Κίνα: Ασφυκτικός έλεγχος στα κρατικά ΜΜΕ

14:30 8/5/2014 - Πηγή: Athina984

Ο Λιου Τζιανφένγκ ξεκίνησε την καριέρα του στην ερευνητική δημοσιογραφία με υψηλά ιδανικά. Ύστερα από είκοσι χρόνια δουλειάς όμως σε διάφορα έντυπα, αισθανόταν ότι τον εκμεταλλεύονται όλο και περισσότερο. Κι επειδή θεωρούσε ότι το κοινό διψά για πραγματικά ρεπορτάζ, αποφάσισε τον περασμένο καλοκαίρι να γίνει ένας ανεξάρτητος δημοσιογράφος.

Πριν από πέντε χρόνια, γράφει το περιοδικό Εκόνομιστ, κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο. Χάρις στο κύρος που έχει αποκτήσει, όμως, ο Λιου έχει κατορθώσει να κερδίσει ήδη 200.000

γιουάν (21.500 ευρώ). Αυτό τον βοήθησε να πραγματοποιήσει μια μεγάλη και σε βάθος έρευνα για την αντιπαράθεση των κατοίκων της επαρχίας Σαντόνγκ με τις τοπικές αρχές για θέματα γης. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο μπλογκ του. Και ακόμη δεν του έχει δημιουργήσει προβλήματα. Όπως λέει, «το να γράφω λεπτομερώς και δια μακρών είναι ένας τρόπος να προστατεύω τον εαυτό μου από κατηγορίες για απάτη».

Από τότε που ιδρύθηκε, το 1921, το Κομμουνιστικό Κόμμα επιμένει ότι τα μέσα ενημέρωσης είναι ο «λαιμός και η γλώσσα» του. Παρόλο που τα μίντια μπορούν σήμερα να χειρίζονται ελεύθερα μη πολιτικά θέματα, εξακολουθούν να υπόκεινται στον έλεγχο του τμήματος προπαγάνδας του κόμματος. Καθώς όμως τα μικρομπλόγκ και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημοσιεύουν ειδήσεις που αμφισβητούν την κομματική γραμμή, τα επίσημα μέσα αρχίζουν να χάνουν την αξιοπιστία τους.

Η αποκάλυψη ενός σεξουαλικού δικτύου στην πόλη Ντονγκουάν από την Κεντρική Τηλεόραση της Κίνας, το κρατικό δίκτυο της χώρας, θα έπρεπε κανονικά να προκαλέσει αίσθηση. Στις 9 Φεβρουαρίου, η ΚΤΚ μετέδωσε το ρεπορτάζ της, που έδειχνε πόρνες να περιμένουν για να επιλεγούν σε έναν οίκο ανοχής. Τέτοιες δημοσιογραφικές επιτυχίες είναι συνήθως αποτέλεσμα μιας ημιερευνητικής δημοσιογραφίας που υπηρετεί την ατζέντα του κόμματος. Το συγκεκριμένο ρεπορτάζ όμως επιβεβαίωσε απλώς την κακή φήμη των τοπικών αρχών. Κι επειδή την ίδια περίοδο η κυβέρνηση ανακοίνωσε κατασταλτικά μέτρα εναντίον της βιομηχανίας του σεξ, πολλοί σχολιαστές θεώρησαν το ρεπορτάζ στημένο. «Αυτοί που πουλάνε την ψυχή τους κοίταζαν ανέκαθεν υποτιμητικά εκείνους που πουλάνε το κορμί τους», ανέφερε ένα σχόλιο.

Παρόλο που τα κρατικά μέσα ενημέρωσης δεν είναι πλέον τόσο αδίστακτα όσο στο παρελθόν, οι δημοσιογράφοι με αρχές εξακολουθούν να αναζητούν στέγη σε ανεξάρτητα μέσα. Μετά την εμφάνιση του Διαδικτύου, η κυβέρνηση παίζει κυνηγητό με τα νέα μέσα, επιτρέποντας ορισμένες νέες μορφές δημοσιογραφίας να ανθήσουν και καταστέλλοντας την ίδια στιγμή όσες γίνονται υπερβολικά δημοφιλείς.

Μετά την περυσινή δίωξη των μικρομπλόγκ, πολλοί χρήστες έχουν καταφύγει στο We-Chat, μια εφαρμογή επικοινωνίας μέσω των smartphones. Τον περασμένο Μάρτιο, όμως, έκλεισαν ξαφνικά δεκάδες λογαριασμοί. Η «σφαγή του We-Chat», όπως έγινε γνωστή, αποτέλεσε μια νέα προειδοποίηση προς εκείνους που επιμένουν να σκέπτονται ελεύθερα.

Όπως και άλλοι δημοσιογράφοι, ο Σονγκ Τσινμπιάο χρησιμοποιεί το We-Chat για να σχολιάζει επίμαχα θέματα, για παράδειγμα τους χειρισμούς του αγνοούμενου αεροσκάφους των Μαλαισιανών Αερογραμμών. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν γίνει συνδρομητές στον λογαριασμό του. Εκείνος βλέπει δύο εμπόδια. Το ένα είναι ότι δεν μπορεί να στηρίζεται στις συνδρομές. Και το άλλο, ότι όποιος αναζητεί την αλήθεια στην Κίνα θεωρείται από το κόμμα ότι διαπράττει έγκλημα.

Από τότε που ο Σι Τζινπίνγκ ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος, το 2012, ο έλεγχος των μέσων ενημέρωσης έγινε ακόμη πιο ασφυκτικός. Με βάση τη νέα νομοθεσία, οι χρήστες του Διαδικτύου μπορεί να φυλακιστούν για τρία χρόνια αν ένα αμφιλεγόμενο τουίτ γίνει πολύ δημοφιλές. Ο ίδιος ο Σι ηγείται μιας υπηρεσίας που ελέγχει το Διαδίκτυο. Και ο Ρεν Σιανλιάνγκ, υφυπουργός Ελέγχου του Διαδικτύου, θεωρεί τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης, όπως και τον έλεγχο του στρατού, απαραίτητο εργαλείο για την εδραίωση της ηγεσίας του κόμματος. Κατά την άποψή του, τα νέα μέσα ενημέρωσης πρέπει να τα διοικούν «ηγέτες της σκέψης». . .

(Πηγή: The Economist)

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ