Η ανατολή του νέου

08:49 9/7/2014 - Πηγή: Athina984

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη

Παράξενα τα καπρίτσια της ιστορίας. Εν μέσω θέρους, ποδοσφαιρικών αλαλαγμών και παρά θιν αλός διακοπών επέλεξε να μας στείλει τις πρώτες ωδίνες του νέου. Δύο γεγονότα συνέβησαν αυτές τις ημέρες, από εκείνα που δεν προκαλούν φρενίτιδα στα δελτία ειδήσεων ή στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων.

Το πρώτο είναι η άρνηση των φοιτητών της Αρχιτεκτονικής Σχολής του πολύπαθου Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου που αρνήθηκαν να λάβουν μέρος στη γκροτέσκο παράσταση «παράτασης» του εξαμήνου και με απόφασή τους στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση. Για

πρώτη φορά, μια συλλογικότητα φοιτητών θέτει δημόσια και με απόφασή της το θέμα της ποιότητας των σπουδών στα ελληνικά ΑΕΙ, ξεφεύγοντας από την «αγωνιστική και ταξική» στασιμότητα στη οποία την έχουν καταδικάσει οι επαγγελματίες φοιτητοπατέρες, οι ενδεείς καθηγητές, το σύστημα διαπλοκής και συναλλαγής των πολιτικών (κυρίως) συμφερόντων που ταλαιπωρούν το ανώτατο εκπαιδευτικό σύστημα και εκατοντάδες χιλιάδες οικογενειών.

Το δεύτερο είναι η έκδοση ενός ηλεκτρονικού περιοδικού με τίτλο «Απόπειρες φιλοσοφίας» που εξέδωσαν οι φοιτητές του τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Πρόκειται για μια εξαιρετική προσπάθεια, η οποία συνδυάζει την αγάπη για το γνωστικό αντικείμενο με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών που βοηθούν στην υπέρβαση δυσκολιών στην επικοινωνία μεταξύ των φοιτητών μεταξύ τους αλλά και των φοιτητών με την κοινωνία. Η εν λόγω έκδοση δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα ανάλογες εκδόσεις που πραγματοποιούν εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού, με μακροχρόνια παράδοση στις φοιτητικές πρωτοβουλίες αυτού του τύπου. Το εύρος της θεματολογίας, ο πλούτος των άρθρων, η συμμετοχή πολλών φοιτητών είναι στοιχεία ενθαρρυντικά και ελπιδοφόρα για τη συνέχεια της προσπάθειας.

Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας πως η Ελλάδα άλλαξε δραματικά τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης. Οι αλλαγές αυτές δεν αφορούν μόνο στις μειώσεις μισθών, επιδομάτων και συντάξεων, όπως επιτηδείως προσπαθούν κάποιοι να μας παρουσιάσουν. Οι αλλαγές αυτές αφορούν, κυρίως, στην αλλαγή του παραδείγματος, μετά την εξάντληση των ορίων του μοντέλου της Μεταπολίτευσης, την επέτειο της οποίας θα γιορτάσουμε σε λίγες ημέρες.

Με δεδομένη τη δυσανεξία και τη δυσχέρεια των νεοελλήνων να διαχειριστούν ακόμη και την παραμικρή αλλαγή, λόγω βαριάς συντηρητικότητας, αλλά και κατεστημένων δικτύων συμφερόντων που αντιμάχονται κάθε αλλαγή, η ελληνική κοινωνία έχει κάνει πολλά και μεγάλα βήματα προς ένα άλλο μοντέλο, ένα άλλο παράδειγμα κοινωνικής συμβίωσης, πολλά από τα οποία δεν είναι ακόμη ευκρινώς ορατά. Την ίδια στιγμή, συναντούν λυσσαλέα αντίδραση από εκείνους που είτε έχουν άμεσα συμφέροντα να μην αλλάξει τίποτα, είτε είναι εγκλωβισμένοι σε μια σχολή σκέψης που προτιμάει τη στασιμότητα από την κίνηση.

Τα δύο ελπιδοφόρα γεγονότα δεν είναι τυχαίο πως είχαν πρωτεργάτες νέα παιδιά. Νέα ταλαντούχα, γεμάτα όρεξη παιδιά που θέλουν να ζήσουν σε μια κοινωνία πιο δίκαιη, πιο αξιοκρατική. Παιδιά που έχουν απαίτηση για ποιοτικές σπουδές και όχι για έναν εξισωτικό προς τα κάτω μηχανισμό αναξιοκρατίας, χαμηλής ποιότητας και διαπλοκής.

Από τα νέα αυτά παιδιά θα έρθει το νέο. Αυτά θα ανοίξουν το δρόμο για μια νέα σελίδα στην ιστορία αυτού του τόπου. Θα συναντήσουν αντιδράσεις, δυσκολίες, εμπόδια. Κυρίως από εκείνους που χρόνια τώρα, παρασιτικά, ζουν σε βάρος της κοινωνίας, ευαγγελιζόμενοι «ωραίες ιδέες και συνθήματα» για να καλύψουν τις παρασπονδίες τους. Αυτά τα νέα παιδιά όμως, με τη δύναμη της νιότης και της γνώσης, θα είναι οι σκαπανείς του καινούριου. Αυτά τα νέα παιδιά πρέπει να υποστηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις.