Ο P. Graig Roberts στον ΑΘΗΝΑ984

17:36 5/10/2011 - Πηγή: Athina984

Ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Paul Craig Roberts, μίλησε στις 5/10 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Κώστα Ράπτη. Μεταξύ άλλων, είπε:«Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα σύγκριση, διότι τότε δεν υπήρχαν παράγωγα. Υπήρχαν αυστηρά όρια στη μόχλευση του χρέους, υπήρχε ρυθμιστικό πλαίσιο για όλες τις επενδυτικές τράπεζες, όπως η Goldman Sachs,

υπήρχε διαχωρισμός των εμπορικών από τις επενδυτικές τράπεζες. Τίποτα από όλα όσα συνέβησαν στις μέρες μας, δεν θα μπορούσαν να συμβούν την εποχή που υπηρετούσα στο Υπουργείο Οικονομικών. Οι κανόνες που ίσχυαν το εμπόδιζαν και η κατάργηση αυτών των κανόνων, ήταν η ιδέα ότι οι αγορές αυτορρυθμίζονται και δεν έχουν ανάγκη από ένα κρατικό ρυθμιστικό πλαίσιο, που ξεκίνησε όλη αυτή τη διαδικασία».«Αν δεν υπήρχε η ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ευρωπαϊκών τραπεζών, η λύση θα ήταν, η ελληνική κυβέρνηση να αποτιμήσει τι ποσοστό του χρέους μπορεί να εξυπηρετήσει και να ανακοινώσει ότι αναδιαρθρώνει το χρέος μέχρι του ποσοστού που θα μπορεί να το εξυπηρετεί, και οι τράπεζες θα πρέπει να διαγράψουν το υπόλοιπο. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα έπρεπε να δώσει στις ιδιωτικές τράπεζες αρκετό χρόνο να διαγράψουν το κακό χρέος, ώστε να μην αποκτήσουν, αυτομάτως, αφερέγγυους ισολογισμούς. Αλλά, αυτός είναι ο κανονικός τρόπος χειρισμού του υπερβάλλοντος χρέους: αναδιάρθρωση και διαγραφή. Εδώ, όμως, έχουμε μια νέα εξέλιξη, που δεν την έχουμε ξαναδεί, ανά τον κόσμο. Το ότι δηλαδή υποχρεώνεται ο πληθυσμός μιας χώρας να αφαιμαχθεί, ώστε η κυβέρνηση να αποπληρώσει τους ομολογιούχους. Έχουμε δει παρόμοια προγράμματα να επιβάλλονται από το ΔΝΤ σε χώρες του τρίτου κόσμου, αλλά αυτά αφορούσαν τα εμπορικά ελλείμματα των εν λόγω χωρών, όχι το δημόσιο χρέος. Η λύση, λοιπόν, θα ήταν αναδιάρθρωση και διαγραφή. Αλλά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει υιοθετήσει την άποψη, ότι οι ιδιωτικές τράπεζες που διακρατούν δημόσιο χρέος δεν πρέπει να υποστούν απώλειες και έτσι επιβάλλουν αυτά τα μέτρα», πρόσθεσε ο κ. Roberts.Και συνέχισε: «Αλλά, όπως είπα, η ατζέντα δεν είναι να βοηθηθεί η Ελλάδα να ξεφύγει από τα προβλήματά της, αλλά να επιτευχθούν δύο πράγματα: πρώτον, να αποφευχθεί οποιαδήποτε ζημία για τις ιδιωτικές τράπεζες που διακρατούν ελληνικό χρέος και δεύτερον, να εγκαθιδρυθεί η εξουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί της δημοσιονομικής πολιτικής των κρατών - μελών. Συνεπώς, η Ελλάδα είναι το πείραμα. Και αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει, είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση πιέζεται να εκπονεί προϋπολογισμούς σχεδιασμένους από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άρα, άπαξ και το προηγούμενο αυτό ισχύσει για την Ελλάδα, θα επεκταθεί και στα άλλα κράτη - μέλη».«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ