Η Α. Λυμπεράκη στον ΑΘΗΝΑ984

Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του Ποταμιού, Αντιγόνη Λυμπεράκη, μίλησε στις 9/3 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και στον Άρη Τόλιο.

Μεταξύ άλλων είπε:

Δημοσιογράφος: Νομίζω ότι έχουμε φθάσει στο μη παρέκει και ότι οι κίνδυνοι τείνουν να γίνουν συστημικοί γα την Ελλάδα ή όχι;

Α. Λυμπεράκη: «Έχετε δίκιο. Δυστυχώς, έχουμε φθάσει σε ένα σημείο πολύ μεγάλης δυσκολίας, πολύ μεγάλης πιστωτικής ασφυξίας, πολύ μεγάλης έλλειψης ρευστότητας και καταλαβαίνετε ότι όταν υπάρχει τόσο μεγάλη αβεβαιότητα

για τη ρευστότητα, συμβαίνει αυτό που την επιτείνει κιόλας εννοώ την αβεβαιότητα, την κρίση. Οι άνθρωποι δεν παίρνουν αποφάσεις να αγοράσουν, να πουλήσουν, να επενδύσουν, να εξάγουν, να εισάγουν και αυτό δημιουργεί έναν δεύτερο κύκλο κρίσης, ο οποίος δυστυχώς είναι ένα σπιράλ που πηγαίνει προς τα κάτω. Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν από αυτή τη διαδικασία προσδοκά η κυβέρνηση κάποιο όφελος, διότι το κόστος αυτής της υπόθεσης το νιώθουμε όλοι και όλες απολύτως. Καταλαβαίνετε ότι αυτή η παράταση της αβεβαιότητας δημιουργεί φαύλους κύκλους ενός χειρότερου προβλήματος».

Δημοσιογράφος: Αυτή τη στιγμή εάν παραταθεί για πολύ μια τέτοια ρευστή κατάσταση θα είναι ένα χτύπημα σε αυτό που λέμε ανάπτυξη. Αν η υφεσιακή κατάσταση παραταθεί και αυτή τη χρονιά και είναι κάτι πολύ επικίνδυνο...

Α. Λυμπεράκη: «Όχι. Απλώς είναι επικίνδυνο να παραταθεί, αλλά αυτό συμβαίνει ήδη. Από τον Δεκέμβριο ουσιαστικά έχει ξαναμπεί η οικονομία στο ψυγείο, ένα ψυγείο πού όχι απλώς κρατάει τα μεγέθη εκεί όπου ήταν, αλλά τα συρρικνώνει κιόλας. Έχει ανατραπεί η πτωτική τάση της ανεργίας από τον Δεκέμβριο, όπως δείχνουν τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία και υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερο πρόβλημα στα κρατικά έσοδα. Διότι είτε υπάρχει προσδοκία πως θα γίνει κάτι πολύ καλό, για παράδειγμα 100, 200, 1.000 δόσεις για την αποπληρωμή χρεών ή ότι θα γίνει κάτι πάρα πολύ κακό, δηλαδή ανεξέλεγκτες καταστάσεις, οπότε και στις δύο περιπτώσεις οι άνθρωποι έχουν ορθολογικό πρόταγμα να μην πληρώσουν τώρα, αλλά επειδή ακολουθεί κάτι καλύτερο να πληρώσουν αργότερα ή κάτι πολύ χειρότερο, οπότε αφήνουν τα λεφτά τους στην άκρη. Υπάρχει ένα κόστος που συσσωρεύεται επιθετικά και δεν βλέπω κανένα φως στην άκρη του τούνελ. Εάν η κυβέρνηση φαντάζεται ότι θα φτάσουμε μέχρι το τέλος της άνοιξης για να συζητήσουμε για το μεγάλο πρόβλημα της σταθεροποίησης και της ανάπτυξης που κάποιοι λένε μνημόνιο και κάποιο άλλοι όπως θέλουν, δεν θα φτάσει η οικονομία μέχρις εκεί. Θα αποθάνει λόγω ασφυξίας».

Δημοσιογράφος: Ποια διαπραγμάτευση στηρίζει το Ποτάμι;

Α. Λυμπεράκη: «Εμείς δεν έχουμε λόγο να ερμηνεύουμε διαφορετικά αυτά που δηλώνουν ο πρωθυπουργός ή ο υπουργός Οικονομικών δημοσίως ή στις συναντήσεις που έχουν με τον Σταύρο Θεοδωράκη. Η διαβεβαίωση είναι ότι πρωταρχικό στόχο αποτελεί η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και η εξομάλυνση των σχέσεών μας με την Ευρώπη. Ως προς αυτό νομίζω ότι κάθε σώφρων άνθρωπος -δεν είναι ανάγκη να ανήκει στο κόμμα της λογικής που είναι το Ποτάμι- καταλαβαίνει ότι πρέπει να συνεισφέρουμε με προτάσεις που κατατείνουν σε αυτό το στόχο. Το πολύ ατυχές είναι ότι η κυβέρνηση μιλά με 50 φωνές. Από τον υπουργό Άμυνας που περίπου λέει πως το γεγονός ότι κρατάμε τους τζιχαντιστές εκτός Ευρώπης ή ότι το κάνουμε για χατήρι των Γερμανών και άμα μας εκνευρίσουν θα τους στείλουμε όλους στο Βερολίνο, μέχρι τις δηλώσεις διαφόρων υπουργών και παραγόντων για ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Όλα αυτά δημιουργούν μίαν εντύπωση ότι υπάρχουν 45 καπετάνιοι σε ένα σκάφος που μόνον κατ όνομα έχει μία κατεύθυνση και μία πορεία».

Δημοσιογράφος: Από την άλλη έχουμε εδώ και ένα πλαίσιο διαπραγμάτευσης που θα ήθελα να το αποτιμήσετε. Έχουμε μια ατζέντα Βαρουφάκη στο Eurogroup. Πώς την εκτιμάει το Ποτάμι; Υπάρχει βάση διαπραγμάτευσης με τους δανειστές;

Α. Λυμπεράκη: «Τώρα έχει σημασία για ποιο πράγμα μιλάμε. Αν μιλάμε για τις 20 Φεβρουαρίου, δηλαδή το κείμενο που έστειλε ο κ Βαρουφάκης και στο οποίο είχαμε συνεισφέρει και εμείς ως Ποτάμι, αυτό αποτελούσε μία βάση διαπραγμάτευσης. Το θέμα είναι ότι φαίνεται πως αυτό ξεχάστηκε εντελώς και το κείμενο που στάλθηκε αυτές τις ημέρες, πέραν του ότι είναι σε άθλια αγγλικά -σίγουρα ο κ. Βαρουφάκης δεν του έχει ρίξει ούτε μισή ματιά-, πριν το στείλει, είναι σαν να αναφέρεται σε μια άλλη χώρα που βρίσκεται σε μίαν άλλη φάση, έχει κάποιο άλλο πρόγραμμα και κάποιες άλλες προτεραιότητες. Άρα, δεν θα μου κάνει εντύπωση αν επιβεβαιωθεί αυτό που παραδέχεται και η κυβέρνηση εμμέσως. Ότι δηλαδή "μην περιμένετε να γίνει τίποτα σε αυτό το Eurogroup". Γιατί τι να γίνει; Να μας πουν αν οι νοικοκυρές, που αναφέρονται ως θυρωροί στο αγγλικό κείμενο, θα καταφέρουν να πιάσουν τη φοροδιαφυγή και τους ολιγάρχες; Τα μεγάλα θέματα της ελληνικής οικονομίας, των διαρθρωτικών αλλαγών, αφορούν στο πώς εργαζόμαστε και στο πώς παίρνουμε σύνταξη. Αυτά είναι τα δύο βασικά, κεφαλαιώδη θέματα. Επ' αυτών δεν υπάρχει τίποτα στον ορίζοντα. Εάν η κυβέρνηση έχει κάτι στο μυαλό της, θα ήταν πολύ ωραίο να το έλεγε, όχι για να το ξέρουμε εμείς στο Ποτάμι και να είμαστε πληροφορημένοι, αλλά για να το ξέρουν ο κάθε Έλληνας και Ελληνίδα, ώστε να συμπεριφερθούν σαν να περιμένουν κάτι καλό να γίνει. Αυτή τη στιγμή αν η κυβέρνηση έχει κάτι καλό στο μυαλό της, το κρατά επτασφράγιστο μυστικό. Βλέπουμε το κόστος να γίνεται ολοένα και πιο δυσβάστακτο».

Δημοσιογράφος: Η κυβέρνηση δεν θέλει συνέχιση της λιτότητας στη Ελλάδας. Δεν θέλει δηλαδή μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα στη διαπραγμάτευση. Εσείς συμφωνείτε με αυτό ;

Α. Λυμπεράκη: «Ουδείς θέλει τη λιτότητα. Είναι γεγονός ότι κανένας λογικός άνθρωπος και πολύ περισσότερο πολιτικός, δεν θα θέλει να περιορίσει την ικανότητα των ανθρώπων να αποφασίζουν τι θα κάνουν τα χρήματά τους. Αυτό είναι σίγουρο. Το δεύτερο είναι ότι στην Ελλάδα είχαμε λιτότητα, η οποία όμως δεν συνοδεύτηκε από τις απαραίτητες αλλαγές που χρειάζονταν στους κανόνες του παιχνιδιού, προκειμένου η λιτότητα σε συνδυασμό με τις μεγάλες αλλαγές, να δημιουργήσει μία νέα κατάσταση πραγμάτων. Τώρα είμαστε κουρασμένοι από τη λιτότητα, δεν έχουμε δημιουργήσει τους μηχανισμούς εκείνους που θα μας επέτρεπαν να παράξουμε τον πλούτο, ο οποίος θα μας έβγαζε από τη λιτότητα και υπάρχει μια μεταρρυθμιστική άπνοια, μια κυβερνητική άνοια πάνω σε αυτό το θέμα. Καταλαβαίνω πολύ καλά ότι η κυβέρνηση εκλέχτηκε με την εντολή να μην λάβει μέτρα λιτότητας, από την άλλη πλευρά όμως έχει εκλεγεί για να ευδοκιμήσει αυτός ο τόπος, για να ζούμε καλύτερα».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Keywords
Τυχαία Θέματα