Η διπολική διαταραχή της ελληνικής κοινωνίας

09:22 26/5/2012 - Πηγή: Athina984

Mιλούσε μιαν άλλη γλώσσα,/ την ιδιάζουσα διάλεκτο μιας λησμονημένης,/ τώρα πλέον, πόλεως, της οποίας καιείτανε, άλλωστε, / ο μόνος νοσταλγός.
Νίκος Εγγονόπουλος

του Δημήτρη Β.Τριανταφυλλίδη

Βαθιά διχοτομημένη η ελληνική κοινωνία βαδίζει προς τις εκλογές. Στο συλλογικό φαντασιακό επικρατεί το δίλημμα «Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο».  Η ύπαρξη αυτού των διλημμάτων προϋποθέτει και δύο βασικές παρατάξεις, οι οποίες αντιπαρατίθενται με σφοδρότητα,

πάθος και φανατισμό.

Επειδή όμως όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται, αυτό συμβαίνει ως φάρσα, αυτή τη φορά οι δύο παρατάξεις που λαμβάνουν θέσεις στην αντιπαράθεση, εντελώς συμπτωματικά  για τη δόλια τούτη χώρα, είναι οι απόγονοι εκείνων που συμμετείχαν στον τελευταίο εμφύλιο σπαραγμό.

Από την μια πλευρά, η παράταξη των νικητών του προηγούμενου εμφυλίου, συσπειρώνει γύρω της ότι πιο ακραίο, μισαλλόδοξο και οπισθοδρομικό έχει να επιδείξει η πολιτική σκηνή των τελευταίων 20 ετών. Με κατευθυνόμενη αρθρογραφία, οι εμπνευστές αυτής της συσπείρωσης θέλουν επιτέλους να ανακτήσουν το ηθικό πλεονέκτημα που έχασε αυτή η παράταξη, η οποία παρότι νίκησε στον προηγούμενο εμφύλιο, το έχασε εξαιτίας της σκληρής και απάνθρωπης συμπεριφοράς της απέναντι στους ηττημένους. Αρκεί μια ματιά στην αρθρογραφία στενών συνεργατών του ηγέτης της παράταξης αυτής. αλλά και στη συνθηματολογία της , για να διαπιστώσει κανείς πως το πρόταγμα της εποχής είναι η επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες της φυλής, διανθισμένο με μπόλικο ευρωπαϊσμό.

Από την άλλη πλευρά, η αντίπερα όχθη, οι ηττημένοι του εμφυλίου, γαλουχημένοι με την ονείρωξη ενός ακόμη, νικηφόρου αυτή τη φορά, γύρου, ετοιμάζονται να πάρουν τη ρεβάνς, καλλιεργώντας από την μεριά τους, τη μισαλλοδοξία, τη δυσανεξία στην άλλη άποψη, την θεολογική εμμονή στα σωτηριολογικά θέσφατα. Και σε αυτή την περίπτωση, μια απλή ανάγνωση της συνθηματολογίας, των αντιφατικών δηλώσεων των στελεχών αυτής της παράταξης, φανερώνει στον καλόπιστο μα ψαγμένο αναγνώστη τους κρυφούς πόθους πολλών για μια άλλη πορεία της χώρας, δίχως τα βαρίδια του κοινοβουλευτισμού, της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Δηλώσεις που αναφέρονται σε αλλαγή του πολιτεύματος με εγκαθίδρυση άλλων (;)  μορφών πολιτικής εκπροσώπησης, συγκεκαλυμμένες απειλές κατά της ελευθεροτυπίας, αιωρούμενοι υπαινιγμοί για ενός άλλου είδους «ανακατανομής του πλούτου» (sic), συνθέτουν το ιδεολογικό οπλοστάσιο του φανατισμού και της προετοιμασίας για την μητέρα όλων των μαχών.

Η διπολική αυτή διαταραχή της ελληνικής κοινωνίας, θα αντιμετωπιστεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος ως «περίοδος προετοιμασίας του γ’ γύρου». Ενός «γ’ γύρου» που θα αποτελειώσει την έτσι κι αλλιώς χειμαζόμενη χώρα και θα την στείλει δεκαετίες πίσω.

Η πόλωση που επικρατεί, η μισαλλοδοξία που καλλιεργείται, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ολόκληρες περιοχές της χώρας βρίσκονται στο έλεος συμμοριών πάσης φύσεως και χρωμάτων, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα και το μόνο που απομένει για το ολοκαύτωμα είναι έν