Ιωσήφ Μπρόντσκι : Ακριβή μου

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη

Ακριβή μου, βγήκα σήμερα αργά το βράδυ από το σπίτι
να πάρω μιαν ανάσα φρέσκου αγέρα, που φυσάει από τον ωκεανό.
Το δείλι έσβηνε στην πλατεία με την κινέζικη βεντάλια,
και τα σύννεφα στριφογύριζαν, σαν το καπάκι του πιάνου.

Πριν από ένα τέταρτο του αιώνα είχες ένα πάθος για την κούνια και τους φοίνικες,
ζωγράφιζες με νερομπογιές στο σημειωματάριο σου, σιγοτραγουδούσες,
διασκέδαζες μαζί μου, αλλά μετά συνάντησες τον χημικό μηχανικό
και, κρίνοντας από τα γράμματα σου, έγινες αφόρητα ανόητη.

Τώρα σε βλέπουν σ' εκκλησιές

της επαρχίας και στην μητρόπολη
στις αγρυπνίες για κοινούς φίλους, που φεύγουν ο ένας μετά τον άλλον
στη σειρά · κι είμαι χαρούμενος που στον κόσμο υπάρχουν αποστάσεις
πολύ μεγαλύτερες, από εκείνη που χωρίζει εμένα από σένα.

Μην με παρεξηγήσεις. Τίποτα πια δεν μου θυμίζει η φωνή, το κορμί,
το όνομα σου · κανείς δεν τα εξαφάνισε. Μα για να ξεχάσει ο άνθρωπος
μια ζωή, χρειάζεται, κατ' ελάχιστον, μιαν άλλη. Κι εγώ έζησα την δική μου.

Μα κι εσύ ήσουν τυχερή · που αλλού, εκτός από τις φωτογραφίες,
θα είσαι πάντα χωρίς ρυτίδες, νέα, χαρούμενη και παιχνιδιάρα;
Βλέπεις ο χρόνος, όταν συγκρούεται με τη μνήμη, αντιλαμβάνεται πόσο άδικος είναι.
Καπνίζω στο σκοτάδι και εισπνέω την σαπίλα της άμπωτης.


Από την ποιητική του συλλογή «Φυγή στην Αίγυπτο»

Το ποίημα μετάφρασε από τα ρωσικά ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, ο οποίος αφιερώνει αυτή τη μετάφραση στην 8η Μαρτίου, την Ημέρα της Γυναίκας.

Keywords
Τυχαία Θέματα