Με πόσα «Θα» γράφεται η Θάτσερ στα ελληνικά;

07:37 17/12/2013 - Πηγή: Athina984

του Σταμάτη Ζαχαρού

Η Μάργκαρετ Θάτσερ, έχοντας αντιμετωπίσει μια τεράστια δημοσιονομική και κοινωνική κρίση στη Μεγάλη Βρετανία έχει αφήσει μια κληρονομιά από ρητά που προσφέρονται για σχολιασμό στα social media.

«Το κράτος δεν έχει άλλη πηγή χρηματοδότησης από τα χρήματα που οι πολίτες κερδίζουν για τον εαυτό τους» είχε πει η σιδηρά κυρία. «Αν το κράτος θέλει να ξοδέψει περισσότερα, μπορεί να το κάνει μόνο αν δανειστεί τις αποταμιεύσεις σας ή

αν σας φορολογήσει περισσότερο. Είναι λάθος τρόπος σκέψης ότι κάποιοι άλλοι θα πληρώσουν - αυτοί οι «κάποιοι άλλοι» είστε εσείς. Δεν υπάρχει δημόσιο χρήμα· υπάρχει μόνο το χρήμα των φορολογουμένων»

Είναι πράγματι τόσο απλά διατυπωμένη η σκέψη της εκλιπούσης, που γίνεται κατανοητή από οποιοδήποτε ακροατήριο. Η ίδια φέρεται να είχε σαν στόχο να γίνουν κατανοητές οι έννοιες της οικονομίας ακόμη και από τις νοικοκυρές που αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της εθνικής οικονομίας σχεδόν σε κάθε χώρα του πλανήτη.

Έχουν περάσει περισσότερα από 30 χρόνια από την εποχή που η Θάτσερ διατύπωνε τέτοιες απόψεις. Έκτοτε αναλύθηκαν πλήρως, ασκήθηκε κριτική, πολλοί λάτρεψαν την πειθαρχία της Μάργαρετ (θεωρώντας ότι ανέστησε τη Βρετανία) και άλλοι έγιναν ορκισμένοι εχθροί της.

Στην Ελλάδα οι δανειστές απαιτούν μια αναλόγου μεγέθους μεταρρύθμιση σχεδόν σε κάθε επίπεδο. Οι ιδέες της Θάτσερ, μοιάζουν επίκαιρες αλλά ο κόσμος δεν δείχνει να τις ασπάζεται. Είναι άγνωστο αν τις κατανοεί κιόλας. Πολλοί αμφιβάλουν.

Είναι πάντως πιο πιθανό οι περισσότεροι να κατανοούν τα όσα λέει. Άλλωστε δεν χρειάζεται μάστερ στα οικονομικά για να καταλάβει κανείς κάτι που βασίζεται στην κοινή λογική. Πιθανότερο είναι να μην θέλει να δεχθεί τα λεγόμενα της Θάτσερ και βρίσκει τρόπο να υπεκφύγει λέγοντας ότι δεν καταλαβαίνει.

Το ίδιο άλλωστε κάνουν και οι πολιτικοί, όσο τουλάχιστον βρίσκονται στην αντιπολίτευση. Κάνουν ότι δεν κατανοούν αυτό τον απλό κανόνα του «ισοσκελισμένου προϋπολογισμού» και για να δικαιολογήσουν την αποτυχία των ιδεολογημάτων τους, δαιμονοποιούν οτιδήποτε βρίσκεται πρόχειρο. Τους ξένους που θέλουν να υποδουλώσουν την Ελλάδα, τοους προδότες που εφαρμόζουν το μνημόνιο και φυσικά τους «κλέφτες» γενικώς και αορίστως. Ένα επιχείρημα που μπορεί να βάλει τελεία σε κάθε συζήτηση.

Είναι εμφανές ότι μετά από 5 χρόνια βαθιάς κρίσης, άπαντες έχουν κατανοήσει ότι τα λεφτά δεν φτάνουν. Βρήκαμε χρόνο για να αναλύσουμε σαν κοινωνία κάθε πιθανό και απίθανο εύρημα, προκειμένου να μην κάνουμε το αυτονόητο. Να μειώσουμε τα έξοδά μας. Ακόμη και σήμερα που είναι εμφανές ότι λεφτά δεν υπάρχουν, υπάρχουν πολιτικοί που στηρίζουν τη ρητορεία τους στην παροχολογία. Ακόμη χειρότερα, υπάρχουν πολλοί πολίτες που τους πιστεύουν.

Θεωρούν -ενδεχομένως δίκαια- ότι οι ίδιοι πληρώνουν τους φόρους τους κανονικά και κάποιος τρώει τα λεφτά τους. Η σκέψη τους δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Δεν πρόκειται όμως για μια τόσο απλοϊκή εξίσωση. Στην πραγματικότητα τα λεφτά δεν τα τρώει κανείς άλλος από αυτόν που οι ίδιοι ψήφισαν και ξαναψήφισαν, όχι μόνο γιατί απλά τα έκλεβε αλλά κυρίως γιατί τα κακοδιαχειριζόταν.

Όσοι έκλεψαν δοκιμάζουν ήδη το μενού στον Κορυδαλλό ή ετοιμάζουν βαλίτσες. Αυτοί που κακοδιαχειρίστηκαν όμως το δημόσιο χρήμα όχι μόνο δεν διώκονται ή ερευνώνται αλλά πολλοί απ' αυτούς συνεχίζουν να πολιτεύονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Υπόσχονται κακοδιαχείριση και ο λαός τους αποθεώνει.