκετά δελεαστικός τόσο για τους μαθητές δημόσιων όσο και για τους μαθητές ιδιωτικών σχολείων. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο αριθμός των μαθητών που δίνουν φέτος εξετάσεις για την εισαγωγή τους στα σχολεία αυτά αυξήθηκε κατά 20%.
Πιο συγκεκριμένα φέτος για τις 3.350 προσφερόμενες θέσεις των 68 ΠΠΣ υπεβλήθησαν 13.017 αιτήσεις, όταν πέρυσι είχαν υποβληθεί 9.997 αιτήσεις για 3.230 θέσεις. Η πλειοψηφία των μαθητών που υποβάλλουν αίτηση φοιτούν σε δημόσιο σχολείο. Αυτό είναι, βέβαια, εύλογο με δεδομένο ότι το 93% των μαθητών πηγαίνει σε δημόσιο σχολείο και το 7% σε ιδιωτικό. Ομως είναι εντυπωσιακή και η ζήτηση που υπάρχει από παιδιά ιδιωτικών. Ενδεικτικά, φέτος σε ιδιωτικά σχολεία της Αττικής έως και οι δύο στους τρεις μαθητές της ΣΤ΄ Δημοτικού έχουν κάνει αίτηση για την Α΄ Τάξη Πρότυπων-Πειραματικών Γυμνασίων.

Οι υποψήφιοι για τα Πρότυπα-Πειραματικά Γυμνάσια εξετάζονται σε Γλώσσα, Μαθηματικά και Φυσική και για τα Πρότυπα-Πειραματικά Λύκεια μόνο στα δύο πρώτα, ενώ μαθητές εισάγονται στα Πρότυπα-Πειραματικά Δημοτικά με κλήρωση.

Σήμερα σε λειτουργία είναι 68 Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία (4 Νηπιαγωγεία,19 Δημοτικά, 18 Γυμνάσια, 15 ΓΕΛ και 4 Μικτά- Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο) που λειτουργούν σε 9 από τις 13 Εκπαιδευτικές Περιφέρειες της χώρας. Το Υπουργείο Παιδείας έχει αποφασίσει τη διεύρυνση του αριθμού τους ως το 2020, λόγω του αυξημένου αριθμού των αιτήσεων που γίνονται. Συγκεκριμένα μέχρι το 2020 θα έχουν ιδρυθεί 60 νέα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία, που συνίστανται σε 22 Πρότυπα Πειραματικά Νηπιαγωγεία, 16 Πρότυπα Πειραματικά Δημοτικά Σχολεία, 12 Πρότυπα Πειραματικά Γυμνάσια και 10 Πρότυπα Πειραματικά ΓΕΛ.

Φροντιστήρια και στο εξωτερικό

Τα φροντιστήρια δεν αποτελούν ελληνική πρωτοτυπία. Αντιθέτως, υπάρχουν ακόμα και σε χώρες όπως η Γερμανία και η Νότιος Κορέα. Το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στην Ευρώπη θεωρείται της Φινλανδίας , σύμφωνα και με την παγκόσμια κατάταξη του εκδοτικού οίκου Pearson. γι αυτό και εμείς αποφασίσαμε να το γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε τους λόγους που το καθιστούν πρωτοποριακό, αποτελεσματικό χωρίς παραπαιδεία και φροντιστήρια
H Φινλανδία έχει εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση..από την πρώτη κιόλας τάξη του Δημοτικού οι μικροί μαθητές συμμετέχουν σε πληθώρα δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής ενώ δεν ενθαρρύνεται καθόλου η παθητική απομνημόνευση.
Eίναι φυσικά δημόσια σχεδόν στην ολότητά τους. Xρηματοδοτούνται από τους δήμους ή το κράτος. Eίναι ολοήμερα, εφοδιασμένα με παιδότοπους, παιδικές χαρές χωρίς φράχτες ώστε το κάθε παιδί είναι ελεύθερο όποια ώρα της ημέρας να πάει να παίξει. Όλα ανεξαιρέτως τα σχολεία της Φινλανδίας παρέχουν δωρεάν ζεστό φαγητό το μεσημέρι στους μαθητές. Δωρεάν είναι και όλα τα βασικά υλικά για την εκπαίδευση. Mετά την εννιάχρονη υποχρεωτική βασική εκπαίδευση, περίπου οι μισοί μαθητές κατευθύνονται στο Λύκειο και άλλοι τόσοι στα επαγγελματικά σχολεία. Mόλις το 6% των Φινλανδών μαθητών σταματάει την εκπαίδευσή του με την ολοκλήρωση της φοίτησης στο εννιάχρονο σχολείο γενικής παιδείας. Oύτε και τρέχουν όμως όλοι στο Γενικό Λύκειο, όπως εδώ. Mόνο οι μισοί.
Aκόμη μεγαλύτερη προσοχή δίνουν οι Φινλανδοί σε θέματα θρησκείας. Aρκεί να υπάρξουν τρία και μόνο παιδιά σε μία τάξη από κάποια θρησκεία για να διδάσκονται στο μάθημα των Θρησκευτικών τη θρησκεία τους. Θρησκευτικά δεν διδάσκονται καθόλου στα παιδιά που οι γονείς τους δεν το επιθυμούν.

Στην Γερμανία, ο ρόλος του φροντιστηρίου είναι συμπληρωματικός. Απευθύνεται σε πολύ αδύναμους μαθητές, οι οποίοι προστρέχουν σε αυτό για πολύ μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να καλύψουν τα κενά τους. Όσον αφορά τα ιδιαίτερα μαθήματα, γίνονται κυρίως από φοιτητές δεν είναι ιδιαιτέρως διαδεδομένα και όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα έτσι και στην Γερμανία στα ιδιαίτερα μαθήματα δεν κόβονται αποδείξεις.

Λύσεις -προτάσεις

Διέξοδο στο φαινόμενο της παραπαιδείας ,σύμφωνα με την καθηγήτρια του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου θα μπορούσε να είναι η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων και η υιοθέτηση του γαλλικού μοντέλου στο οποίο ο ρόλος του λυκείου είναι ενισχυμένος κι οι μαθητές εξετάζονται μέσα στο ίδιο το λύκειο. Αυτό είναι το περίγραμμα που έθεσε η κ. Αναγνωστοπούλου η οποία αποσαφήνισε ότι είναι κατά του τρόπου που γίνεται σήμερα η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.