Ο Φ. Δεληβοριάς στον ΑΘΗΝΑ984

17:01 28/4/2011 - Πηγή: Athina984

Ο Φοίβος Δεληβοριάς, μίλησε στην εκπομπή του ΑΘΗΝΑ 9.84, «Radio GaGa», που επιμελούνται και παρουσιάζουν ο Θόδωρος Σαραντής και ο Βαγγέλης Καργούδης.


Μεταξύ άλλων, είπε:

Θ. Σαραντής: Αλήθεια ή ψέμα, ότι ο πατέρας σου ήταν αυτός που σε οδήγησε στον Μάνο Χατζηδάκι;

Φ. Δεληβοριάς: «Όχι, δεν είναι αλήθεια. Στον Χατζηδάκι οδηγήθηκα από μόνος μου. Δηλαδή, τον είδα την Πρωτοχρονιά

του '88 στην τηλεόραση να μιλάει. Και εκεί που τον είχα μέσα στο μυαλό μου σαν κάτι ακαδημαϊκό, σαν κάτι δηλαδή που υπάρχει μόνο στη δισκοθήκη των μπαμπάδων -ας πούμε- και των μαμάδων, ξαφνικά μου φάνηκε τόσο αναρχική προσωπικότητα, τόσο ζωντανή, τόσο ενδιαφέρουσα... Εν αντιθέσει με όλα αυτά που έλεγαν οι άλλοι, που ήταν πάντα προβλεπόμενα, πάντα μέσα σε κάποια όρια, από αυτόν κατάλαβα εκεί πέρα -σε αυτή την εκπομπή-, ότι δεν μπορούσες ποτέ να περιμένεις κάτι και να βγει έτσι ακριβώς όπως το περιμένεις. Και με χτύπησε σαν ρεύμα η ιδέα, ότι ένας τέτοιος άνθρωπος μένει κοντά μου. Μπορώ να πάω να τον βρω, μια κασέτα με τραγούδια, ας πούμε. Και πήγα στο "Ζoom" που εμφανιζόταν και τον βρήκα».

Θ. Σαραντής: Είναι αλήθεια ή ψέμα, ότι είχες πει κάποτε, πως «και οι δύο γράφουμε τραγούδια, είμαστε συνάδελφοι», κάτι τέτοιο...

Φ. Δεληβοριάς: «Όταν πήγα να τον βρω, επειδή έκανα πρόβες στο λεωφορείο και σκεφτόμουν πώς να του μιλήσω, με τι οικειότητα κ.λπ., τελικά κατέληξα στη χειρότερη ατάκα που μπορούσα να του πω. Δηλαδή, του λέω "κύριε Χατζηδάκι, είμαι συνάδελφός σας και θα ήθελα να ακούσετε το έργο μου"».

Β. Καργούδης: Είσαι εξεγερμένος; Το ρωτάω, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων καλλιτεχνών που απευθύνονται, κατά κάποιο τρόπο, προνομιακά σε νέα ακροατήρια, σε νεολαιίστικα ακροατήρια, ας πούμε, εμφανίζουν ένα προφίλ ακραία εξεγερμένο. Είναι γενικώς ένα προφίλ, πετάω γιαούρτι σε πολιτικούς, δεν πληρώνω στα διόδια...

Φ. Δεληβοριάς: «Τα θεωρώ γραφικά όλα αυτά. Και με ποια έννοια. Με την έννοια, ότι όλες αυτές οι ταυτότητες υιοθετούνται πάντα εκ των υστέρων. Επειδή γεννήθηκα στα μέσα του '70 και έχω δει τους πάντες -ας πούμε-, τους καλλιτέχνες, να υιοθετούν όλοι στη δεκαετία του '80 τον τίτλο του σοσιαλιστή, όλοι στη δεκαετία του '90 τον τίτλο του νεοφιλελεύθερου, όλοι στη δεκαετία του 2000 τον τίτλο του εθελοντή και τώρα όλοι τον τίτλο του αντιεξουσιαστή. Ειδικά όταν γίνονται εκ των υστέρων των κρίσεων και όλα αυτά, τα πολιτικά τραγούδια και τα συνθηματικά τραγούδια δεν τα εμπιστεύομαι καθόλου».

Θ. Σαραντής: Θα σε θεωρούσα καθαρά αθηνοκεντρικό δημιουργό...

Φ. Δεληβοριάς: «Ναι, ισχύει αυτό».


Θ. Σαραντής: Δηλαδή, όλα σου τα βιώματα, τα τραγουδιστικά και μη βιώματά σου...

Φ. Δεληβοριάς: «Ναι, μου άρεσε αυτό».

Θ. Σαραντής: Κυκλοφορούν σε γνωστούς δρόμους, σε γνωστά στέκια, σε γνωστούς τύπους. Αυτό, σου βγήκε από μόνο του; Το επέλεξες;

Φ. Δεληβοριάς: «Ναι και μου άρεσε πολύ, μου άρεσε και πάρα πολύ και στα βιβλία που διαβάζω. Διαβάζω