Μια στάση στην Αθήνα

09:51 26/3/2013 - Πηγή: Athina984

Τα αγαπημένα παιδιά του Μάντσεστερ, οι Puressence, εμφανίζονται την Πέμπτη στην κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου, για πρώτη φορά στην Αθήνα. Ο τραγουδιστής Τζέιμς Μουντρίσκι, ο οποίος μίλησε στον Αθήαν 9.84 και στον Αίαντα Αρτεμάκη, και ο κιθαρίστας Λόγουελ Κάϊλεν σε μια ακουστική βραδιά υπόσχονται μια διαφορετική εμπειρία επί σκηνής.

Ερ. Μπορείς να μας

πεις για τα πρώτα σου βήματα στον κόσμο της μουσικής; Πότε άρχισες να τραγουδάς;
Τζ.Μ.: «Από πολύ νεαρή ηλικία. Ίσως από τα πέντε μου στο σχολείο. Άνοιξα το στόμα μου και τραγούδησα. Οι δάσκαλοι εντυπωσιάστηκαν. Έτσι ξεκίνησα να τραγουδάω και μου άρεσε».

Ερ. Πως αντέδρασαν οι γονείς σου για την αγάπη σου με την μουσική και το τραγούδι;
Τζ.Μ.: «Με υποστήριξαν πολύ από την αρχή. Πάντα υπήρχε πολλή μουσική μέσα στο σπίτι μου. Ο πατέρας μου ήταν Ούγγρος και συνήθιζε να παίζει κλασσική μουσική και τσιγγάνικες μελωδίες. Η μάνα μου έπαιζε αρκετό «ροκ εν ρολ», ξέρεις Έλβις και τέτοια και το σπίτι ήταν πάντα γεμάτο μουσική. Πάντα με υποστήριζαν οι γονείς μου».
- Και νομίζω ότι είναι και πολύ περήφανοι για σένα.
- «Ναι είναι» (γελώντας).

Ερ. Τον πρώτο σας δίσκο τον βγάλατε το 1996. Τι θα έλεγες ότι έχει αλλάξει στον ήχο σας από τότε, αν έχει αλλάξει κάτι;
Τζ.Μ.: «Νομίζω ότι υπάρχει μία συγκεκριμένη διαδρομή για τους Puressence που όλον αυτό τον καιρό δεν έχουν αλλάξει και πάρα πολλά. Μας αρέσει να πειραματιζόμαστε με διάφορα πράγματα και ήχους. Πάντα μου άρεσε το «Hip Hop» και η χορευτική μουσική από πολύ μικρή ηλικία. Και μεγαλώνοντας στο Μάντσεστερ την δεκαετία του '90 παντού άκουγες τέτοια μουσική, οπότε έχω επηρεαστεί από αυτό. Αλλά αυτό που κάνουμε είναι να δημιουργούμε όμορφες και ατμοσφαιρικές μελωδίες. Μελωδίες που σε ταξιδεύουν σε άλλα μέρη. Συναισθήματα άλλων που γίνονται τραγούδια. Τι αισθάνονται, τι περνάνε. Και εμείς τα τραγουδάμε. Αλλά όχι μόνο αυτό».

Ερ. Το τραγούδι σας, «Walking Dead» ακούγεται στο βιντεοπαιχνίδι της «Eidos, Hitman Contracts». Ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτήν την συνεργασία;
Τζ.Μ.: «Καταρχήν θα ήθελα να τονίσω ότι οι Puressence ως μουσικό συγκρότημα με κανένα τρόπο δεν συμφωνούν με τη δολοφονία άλλων ανθρώπων. Ξέρεις «Hitman» σημαίνει εκτελεστής. Απλά, το ζήτησαν από την δισκογραφική μας εταιρεία για να το χρησιμοποιήσουν στο παιχνίδι. Ξέρεις όταν κάποιος ακούει ένα τραγούδι από οποιοδήποτε σημείο στον κόσμο, τους έρχονται ιδέες που θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν. Οπότε βασικά κάπως έτσι έγινε».

Ερ. Έρχεστε στην Ελλάδα με τον Lowell Killen την Πέμπτη 28 Μαρτίου ως μέρος της «ακουστικής περιοδείας» σας. Γιατί αποφασίσατε να είναι ακουστική η περιοδεία σας;
Τζ.Μ.: «Δεν παίζουμε με όλο το συγκρότημα. Αλλά μόνο με τον κιθαρίστα μας. Είναι κάτι το διαφορετικό, αλλά εξίσου καλό. Με τον δικό του ειδικό τρόπο. Σου δίνει την δυνατότητα, γιατί η μουσική μας παίζεται συνήθως αρκετά δυνατά και μερικές φορές χάνονται τα λόγια, δεν ακούς τους στίχους. Συνδέεσαι με το ακροατήριο περισσότερο, το νιώθει, χορεύει στον ρυθμό, ακούνε ότι λες. Και είναι ένας πολύ προσωπικός και οικείος ο τρόπος που γίνεται η εκτέλεση των κομματιών».

Ερ. Οπότε τι θα ακούσει ο κόσμος στις 28 Μαρτίου στον Σταυρό του Νότου; Το ρεπερτόριο θα περιλαμβάνει παλιά τραγούδια σας και ίσως μερικά νέα;
Τζ.Μ.: «Ίσως, παλιά τραγούδια, τραγούδια που μας είχαν «περισσέψει», μερικά τραγούδια «Bside» που συνήθως δεν παίζουμε στις συναυλίες, νέα τραγούδια και γενικά όλη την μουσική εμπειρία που λέγεται Puressence, ακόμα και μερικές διασκευές».

Ερ. Θα ήθελες να μας πεις ποιος καλλιτέχνης άλλαξε τον τρόπο που εσύ βλέπεις τον κόσμο;
Τζ.Μ.: «Νομίζω ότι περίπου στα δεκαέξι μου που μεγάλωνα στο Μάντσεστερ μάλλον θα έλεγα οι «Stone roses».

Ερ. Έχετε ένα πολύ μεγάλο και πιστό «κλαμπ» θαυμαστών εδώ στην Ελλάδα. Πώς σε κάνει να αισθάνεσαι;
Τζ.Μ.: «Με κάνει να νιώθω περήφανος, που υπάρχει τόσο μακριά από το Μάντσεστερ, την Αγγλία. Μια διαφορετική κουλτούρα εντελώς μπορεί να επηρεάσει κόσμο τόσο μακριά από εκεί που έχεις μεγαλώσει και ξεκινήσει. Είμαστε όλοι άνθρωποι, όλοι νιώθουμε τα ίδια συναισθήματα, τις ίδιες εμπνεύσεις. Η μουσική μπορεί να ενώσει κόσμο από διαφορετικά μέρη, διαφορετικές εθνότητες και κουλτούρες και υπόβαθρα. Τους ενώνει και αισθάνονται το ίδιο σαν να είναι ίδιοι».

Ερ. Τι χρειάζεται για να γίνει ένα συγκρότημα τόσο γνωστό; Προσωπικές θυσίες;
Τζ.Μ.: «Κοίτα, οι Puressence, η μπάντα δεν το κάνει για τα χρήματα. Το κάνουμε για την αγάπη μας για την μουσική. Για τη δημιουργία που ίσως κρατήσει μέσα στον χρόνο. Που θα μείνει όταν εμείς θα έχουμε ήδη αφήσει αυτόν τον κόσμο. Είναι απλώς η αγνή μουσική και το πώς μας κάνει να αισθανόμαστε και πώς αισθάνονται αυτοί που ακούνε την μουσική μας».

Ερ. Από πού προέρχεται η έμπνευσή σας; Από την ζωή;
Τζ.Μ.: «Ναι. Από τις προσωπικές εμπειρίες μας και άλλων ανθρώπων. Όπως για παράδειγμα από πράγματα που ήθελες πάντα να κάνεις αλλά δεν μπόρεσες. Από στιγμές ευτυχίας και δυστυχίας. Από όλα τα πράγματα που κάνουν τους ανθρώπους να νιώθουν εκατομμύρια φορές κάθε ημέρα. Μπορεί να γίνει τραγούδι, να είναι μέσα στους στίχους, και μερικές φορές όλα αυτά τα πράγματα μαζί».

Ερ. Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου, αν θα ήθελες να μας τον εκμυστηρευτείς;
Τζ.Μ.: «Ο μεγαλύτερος φόβος μου;»
- Ναι.
- «Να σου πω την αλήθεια, δεν νομίζω ότι έχω. Ίσως θα μπορούσα να πω ότι πάντα εύχεσαι για ευτυχία στους ανθρώπους που αγαπάς, την οικογένεια σου, και να μην αισθάνεσαι έτσι, είναι μάλλον ο μεγαλύτερος φόβος μου».

Ερ. Αλλάζουμε θέμα. Πώς έγινε το «σπάσιμο» με την δισκογραφική σας εταιρεία, την «Island»; Τι θα πρέπει να περιμένει η επόμενη δισκογραφική εταιρεία από εσάς; Έχετε βρει καινούριο «σπίτι»;
Τζ.Μ.: «Δεν θα έλεγα ότι τους αφήσαμε ή μας άφησαν. Ήταν κάτι το αμοιβαίο. Είχαμε διαφορετικές απόψεις για το τι θέλαμε να κάνουμε με τον νέο μας δίσκο. Μακροπρόθεσμα νομίζω ότι ήταν για καλό. Σήμερα με το διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα είναι πολύ εύκολο να βγάλεις την μουσική σου στο κοινό. Ειδικά αν είσαι ήδη γνωστός και έχεις μια καλή βάση θαυμαστών, όπως έχουμε εμείς και στην Ελλάδα. Δεν είναι πλέον τόσο σημαντικό να είσαι σε μία μεγάλη δισκογραφική εταιρεία. Δεν χρειάζεσαι κάποιον για να δημιουργήσεις έναν δίσκο. Μπορείς να δημιουργήσεις τέχνη μόνος σου και να την κάνεις δίσκο, και να το πουλήσεις μόνος σου ή να το διαδώσεις, ή να κλείσεις μια συναυλία. Είμαστε πλέον ελεύθεροι, ειδικά καλλιτεχνικά. Στην ουσία κάνουμε ότι θέλουμε χωρίς διορίες από κάποιον».

Ερ. Τα τραγούδια σας διαμοιράζονται στο διαδίκτυο. Το σχόλιο σου; Πώς σε κάνει να αισθάνεσαι; Είσαι εναντίον;
Τζ.Μ.: «Όχι. Αλλά οι δημιουργοί και οι καλλιτέχνες έχουν ξοδέψει χρόνο και ενέργεια και έχουν επενδύσει στα λεφτά που θα πάρουν από την δουλειά τους, είτε για να συνεχίσουν με το συγκρότημα τους είτε για να έχουν ένα εισόδημα. Θα ήταν καλό να τους επιτρέπεται για ένα συγκεκριμένο διάστημα να τους ανήκουν τα δικαιώματα των τραγουδιών τους. Ειδικά όταν είναι νέοι στον χώρο και δεν έχουν άλλο τρόπο. Αλλά όταν είσαι ήδη αρκετό καιρό γνωστός είναι δίκαιο (fair game) να τα μοιράζεσαι. Πράγματα που ήδη υπάρχουν. Δεν νομίζω ότι οι καλλιτέχνες μπορούν να παραπονιούνται για το κοινό που διαμοιράζουν τα τραγούδια τους στο διαδίκτυο. Πρέπει να αποδεχτείς ότι όταν δημιουργείς κάτι και το χρησιμοποιούν τόσοι πολλοί άνθρωποι, κάποιοι δεν θα θέλουν να το πληρώσουν και θα το βρούνε από κάποιον που θέλει να το μοιραστεί. Έτσι είναι ο κόσμος μας».

Ερ. Πότε να περιμένουμε τον επόμενο δίσκο σας;
Τζ.Μ.: «Τον γράφουμε τώρα. Έχουμε αρκετές ιδέες που δουλεύουμε. Νομίζω κάπου στα τέλη του έτους ή στις αρχές του επόμενου. Κάνουμε πράγματα για τους εαυτούς μας πλέον. Οπότε θεωρούμε ότι είναι εντάξει. Δεν έχουμε κάποιον να μας πιέζει να κάνουμε αυτό ή εκείνο. Δουλεύουμε με δική μας «ατζέντα» πλέον. Ευελπιστούμε πάντως να είναι κοντά στο τέλος του έτους».

Ερ. Έχετε έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα. Έχετε καταφέρει να δείτε την χώρα; Τα αξιοθέατα; Να πάτε σε διάφορα μέρη;
Τζ.Μ.: «Ναι. Είναι ένα από τα ομορφότερα μέρη του κόσμου. Έχει τόση ποικιλία σε τοπία και κουλτούρες. Έχετε τόσα όμορφα μέρη. Είναι ωραίο να πηγαίνεις σε μέρη που δεν θα πήγαινε ο τυπικός Ευρωπαίος τουρίστας. Είχαμε την ευκαιρία να πάμε σε πολλά τέτοια μέρη. Όπως στην Άφησσο (σ.σ. στο Νότιο Πήλιο) με τον υπέροχο ήλιο της. Έχετε τόσα υπέροχα μέρη».

Ερ. Ποιές είναι οι σκέψεις σου για την οικονομική κρίση και τις δύσκολες στιγμές που περνάνε οι Έλληνες θαυμαστές σας;
Τζ.Μ.: «Είναι δύσκολα τα πράγματα. Και εδώ είναι δύσκολα επίσης. Νομίζω ότι είναι δυσκολότερα για τους Έλληνες. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να έχουμε ελπίδα. Τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Ιστορικά ποτέ δεν μένουν ίδια για αρκετό καιρό. Δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα μας. Όλοι προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα όσο καλύτερα μπορούν. Ξέρεις στο τέλος της ημέρας οι κυβερνήσεις και οι τράπεζες μπορεί να λένε ό,τι θέλουν αλλά οι απλοί άνθρωποι προσπαθούν καθημερινά να συνεχίσουν να ζουν, να βρουν φαγητό. Είναι πολύ δύσκολο για εκείνους. Και οι σκέψεις μου είναι με τον Ελληνικό λαό».

Χορηγός επικοινωνίας και ο Αθήνα 9.84.

Πέμπτη 28 Μαρτίου
Ώρα προσέλευσης: 21.00
Είσοδος: 15ευρώ με ποτό
Σταυρός του Νότου Κεντρική Σκηνή
Φραντζή και Θαρύπου 35-37, Νέος Κόσμος Τηλ. κρατήσεων: 210 9226975

How Does It Feel